Τι ζητούν οι ΗΠΑ από την κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας;"Το δείγμα του αίματος που βρέθηκε στην πρόσφατη επίθεση της 17Ν κατά του Γερμανού πρέσβη", αποφαίνεται το χθεσινό "Βήμα" που έχει διακριθεί για τις έγκυρες πληροφορίες του από την πρεσβεία. Φυσικά, πρόκειται για αστεία κίνηση αντιπερισπασμού. Αλλωστε και ο Δ. Ρέππας υποχρεώθηκε να το διαψεύσει. Οι ΗΠΑ δε θέλουν αυτό το δείγμα αίματος, γιατί όποτε το θελήσουν το παίρνουν. Θέλουν άλλο αίμα. Θέλουν εναρμόνιση της "αντιτρομοκρατικής" νομοθεσίας στα μέτρα τους, όπως εξάλλου υπέδειξε και ο Κ. Μητσοτάκης, θέλουν συμφωνία "αντιτρομοκρατικής" συνεργασίας με την Τουρκία, θέλουν την αστυνομία και τις μυστικές υπηρεσίες να εκτελούν χωρίς δεύτερη κουβέντα τις διαταγές τους, θέλουν να ξεμπερδεύουν με τον αντιαμερικανισμό κ.ο.κ. Ας σταματήσουν, λοιπόν, οι κοροϊδίες.

Ανάμεσα στα ονόματα των μελών του νέου διοικητικού συμβουλίου της Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων (ΣΤΕ), που έδωσε τις προάλλες στη δημοσιότητα το υπουργείο Ανάπτυξης, διαβάσαμε και αυτό του Β. Θεοδωράκη, ο οποίος αναφέρεται ως "στέλεχος ξενοδοχειακών επιχειρήσεων"...

Ο κ. Θεοδωράκης είναι, όντως, στέλεχος ξενοδοχειακών επιχειρήσεων και πιο συγκεκριμένα το δεξί χέρι του μεγαλοεπιχειρηματία του κλάδου Ν. Δασκαλαντωνάκη, από τα ξενοδοχεία του οποίου λείπει ένα πράγμα: τα δικαιώματα των εργαζομένων, μεταξύ των οποίων, πολύ πιθανόν, αρκετοί να είναι απόφοιτοι και της ΣΤΕ.

Ισως, βέβαια, για το λόγο αυτό, να προκρίθηκε και η συμμετοχή του κ. Θεοδωράκη στο ΔΣ της ΣΤΕ. Για να μπολιάσει τη σχολή με τις εμπειρίες του...

Πράξη πρώτη: Σύμφωνα με δημοσίευμα των "Νιου Γιορκ Τάιμς", στα πλαίσια έρευνας της αμερικανικής Δικαιοσύνης, η μεγαλοεταιρία πολεμικής βιομηχανίας "Litton" ομολογεί ότι έδωσε μίζες 12 εκατομμυρίων δολαρίων (3,6 περίπου δισ. δραχμές με την τωρινή ισοτιμία) σε τέσσερις Ελληνες, προκειμένου η τότε κυβέρνηση Μητσοτάκη να προκρίνει και να αγοράσει ένα σύστημα ηλεκτρονικής προστασίας, για την ελληνική Πολεμική Αεροπορία το 1993. Σύστημα, το οποίο παραδόθηκε αργότερα και με αρκετή καθυστέρηση επί κυβέρνησης Α. Παπανδρέου. Πράξη δεύτερη: Ο Κ. Μητσοτάκης και ο Ι. Βαρβιτσιώτης, τότε πρωθυπουργός και υπουργός Αμυνας, αντίστοιχα, δηλώνουν άγνοια, ζητούν να κατονομάσει η εταιρία ποιοι εισέπραξαν τις μίζες και να γίνει "έρευνα σε βάθος". Την ίδια στιγμή, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και ο υπουργός Αμυνας, Ακης Τσοχατζόπουλος, αποφεύγουν να σχολιάσουν το γεγονός, όπως και την ολοφάνερη ανάγκη, να ριχθεί άπλετο φως στην υπόθεση.

Πράξη τρίτη: Η "Litton" αρνείται, επισήμως, να διαψεύσει ή να επιβεβαιώσει το σκάνδαλο, ανεπίσημα, όμως, διοχετεύει προς τα ΜΜΕ, ότι οι μίζες δόθηκαν σε εγχώριους μεσάζοντες. Κι αυτοί ποιοι είναι και πού τα δώσανε; Η "Litton" κάνει την πάπια...

Πράξη τέταρτη: Η Εισαγγελία Αθηνών διατάσσει προκαταρκτική εξέταση και την υπόθεση αναλαμβάνει ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Γ. Γεράκης.

Αυτά μέχρι τώρα. Περιμένουμε τις παραπέρα εξελίξεις, αν και - ανεξάρτητα από τις προθέσεις των εισαγγελικών λειτουργών - δεν έχουμε αυταπάτες, για την έρευνα της υπόθεσης.

Με αφορμή, πάντως, το συγκεκριμένο σκάνδαλο, αλλά και όσα πολλά ακούγονται, για τις δημόσιες προμήθειες και, ιδιαίτερα, αυτές του υπουργείου Αμυνας, μπορούμε με μεγάλη βεβαιότητα, να σημειώσουμε τα παρακάτω:

Πρώτον: Οι μίζες και τα λαδώματα είναι ένα αδιαμφισβήτητο, εδώ και αρκετά χρόνια, καθεστώς. Και μπορεί, να ρίχνουν διάφοροι τις ευθύνες στους διάφορους κρίκους του κρατικού μηχανισμού, με αφορμή το γεγονός πως το φαινόμενο τον έχει "ποτίσει" σχεδόν ολόκληρο, αλλά οι πρώτιστες ευθύνες βαραίνουν όλες τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις. "Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι" λέει η γνωστή λαϊκή παροιμία και η εφαρμογή της στο προαναφερόμενο πρόβλημα είναι απόλυτη.

Δεύτερον: Ο καθένας μπορεί να καταλάβει πόσο τεράστια είναι τα περιθώρια κέρδους των πολυεθνικών, όταν δίνουν μίζες δισεκατομμυρίων δραχμών. Ο καθένας, επομένως, μπορεί να καταλάβει πώς και πόσο κατασπαταλιούνται τα τρισεκατομμύρια του κρατικού προϋπολογισμού, που πληρώνουν όλοι οι εργαζόμενοι με το μόχθο και τον ιδρώτα τους.

Τρίτον: Ο καθένας μπορεί, επίσης, να καταλάβει πόσο πραγματικό τόπο πιάνουν τα χρήματα αυτά, όταν - πέρα από άλλες σοβαρές πλευρές και παραμέτρους - το κριτήριο που κυριαρχεί, για την όποια προμήθεια του δημοσίου ή κρατικό έργο, είναι η μίζα και το λάδωμα και όχι το συμφέρον της χώρας.

Βέβαια, το φαινόμενο δεν είναι τωρινό, ούτε καν των τελευταίων δεκαετιών. Διάφορα σκάνδαλα, σαν της "Litton", έχουν δει, κατά καιρούς, το φως της δημοσιότητας. Και είναι λογικό και αναμενόμενο, αφού η Ελλάδα, από την απελευθέρωσή της μέχρι σήμερα, κυβερνιέται από πολιτικές δυνάμεις, που εκπροσωπούν στην πραγματικότητα τα μεγάλα συμφέροντα. Αυτά διακονούν και πολύμορφα φροντίζουν. Στη βάση αυτή γεννήθηκε και ανδρώθηκε, εδώ και πολλές δεκαετίες, η πολύμορφη διαπλοκή και σύμφυση του ελληνικού καπιταλιστικού κράτους και των ντόπιων και ξένων μονοπωλίων, που αποτέλεσε και αποτελεί το πρόσφορο έδαφος και για τις κάθε είδους "συναλλαγές".

Ολ' αυτά, όμως, πήραν και συνεχίζουν να παίρνουν πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις τα τελευταία χρόνια, με την όλο και μεγαλύτερη κυριαρχία των αντιλήψεων, περί "ελεύθερης αγοράς" και της "ιδιωτικής πρωτοβουλίας", ως πρώτιστου μοχλού της κοινωνικής προόδου. Με την όλο και μεγαλύτερη αναγνώριση, ως πρώτιστης κοινωνικής αξίας, του κέρδους και του χρήματος γενικότερα. Με όλες αυτές τις αντιλήψεις, κοινοτικά πλαίσια και εθνικούς νόμους, που κατοχυρώνουν και θεσμοθετούν, πολύ περισσότερο από παλιότερα, την ασυδοσία των μεγάλων συμφερόντων.

Μην έχουμε, επόμενα, την παραμικρή αμφιβολία. Είτε έρχεται στο φως είτε όχι, υπάρχει και γίνεται μια τεράστια διασπάθιση και καταλήστευση τεράστιων ποσών και κρατικών πόρων, προς όφελος των μονοπωλίων, ντόπιων και ξένων, πρώτα και κύρια. Κατάσταση, που θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, αν δεν υπάρξουν οι απαραίτητες ριζικές πολιτικές αλλαγές.

"Δεν πρόκειται να αλλάξει η γραμμή πλεύσης της κυβέρνησης, όσον αφορά τον οικονομικό τομέα. Η οικονομική πολιτική μένει κατά βάση η ίδια".

Πρόκειται για δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου. Είναι προφανές ότι οι άνθρωποι, μετά την ετήσια συνέλευση των βιομηχάνων, το... έλαβαν το μήνυμα.