Οι πρόσφατες δηλώσεις Μητσοτάκη ξαναφούντωσαν σειρά ερωτημάτων για το πού το πάει, ποιες είναι οι προθέσεις και οι "απώτερες" επιδιώξεις του, κ.ο.κ. Φυσικά, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι έχει στο μυαλό του ο πρώην πρωθυπουργός και αν με αυτά που λέει αποσκοπεί σε ικανοποίηση προσωπικών φιλοδοξιών και στόχων, πράγμα που ελάχιστα ενδιαφέρει τις λαϊκές μάζες. Εκείνο που είναι βέβαιο, πάντως, είναι ότι ο Κ. Μητσοτάκης κάνει αυτό που έκανε πάντα. Προσπαθεί, στο μέτρο των δυνάμεών του, να στηρίξει το ταλαντευόμενο δικομματικό σύστημα και, βέβαια, τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης που αυτό υπηρετεί. Στην κατεύθυνση αυτή, επιχειρώντας ταυτόχρονα να καταξιωθεί ως "μεγάλος πολιτικός" και πιστός, μέχρι τέλους, υπηρέτης της τάξης του, δε διστάζει να ομολογεί δημόσια την αναξιοπιστία και αδυναμία των κομμάτων και των ηγεσιών του μπλοκ εξουσίας, με προφανή στόχο να δημιουργήσει κάποιο "σοκ", που θα λειτουργήσει, όπως φαντάζεται, "αφυπνιστικά". Ο ίδιος είναι φανερό ότι θέλει να παίξει - άλλο αν τα καταφέρει - ρόλο καταλύτη για να επιταχυνθούν διαδικασίες ανασυγκρότησης του πολιτικού σκηνικού.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, οι εργαζόμενοι δεν τρέφουν καμία αυταπάτη και δεν περιμένουν τίποτα καλό να προέλθει από τους αποτυχημένους ή επίδοξους διαχειριστές του νεοφιλελευθερισμού.