ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Χτύπημα στη ρίζα του προβλήματος

Η γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας, τα πολλά νησιά και κατά συνέπεια οι αυξημένες ανάγκες για θαλάσσιες μεταφορές, καθώς και άλλοι γεωγραφικοί, ιστορικοί και οικονομικοί παράγοντες, οδήγησαν στην ανάπτυξη του κλάδου της ακτοπλοΐας και της ποντοπόρου ναυτιλίας στη χώρα μας. Το ίδιο το εφοπλιστικό κεφάλαιο, ένα από τα ισχυρότερα τμήματα της ντόπιας αστικής τάξης, έχει να περηφανεύεται για το μέγεθος του στόλου που διατηρεί, για τη συμβολή του στη μεγέθυνση της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας.

Ανάμεσα σ' αυτή την ειδυλλιακή για το κεφάλαιο εικόνα και την κατάσταση που βιώνουν σήμερα χιλιάδες εργάτες στα καράβια, στα λιμάνια και τα ναυπηγεία, υπάρχει μια τεράστια αντίφαση. Πλούσιοι εφοπλιστές από τη μια, φτωχοί, χωρίς δικαιώματα ναυτεργάτες από την άλλη. Χιλιάδες ελληνόκτητα πλοία από τη μια και από την άλλη ναυπηγεία χωρίς δουλειά, στα χέρια ιδιωτών που κάνουν εξασφαλισμένες μπίζνες με το Δημόσιο, εργατοτεχνίτες στη Ζώνη, στο Σκαραμαγκά και αλλού με αβέβαιο μέλλον και χωρίς αντικείμενο εργασίας. Από τη μια, εμπορικές συναλλαγές δισεκατομμυρίων ευρώ στις θαλάσσιες πύλες, αμύθητα κέρδη για τις πολυεθνικές των υπερπόντιων μεταφορών. Και από την άλλη, λιμενεργάτες με τσακισμένες εργασιακές σχέσεις, «κτήμα» των πολυεθνικών, με φθίνοντα δικαιώματα.

Πού οφείλονται αυτές οι αντιφάσεις; Οφείλονται στην κοινωνική παραγωγή του πλούτου από τη μια και στην ιδιοποίησή του από μια χούφτα καπιταλιστές από την άλλη. Οφείλονται στο γεγονός ότι δεκάδες ναυτεργάτες πασχίζουν για να κινηθεί ένα καράβι, αλλά ένας εφοπλιστής ή μια ομάδα εφοπλιστών καρπώνεται το κέρδος που απορρέει από τη δουλειά των ναυτεργατών κατά την κίνηση του καραβιού (εμπόριο, μεταφορές και πάει λέγοντας). Αρα, την όποια εξέλιξη στον κλάδο και γενικότερα την καθορίζει αποκλειστικά και μόνο όχι οι πραγματικές ανάγκες των χιλιάδων που εργάζονται σ' αυτόν ή των εκατομμυρίων που έχουν ανάγκη από τις υπηρεσίες και τα μεταφερόμενα εμπορεύματα, αλλά το κέρδος του ενός εφοπλιστή που κατέχει τα καράβια.

Το ίδιο ισχύει τόσο για τα λιμάνια, όσο και τα ναυπηγεία. Για τα τελευταία μάλιστα, όπως αποδεικνύει και η περίπτωση του Σκαραμαγκά, οι συνέπειες της ιδιωτικοποίησής τους, του εγκλωβισμού τους δηλαδή στις μυλόπετρες του επιχειρηματικού κέρδους, είναι σήμερα εξόφθαλμες. Οπως εξόφθαλμες είναι και οι πολιτικές αιτίες και ευθύνες για αυτή την εξέλιξη. Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ ήταν αυτές που ιδιωτικοποίησαν το Ναυπηγείο, υπακούοντας στον καταμερισμό της καπιταλιστικής ΕΕ, ο οποίος προβλέπει το χτίσιμο καραβιών σε χώρες με φτηνά εργατικά χέρια, για να είναι πιο ανταγωνιστικό το εφοπλιστικό κεφάλαιο. Η κυβέρνηση της ΝΔ ήταν αυτή που βάθυνε την ιδιωτικοποίηση και το ΠΑΣΟΚ είναι αυτό που αναλαμβάνει ξανά σήμερα να «επιβλέψει» τη μεταφορά του ναυπηγείου από έναν ιδιώτη στον άλλο.

Σαν κόμματα του κεφαλαίου, το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ στηρίζουν το στρατηγικό δρόμο ανάπτυξης που υπηρετεί τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, σε βάρος των πραγματικών λαϊκών αναγκών. Εκεί βρίσκεται η ρίζα του κακού. Και αντιστροφή της κατάστασης δεν πρόκειται να υπάρξει, αν - παράλληλα με τον ενιαίο ταξικό αγώνα, ενάντια σε κάθε ιδιωτικοποίηση - δεν έρθει για τα καλά στο προσκήνιο η συζήτηση για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης. Εκεί όπου τα λιμάνια, τα ναυπηγεία και τα καράβια θα αποτελούν αποκλειστικά λαϊκή περιουσία, κάτω από κρατικό - κοινωνικό έλεγχο. Με σύγχρονα εργασιακά δικαιώματα και με μοναδική αποστολή να υπηρετούν τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

«Βρέχει» ... διόδια

Γρηγοριάδης Κώστας

Τα χαράτσια στην εθνική οδό πέφτουν πλέον σαν το χαλάζι! Αναστάτωση έχει δημιουργήσει στους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής της Πιερίας η πρόθεση του ιδιωτικού ομίλου που ανέλαβε το τμήμα «Ράχες Μαλιακού - Κλειδί», να κατασκευάσει και να λειτουργήσει σταθμό διοδίων στο Αιγίνιο.

Χτες επιτροπή φορέων της περιοχής συναντήθηκε με τον υφυπουργό Υποδομών Γ. Μαγκριώτη και διαμαρτυρήθηκε έντονα για τα πανάκριβα χαράτσια που θα αναγκαστούν οι κάτοικοι να πληρώνουν.

Ο υφυπουργός παραδέχτηκε ότι «τα αυξημένα διόδια που πληρώνουν οι πολίτες από την άνοιξη του 2008 και τα οποία προβλέπεται να αυξηθούν ακόμη δύο φορές τους επόμενους 16 μήνες, με βάση τις Συμβάσεις Παραχώρησης, είναι πολλά και ακριβά», ενώ πρόσθεσε ότι: «Οι τοπικές και περιφερειακές οικονομίες και κοινωνίες καλούνται να πληρώσουν, εκτός από το κόστος κατασκευής και συντήρησης των έργων, και σημαντικούς έμμεσους φόρους προς το κράτος, που η προηγούμενη κυβέρνηση έχει ενσωματώσει μέσα στα διόδια των αυτοκινητοδρόμων».

«Ξέχασε», βέβαια, να πει ότι τις συμβάσεις αυτές τις ψήφισε και το ΠΑΣΟΚ, ενώ αρκέστηκε να επαναλάβει ότι «ως αντιπολίτευση είχαμε τονίσει πως όταν ο λαός μας αναδείξει κυβέρνηση θα επαναδιαπραγματευθούμε τις Συμβάσεις που κυρώθηκαν με νόμο στη Βουλή το 2007, για την κατασκευή πέντε αυτοκινητοδρόμων στη χώρα». Μια διαπραγμάτευση, βέβαια, που, ακόμη κι αν γίνει, δε θα καταργήσει τα διόδια. Το πολύ - πολύ να μειώσει κάπως ...τις μελλοντικές αυξήσεις!

Μόνη λύση η ένταση του αγώνα του λαού, στο πλάι του ΚΚΕ, για να καταργηθούν όλα τα διόδια και οι ληστρικές συμβάσεις.

Ανασύρει την πιο επικίνδυνη προπαγάνδα

Την πολυκαιρισμένη και ξινισμένη «θεωρία» των «ρετιρέ» ανέσυρε από το «μπαούλο» ο ΛΑ.Ο.Σ. για να τα καταχερίσει τους εργαζόμενους στο λιμάνι του Πειραιά, τους οποίους καταγγέλλει ότι «καπελώνουν» την κυβέρνηση και προτείνει... «να εξασφαλιστούν με βάση το μέσο όρο των αποδοχών του Ελληνα εργάτη. Οταν λιμοκτονούν οι πληβείοι του εργατικού κινήματος δεν μπορούν να θορυβούν οι πατρίκιοι...». Προφανώς ο ΛΑ.Ο.Σ. παθαίνει «αναφυλαξία» στη σκέψη και μόνο ότι όλοι οι εργαζόμενοι δικαιούνται απολαβές τέτοιες που να τους επιτρέπουν να καλύπτουν όλες τις σύγχρονες ανάγκες τους και να ζουν μια ζωή αξιοπρεπή. Αντ' αυτού προτείνει συμπίεση όλων προς τα κάτω... Κι ακόμα παραπέρα προτείνει «μεγάλη περιστολή δαπανών». Ουσιαστικά δηλαδή η πρότασή του συνηγορεί υπέρ του να μην έχουν οι εργαζόμενοι ούτε να φάνε. Αυτό είναι το όραμά του για το λαό. Η απόλυτη εξαθλίωση.

Τα σαπρόφυτα

«Οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες πρέπει να μπουν στην ίδια όχθη», αφού «οι σωστές κοινωνίες πρέπει να στηρίζονται στο "όποιος παράγει να παίρνει"». Αυτά τα, πολύ γνωστά, αλλά αρκούντως προκλητικά είπε ο πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Διοίκησης Επιχειρήσεων, στη διάρκεια της παρουσίασης μνημονίου συνεργασίας που υπογράφτηκε με το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο της Αθήνας (ΕΒΕΑ).

Οι θεωρίες του «κοινωνικού εταιρισμού», που αποβλέπουν στον ταξικό αφοπλισμό των εργαζομένων και στη μετατροπή τους σε παλλακίδα των εργοδοτών, δεν είναι βέβαια καινούργιες. Ούτε αποτελεί καινοτομία η προσπάθεια κάποιων απολογητών του συστήματος να εγκλωβίσουν τον εργάτη στη λογική ότι για να επιβιώσει πρέπει να φροντίζει να πηγαίνουν καλά οι δουλειές του αφεντικού.

Ομως να προσπαθούν, με τέτοιο θράσος, να πείσουν ότι εκτός από τους εργάτες, παράγουν πλούτο και αυτοί, τα αφεντικά, είναι ιδιαίτερα προκλητικό. Παρά το γεγονός ότι ούτε αυτό αποτελεί εφεύρημα των ημερών, προκαλεί αγανάχτηση οι σημερινοί κεφαλαιοκράτες, αυτοί που πορεύονται και διαβιούν ως σαπρόφυτα της κοινωνίας εκμεταλλευόμενοι την εργασία και τον ιδρώτα των πολλών, να θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι παράγουν κιόλας.

Τους «έλουσε» κρύος ιδρώτας...

«H τιμή που λαμβάνει ο αγρότης είναι τελείως άσχετη με την τιμή που πληρώνει ο καταναλωτής στα μαγαζιά», δήλωσε προσφάτως, γεμάτη έκπληξη, η Επίτροπος Γεωργίας της ΕΕ, Μ.Φ. Μπόελ, αναφορικά με την «ψαλίδα» των τιμών μεταξύ παραγωγού και καταναλωτή, φαινόμενο που επικρατεί σε ολόκληρη την ευρωένωση. Ταυτόχρονα, σε σχετική της ανακοίνωση, η Επιτροπή διαπίστωσε «κερδοσκοπία» στην αγορά των αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων και των παραγώγων τους, οπότε για την «αντιμετώπιση» του ...πρωτοφανούς αυτού γεγονότος, προτείνει στα κράτη - μέλη, «τη δημιουργία εύκολα προσβάσιμων διαδικτυακών υπηρεσιών σύγκρισης των λιανικών τιμών των τροφίμων»... Πληροφορίες που θέλουν τα καρτέλ να «λούστηκαν» από... κρύο ιδρώτα, μετά τις παραπάνω ανακοινώσεις, παραμένουν ανεπιβεβαίωτες...

Η «σούπα» της κοινωνικής συναίνεσης

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΙ «σοσιαλιστικό μάρκετινγκ»! Η κυβέρνηση κάνει «κοινωνική πολιτική», «αναδιανομή εισοδήματος» και δίνει έκτακτο «επίδομα αλληλεγγύης» (500 ευρώ) και μάλιστα ... με σπόνσορες!!!

«Τα φιλολαϊκά μέτρα της κυβέρνησης προσέφεραν οι 300 πλέον κερδοφόρες ελληνικές επιχειρήσεις»! Ετσι (όπως βλέπετε στην τηλεόραση για τις εκπομπές) θα μπορούσαν ωραιότατα να πλασαριστούν τα μέτρα που ανακοίνωσε ο υπουργός Οικονομίας.

Μόνο που όπως ξέρουμε οι «κερδοφόρες επιχειρήσεις» δεν κάνουν ποτέ μα ποτέ δωρεές. Μονάχα επενδύσεις (γι' αυτό άλλωστε και είναι κερδοφόρες).

Και δεν είναι να το πολυψάχνει κανείς σε τι επενδύουν. Είναι προφανές: Σε μια πολιτική που τους προσέφερε κέρδη χτες (επί ΝΔ) και θα τους προσφέρει και αύριο (επί ΠΑΣΟΚ)!

Αφού τσέπωσαν τα λεφτά των αποθεματικών των Ταμείων και τις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις, αφού απαλλάχθηκαν από φόρους, 8ωρα και ασφαλιστικές εισφορές τώρα ...κάνουν το κομμάτι τους. «Πάρτε κι εσείς πτωχοί...»

Αλλωστε, έχουν τόσα να περιμένουν, όπως η πλήρης νομιμοποίηση και επέκταση της μερικής απασχόλησης, η μείωση των φορολογικών συντελεστών, μέτρα ενίσχυσης της ρευστότητας, επιδότηση εισφορών. Είναι να μη δώσουν «κατιτίς»;

Οσο για την κυβέρνηση ...πάλι γεφύρωσε το χάσμα μεταξύ των τάξεων κι έχει κάθε λόγο να καλεί τους «κοινωνικούς εταίρους» να καθίσουν σε τραπέζια διαλόγου, προκειμένου «να ξεπεραστούν τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας.».

Κι όλοι γνωρίζουμε τι ακριβώς σημαίνει αυτό, αφού τα αποτελέσματα τα διαπιστώσαμε στη σύμβαση που υπόγραψαν ΣΕΒ και ΓΣΕΕ.

Το ότι υπάρχουν πρόθυμα αυτιά και «έτοιμες», «σύγχρονες» και «υπεύθυνες» συνδικαλιστικές ηγεσίες για τέτοιες δουλειές είναι επίσης γνωστό και σύντομα θα το διαπιστώσουμε.

Γρηγοριάδης Κώστας

Χειμώνας ήρθε εν ολίγοις και ετοιμάζουν μεθοδικά τη «σούπα» της κοινωνικής συναίνεσης. Είναι μάλλον η καλύτερη ώρα να τους την χαλάσουμε...