Με τα διαδικαστικά περί παραπομπής στη Χάγη για τα Ιμια και την υφαλοκρηπίδα επιχειρεί η κυβέρνηση να διασκεδάσει τις διάχυτες εντυπώσεις, που υπάρχουν γύρω από την πολιτική υποτέλειας που ακολουθεί στα θέματα εξωτερικής πολιτικής. Τόσο ο υπουργός Εξωτερικών, όσο και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επιχειρούν να πείσουν ότι δεν υπάρχει τίποτα το επικίνδυνο και επιζήμιο για τα εθνικά συμφέροντα στους χειρισμούς της κυβέρνησης.

Η αλήθεια όμως είναι ότι η γραμμή πλεύσης της κυβερνητικής πολιτικής είναι εκείνη που προκαλεί έντονες ανησυχίες. Τι σημαίνει η προτροπή της κυβέρνησης προς την Τουρκία να προσφύγει για τα Ιμια στη Χάγη, αν όχι αποδοχή μιας μορφής διαλόγου για κυριαρχικά μας δικαιώματα; Αφού η κυβέρνηση μπαίνει σ' αυτή τη λογική, ποιος εγγυάται ότι θα διασφαλίσει τα εθνικά μας συμφέροντα, όταν είναι γνωστές οι επιδιώξεις των ΗΠΑ και της ΕΕ για διάλογο εφ' όλης της ύλης με την Τουρκία και συγκυριαρχία στο Αιγαίο;

Το πρόβλημα, δηλαδή, δεν είναι θέμα χειρισμών και διαδικασιών, αλλά η ίδια η πολιτική της κυβέρνησης που αναθέτει την επίλυση των "διαφορών" με την Τουρκία στους ιμπεριαλιστές.