«Οι Αμερικανοί έχουν κατηγορήσει τη Συρία ότι έδωσε αντιαρματικούς πυραύλους στο Ιράκ. Πρέπει επομένως η Συρία να αποδείξει στους Αμερικανούς ότι δεν το έκανε». Τάδε έφη Γ. Ρουμπάτης, συνάδελφος και πρώην ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, σε χτεσινή τηλεοπτική εκπομπή της ΝΕΤ.

Με τη λογική αυτή, δηλαδή, μπορεί να γίνει και το εξής: Μπορούμε να κατηγορήσουμε τον Γ. Ρουμπάτη ότι είναι κλέφτης και δεν έχουμε εμείς την υποχρέωση να αποδείξουμε, με συγκεκριμένα, τεκμηριωμένα και αδιάσειστα στοιχεία την κατηγορία, αλλά αυτός είναι υποχρεωμένος να αποδείξει ότι κάνουμε λάθος.

Φαίνεται πως μερικοί αρχίζουν να ξεχνούν και τα πλέον στοιχειώδη...

Ενας χρόνος έχει περάσει από την εισβολή των Αμερικανών και των συμμάχων τους στο Αφγανιστάν, η χώρα βρίσκεται ακόμη υπό στρατιωτική κατοχή, αφού έχουν εγκατασταθεί και δρουν στρατιωτικές δυνάμεις της «αντιτρομοκρατικής συμμαχίας» -ανάμεσά τους και μονάδα του ελληνικού στρατού- και τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα είναι τα εξής: Πρώτον, η κυβέρνηση της Καμπούλ ελέγχει ουσιαστικά την πρωτεύουσα και τα περίχωρά της μόνο και αυτή στη διάρκεια της μέρας, γιατί τις νύχτες «πετάνε» ρουκέτες. Δεύτερον, η υπόλοιπη χώρα βρίσκεται στο έλεος των διαφόρων πολεμάρχων και φυλάρχων και συχνά - πυκνά σημειώνονται μεταξύ τους, ακόμη και ένοπλες συγκρούσεις. Τρίτον, η φετινή παραγωγή παπαρούνας, από την οποία παράγεται το όπιο, αναμένεται να είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλη φορά. Τέταρτον, ο αφγανικός λαός ζει σε πολύ δύσκολες συνθήκες, ακόμη χειρότερες κι απ' αυτές του προηγούμενου, θεοκρατικού καθεστώτος των Ταλιμπάν.

Τα παραπάνω αποτελούν την εικόνα του Αφγανιστάν, ένα χρόνο μετά την επιχείρηση «απελευθέρωσης» και «εκδημοκρατισμού». Φαντασθείτε τι έχει να γίνει στο Ιράκ...

Εάν ένας εργαζόμενος δεν πληρώσει έγκαιρα το λογαριασμό του ΟΤΕ ή της ΔΕΗ, θα υποστεί τις γνωστές σε όλους συνέπειες. Θα του κόψουν το τηλέφωνο ή το ρεύμα και θα πληρώσει ακόμη περισσότερα, προκειμένου να γίνει η επανασύνδεση. Ακόμη χειρότερες είναι οι συνέπειες εάν κάποιος εργαζόμενος δεν πληρώσει έγκαιρα το όποιο χρέος του σε μια τράπεζα.

Ολ' αυτά, όμως, δεν ισχύουν για την κυβέρνηση. Προφανώς, η τελευταία πιστεύει, ότι οι νόμοι που ψηφίζει, ισχύουν μόνο για τους άλλους. Η κυβέρνηση, λοιπόν, χρωστά στους φαρμακοποιούς χρήματα από τον περασμένο Νοέμβρη. Κι όχι μόνο δεν τα πληρώνει. Οχι μόνο δεν έχει τηρήσει αλλεπάλληλες υποσχέσεις, που έχει κατά καιρούς δώσει. Οχι μόνο δεν υφίσταται την παραμικρή συνέπεια, αλλά προτείνει και «λύσεις», οι οποίες συνεπάγονται την οικονομική αιμορραγία και ταλαιπωρία των ασφαλισμένων και συνταξιούχων του δημοσίου.

Κι όλ' αυτά, μάλιστα, με χρήματα που δεν είναι δικά της. Με χρήματα, που έχουν ήδη πληρώσει οι εργαζόμενοι στο κράτος, για να καλύπτονται οι προαναφερόμενες και άλλες ανάγκες τους.