Σπαράζεται η καρδιά σου να τους βλέπεις να θλίβονται και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για το χαμηλό ποσοστό συμμετοχής των γυναικών "στα κοινά". "Μόνο 7% συμμετέχουν οι γυναίκες στη Βουλή, 2% στα νομαρχιακά συμβούλια και 4% στα δημοτικά συμβούλια;". Ντροπή, αναφωνούν και δε διστάζουν να αναφέρουν ότι η χώρα μας είναι η τελευταία στην Ευρώπη σε αυτό τον "δείκτη". Εκεί εξαντλείται και το καθήκον τους. Τίμησαν έτσι τις γυναίκες, "το μισό του ουρανού", εξέφρασαν τη "συμπάθειά" τους, αλλά τι να γίνει "αυτή είναι η ζωή"! Κουβέντα για τις αιτίες αυτού του "αποκλεισμού", που τις γνωρίζουν πολύ καλά, γιατί καίνε... Λέξη για τις κοινωνικές σχέσεις που βρίσκονται πίσω από τη διπλή και τριπλή εκμετάλλευσή τους και τις κρατούν σκλαβωμένες με χίλιες αλυσίδες. Τσιμουδιά για το σύστημα και την κυρίαρχη πολιτική. Ακριβώς γιατί κατά βάθος δε θέλουν να αγγίξουν τη ρίζα του κακού ή έχουν υποταχθεί μοιρολατρικά στη "σκληρή πραγματικότητα".

Οι γυναίκες, οι εργαζόμενες, οι μητέρες, οι νέες κοπέλες, έχουν καταλάβει ότι η "συμπάθειά" τους και οι υποκριτικές "διαπιστώσεις" τους μόνο πιο βαθιά στην υποταγή και τη σκλαβιά τις οδηγούν. Αλλά σε αυτό ακριβώς πρέπει να αντισταθούν, με κάθε μέσο και να αγωνιστούν. Αυτή είναι η αρχή της απελευθέρωσής τους. Οι μεσσίες έχουν τελειώσει.

Στο "ψυγείο" θέτει η κυβέρνηση μέχρι και τις δημοτικές εκλογές τις όποιες αποφάσεις για τις επιχειρήσεις ΣΟΦΤΕΞ, ΛΑΡΚΟ και Ναυπηγεία Αυλίδος. Μέχρι τότε, είναι βέβαιο, ότι ο χορός της υπονόμευσης και του εμπαιγμού των εργαζομένων καλά θα κρατεί.

Οι αποφάσεις που επιφυλάσσει για τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις η κυβέρνηση του "νέου" ΠΑΣΟΚ, είναι εμφανείς από τη μέχρι τώρα πολιτική, της. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν τολμά να τις παρουσιάσει νωρίτερα, καθώς φοβάται το πολιτικό κόστος, που θα έχει στις δημοτικές εκλογές.

Οι εργαζόμενοι, όμως, δεν έχουν μεσάνυχτα όπως η κυβέρνηση θα ήθελε. Ηδη βρίσκονται σε κινητοποιήσεις, για να αντικρούσουν τα αντεργατικά και αντιαναπτυξιακά σχέδια που η κυβέρνηση έχει σχεδιάσει. Και όχι μόνον αυτό. Ας είναι σίγουρη ότι και στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές θα ψηφίσουν ανάλογα.

Και μια και η κουβέντα γίνεται περί των συγχρόνων εκπροσώπων της κεντροαριστεράς, ο Γερμανός και, μάλιστα, ανερχόμενος εκπρόσωπός τους είναι ο Γκέρχαρντ Σρέντερ, ο υποψήφιος για την καγκελαρία του γερμανικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος. Εδωσε, λοιπόν, ρέστα ο κ. Σρέντερ προχτές, στη διάρκεια της "μονομαχίας" του, με τον Χ. Κολ, στη γερμανική Βουλή. Και τι δεν είπε. Χαρακτήρισε τον Κολ "καγκελάριο της ανεργίας" και τον κατηγόρησε, ότι προωθεί τη διάσπαση της κοινωνίας υπέρ των οικονομικά ισχυρών, προκειμένου να παραμείνει στο πηδάλιο της εξουσίας. "Εχετε χαθεί περιπλανώμενος στο παρελθόν και είστε ακατάλληλος για το μέλλον! Η χώρα χρειάζεται τώρα την πολιτική αλλαγή!", τόνισε ιδιαίτερα ο Γκ. Σρέντερ και δεν παρέλειψε, βέβαια, να υποσχεθεί στο γερμανικό λαό την αντιμετώπιση της ανεργίας, την ακύρωση όλων των αντιλαϊκών μέτρων των χριστιανοδημοκρατών, κλπ., κλπ.

Μη μας πείτε, ότι όλα τα προαναφερόμενα, δε σας θυμίζουν το ΠΑΣΟΚ στην αντιπολίτευση... Λέτε, να ήρθε η ώρα, για να μάθουν και οι Γερμανοί εργαζόμενοι τι σημαίνει κεντροαριστερά...

"Δεν υπάρχει άλλος πρόεδρος, που να υπηρετεί τόσο σθεναρά την ειρήνη". Ο έπαινος αποδόθηκε προχτές από τον Βρετανό πρωθυπουργό, Τ. Μπλερ, στον Μπ. Κλίντον.

Αναρωτιόμαστε, τι θα 'βρισκε να πει, αν ο τελευταίος διέτασσε ακόμη περισσότερους βομβαρδισμούς ανά τον κόσμο; Πράγματι, δεν έχουν το θεό τους, οι σύγχρονοι εκπρόσωποι της διεθνούς κεντροαριστεράς...

Δεν είναι άμοιρες η εξωτερική πολιτική της Γερμανίας και οι βλέψεις της στα Βαλκάνια, με τον αναβρασμό που παρατηρείται τελευταία στην Αλβανία και πιο συγκεκριμένα, με τις λαϊκές κινητοποιήσεις, που έχει προγραμματίσει και ήδη πραγματοποιεί το κόμμα του Σαλί Μπερίσα, ισχυρίζονται ορισμένες πληροφορίες. Αναφέρουν, μάλιστα, ότι πριν αποφασίσει για τις κινητοποιήσεις αυτές, ο πρώην συχνός επισκέπτης της αμερικάνικης πρεσβείας στα Τίρανα, ταξίδεψε στη Γερμανία, όπου είχε και τις ανάλογες επαφές.

Πληροφορίες, που έρχονται να συνδυαστούν με τις χθεσινές δηλώσεις του Γερμανού υπουργού Αμυνας, ο οποίος έκανε φανερή την επιθυμία της γερμανικής πλευράς, για ΝΑΤΟική επέμβαση στο Κοσσυφοπέδιο, ακόμη και χωρίς τη συγκατάθεση της Ρωσίας.

Φαίνεται, πως προστίθενται νέα στοιχεία στον αμερικανογερμανικό ανταγωνισμό στα Βαλκάνια. Γεγονός, που μόνο ανησυχία μπορεί να γεννήσει στους λαούς της περιοχής...