Με εξορμήσεις σε χώρους όπου συχνάζουν μαζικά μετανάστες όπως φυσικά και Ελληνες εργαζόμενοι, συνεχίζουν εντατικά τις προετοιμασίες για το Αντιιμπεριαλιστικό Διήμερο των Μεταναστών οι κομμουνιστές μαζί με τις δεκάδες οργανώσεις αλλοδαπών και ντόπιων εργαζομένων που συμμετέχουν στη διοργάνωση. Το Διήμερο, που μετρά ήδη τρία χρόνια «ζωής», γίνεται με πρωτοβουλία της Αχτιδικής Επιτροπής του 5ου και 6ου Διαμερίσματος της ΚΟΑ, ενώ θα πραγματοποιηθεί στο πάρκο ΦΙΞ, στις 25 και 26 Ιούνη.

«Σήμερα, παντού οι εργάτες σε όλο τον κόσμο και στις πατρίδες σας βρίσκονται αντιμέτωποι με την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα σε όλους τους τομείς της ζωής τους. Αφαίρεση δικαιωμάτων και κατακτήσεων δε γίνεται μόνο στους μετανάστες, αλλά και στους Ελληνες εργαζόμενους. Γίνεται και στους συμπατριώτες σας εργαζόμενους που ζουν και εργάζονται στις πατρίδες σας», σημειώνεται στο κάλεσμα που απευθύνει προς τους μετανάστες η Αχτιδική Επιτροπή. Ενώ στη συνέχεια, υπογραμμίζεται η αναγκαιότητα της αλύγιστης, και συντονισμένης πάλης αλλοδαπών και Ελλήνων εργαζομένων ενάντια «στον κοινό μας εχθρό, στον ιμπεριαλισμό, στις δυνάμεις που στηρίζουν την πολιτική του. Να μην εγκλωβιστούμε στις διάφορες προσπάθειες που γίνονται κάτω από γενικόλογα αντιρατσιστικά συνθήματα περί προστασίας των μεταναστών, που στόχο έχουν να κρύψουν τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ιδιαίτερα τον ταξικό χαρακτήρα των ιδιαίτερων προβλημάτων των μεταναστών».

Την τεράστια σημασία που έχει το Διήμερο για την ανάπτυξη της αλληλεγγύης και της συνεργασίας ανάμεσα σε ξένους και Ελληνες εργαζόμενους, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα κοινά προβλήματα που έχουν πολλαπλασιάσει ασφυκτικά οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων, σημειώνει στο «Ρ» ο Σεΐτ, από τη Γραμματεία Μεταναστών του ΠΑΜΕ, που συμμετέχει στις εκδηλώσεις.

Οι συμμετοχές έφτασαν τελικά τις 40, ενώ πλούσιο θα είναι το πρόγραμμα και τις δύο μέρες της διοργάνωσης, με ομιλίες, συζητήσεις πάνω σε θέματα όπως ο νέος τρομονόμος, καθώς και μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις από συγκροτήματα μεταναστευτικών κοινοτήτων.

Αύριο θα πραγματοποιηθεί η δίκη του 20χρονου Αλβανού μετανάστη Αντρέα Μπίκολι, εργαζόμενου και μαθητή της Γ` Τάξης Νυχτερινού Λυκείου, ο οποίος συνελήφθη και ξυλοκοπήθηκε άγρια από αστυνομικά όργανα την Τρίτη 8 Ιούνη.

Υπενθυμίζεται ότι ο Αντρέα Μπίκολι οδηγήθηκε στο 4ο Αστυνομικό Τμήμα Ομόνοιας, επειδή είχε το ...θράσος να διαμαρτυρηθεί σε αρμόδιο Τμήμα της Νομαρχίας για τις μεγάλες καθυστερήσεις στην τακτοποίηση των χαρτιών παραμονής του. Στο Αστυνομικό Τμήμα, ομάδα αστυνομικών τον ξυλοκόπησε στο πρόσωπο, στα χέρια και στα πόδια. Δεν του επιτράπηκε να κάνει ούτε ένα τηλέφωνο. Μάλιστα, τα σημάδια από τον ξυλοδαρμό ήταν ορατά και μετά από αρκετές μέρες...

Την επόμενη μέρα (Τετάρτη), αφού πρώτα τον ξαναχτύπησαν, τον οδήγησαν στην Ασφάλεια Αττικής και από εκεί στο Αυτόφωρο Τριμελές Πλημμελειοδικείο, κατηγορούμενο για αντίσταση κατά της αρχής, εξύβριση κλπ. Τρεις μέρες αργότερα, οδηγήθηκε σε δίκη, η οποία, όμως, αναβλήθηκε και ορίστηκε δικάσιμος για αύριο. Να σημειωθεί σ' αυτό το σημείο πως ο Αντρέα Μπίκολι ζει και εργάζεται για 12 χρόνια στη χώρα!

Αμεση ήταν η αντίδραση του ΚΚΕ, απέναντι σ' αυτήν την απάνθρωπη συμπεριφορά των αστυνομικών οργάνων. Ο βουλευτής του Κόμματος Αντ. Σκυλλάκος προχώρησε σε διάβημα διαμαρτυρίας στον διοικητή του Αστυνομικού Τμήματος Ομόνοιας, δηλώνοντας πως το περιστατικό αυτό «αντανακλά τη γενικότερη συμπεριφορά της Αστυνομίας και τελικά της πολιτικής ηγεσίας και της κυβέρνησης, όταν καλλιεργεί πνεύμα ενάντια στους ξένους, ότι αυτοί δεν έχουν δικαιώματα».

Ανακοίνωση είχε εκδώσει και η Οργάνωση Αθήνας της ΚΝΕ, σημειώνοντας πως «η βία εναντίον των μεταναστών αφορά ολόκληρο το λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα». Την αλληλεγγύη και έμπρακτη συμπαράστασή τους στον 20χρονο νεολαίο εξέφρασαν επίσης μια σειρά από φορείς και οργανώσεις.

Επίδειξη ευρωυποτέλειας έκανε και στο θέμα του «ευρωσυντάγματος» η ελληνική κυβέρνηση, φθάνοντας στο σημείο να θυσιάσει «πάγιες» θέσεις και εθνικά συμφέροντα προς όφελος της «υπόθεσης της ΕΕ». Από την άλλη, επιδόθηκε αμέσως σε μια συνειδητή προσπάθεια εξωραϊσμού του «ευρωσυντάγματος», αντιστρέφοντας πλήρως το περιεχόμενό του.

Ο Κ. Καραμανλής συντάχθηκε με την καθιέρωση της ειδικής πλειοψηφίας και την κατάργηση του βέτο που οδηγεί στην παραπέρα αποδυνάμωση της εθνικής κυριαρχίας, προεξοφλώντας ουσιαστικά ότι δεν υπάρχει περίπτωση να κάνει ποτέ χρήση του βέτο! Μάλιστα επέκρινε εμμέσως πλην σαφώς τις χώρες (Πολωνία, Ισπανία) που τον περασμένο Δεκέμβρη είχαν διαφωνήσει με τις ειδικές πλειοψηφίες, λέγοντας ότι «η ίδια η ζωή έχει αποδείξει ότι καθ' υπερβολήν υπήρχαν αυτές οι ανησυχίες, διότι όλο το πνεύμα, όλη η λογική λειτουργίας της Ενωσης είναι να προχωρά με συναινετικό τρόπο». Υπερθεματίζοντας της αρχής της ειδικής πλειοψηφίας στη λήψη των αποφάσεων, ανέφερε ότι έτσι «διευκολύνεται η λήψη των αποφάσεων, έτσι ώστε η διευρυμένη Ευρώπη των "25" να μπορεί να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά».

Στο πλαίσιο αυτό, ο Ελληνας πρωθυπουργός παραιτήθηκε από τη «σταθερή και αμετακίνητη» θέση ότι πρέπει να υπάρχει «ένας επίτροπος για κάθε χώρα», ως απόδειξη της ισοτιμίας μεταξύ των κρατών - μελών. «Εμείς παραμένουμε σταθερά προσηλωμένοι στην ομοσπονδιακή προοπτική της Ευρώπης. Πιστεύω ότι η νέα Συνταγματική Συνθήκη δίνει μια ουσιαστική ώθηση, στην κατεύθυνση αυτού του οράματος», δήλωσε μετά την επίτευξη συμφωνίας για το «ευρωσύνταγμα».

Από την πρώτη κιόλας στιγμή, ο Κ. Καραμανλής, ακολουθώντας την προσφιλή προπαγανδιστική τακτική των προκατόχων του, επιχείρησε να «πουλήσει» το «ευρωσύνταγμα» ως κατάκτηση των λαών! Με το «ευρωσύνταγμα» η ΕΕ «μετεξελίσσεται θεσμικά, ενισχύοντας τον πολιτικό της χαρακτήρα. Καθίσταται μια οικονομική και πολιτική Ενωση με ισχυρότερο δημοκρατικό και οικονομικό πρόσωπο», είπε και συνέχισε ισχυριζόμενος ότι η ΕΕ «έρχεται πιο κοντά στον Ευρωπαίο πολίτη, καθιστώντας τους θεσμούς της πιο κατανοητούς και πιο προσιτούς». Επιπλέον, «βελτιώνει τη δημοκρατική λειτουργία της, αλλά και την αποτελεσματικότητά της προς όφελος όλων», ενώ «ενισχύει τις δυνατότητες για παραπέρα οικονομική ανάπτυξη, ισχυροποιώντας ταυτόχρονα το κοινωνικό της πρόσωπο»! Επίσης η ΕΕ «ενδυναμώνει την παρουσία και το ρόλο της στον κόσμο, προς όφελος της διεθνούς ειρήνης και σταθερότητας»!

Οσον αφορά την έγκριση του «ευρωσυντάγματος» ο Κ. Καραμανλής, απαντώντας σε σχετική ερώτηση είπε ότι «προφανώς» θα εγκριθεί από τη Βουλή, απορρίπτοντας ουσιαστικά την ιδέα του δημοψηφίσματος.

Ο Κ. Καραμανλής απέφυγε να στοιχηθεί ανοιχτά με το ένα ή άλλο στρατόπεδο (ευρωπαϊστές - ατλαντιστές), αλλά βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση όταν κλήθηκε να πάρει θέση για τους αντίστοιχους υποψήφιους που προτείνουν για τη θέση του προέδρου της Κομισιόν. Ναι μεν χαρακτήρισε «εύλογη» την άποψη του κεντροδεξιού ΕΛΚ, στο οποίο ανήκει η ΝΔ, να έχει «βαρύνοντα λόγο» για τη θέση του αντικαταστάτη του Πρόντι, αλλά από την άλλη τάχθηκε υπέρ μιας «συναινετικής λύσης».

Η κατοχύρωση των πλέον προωθημένων επιλογών των πολυεθνικών και η σχεδόν ολοκληρωτική αφαίρεση των κατακτήσεων και των δικαιωμάτων των λαών είναι ο «κοινός παρονομαστής» των 25 ηγετών της ΕΕ για το «ευρωσύνταγμα», που αποτελεί νέα προωθημένη βάση της βάρβαρης επέλασης.

Πέρα από το σοβαρό, αλλά όχι βασικό, ζήτημα του τρόπου λήψης των αποφάσεων στα κοινοτικά όργανα που συγκέντρωσε την «προσοχή» των αναλυτών, το «ευρωσύνταγμα» πρώτα απ' όλα προστατεύει τα θεμέλια της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων και παραγράφει τις κατακτήσεις των εργαζομένων.

Η Βρετανία μπορεί να κατάφερε να διατηρήσει το βέτο σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και «άμυνας», φορολογίας και κοινωνικής πολιτικής, αλλά η κυρίαρχη τάση είναι η εφαρμογή της αρχής της ειδικής πλειοψηφίας στη λήψη των αποφάσεων στα όργανα της ΕΕ, που επεκτείνεται σχεδόν παντού.

Η αρχή της ειδικής πλειοψηφίας επιτάσσει ότι για παρθεί μια απόφαση πρέπει να συγκεντρώνει το 55% των κρατών μελών (δηλαδή 15 κράτη όταν θα είναι 27) που θα εκπροσωπούν το 65% του πληθυσμού της ΕΕ. Για να απορριφθεί απόφαση πρέπει να διαφωνούν τουλάχιστον 4 χώρες. Παράλληλα, δίνεται η δυνατότητα σε μια ομάδα χωρών να προχωρήσουν περισσότερο σε μορφές «ενισχυμένης συνεργασίας», χωρίς οι άλλες να μπορούν να τις εμποδίσουν, στο όνομα της «ευελιξίας». Για τη σύνθεση της Κομισιόν συμφωνήθηκε ότι μετά το 2014 οι επίτροποι θα αποτελούν τα 2/3 του αριθμού των κρατών - μελών (18). Οι επίτροποι θα αλλάζουν με κυκλικό τρόπο.

Με τις παραπάνω αποφάσεις, με άλλα λόγια, ενισχύεται και συνταγματικά ο ρόλος των «ισχυρών χωρών» και δημιουργείται ακόμα μεγαλύτερη συγκέντρωση εξουσιών, αφού επιπλέον καταργείται η εκ περιτροπής προεδρία και ο πρόεδρος του ευρωπαϊκού συμβουλίου (σ.σ. του συμβουλίων των αρχηγών κρατών) θα διορίζεται μέχρι πέντε χρόνια. Επιπλέον είναι φανερό ότι αποδυναμώνεται παραπέρα η εθνική κυριαρχία, προς όφελος της ευρωπαϊκής καπιταλιστικής ολοκλήρωσης.

Θεμέλιο της ΕΕ είναι βέβαια η «ελεύθερη αγορά» και η «επιχειρηματική ελευθερία», ενώ συνταγματικά κατοχυρώνεται η ΟΝΕ και το Σύμφωνο Σταθερότητας. Από την άλλη, απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στη λαϊκή κυριαρχία, ενώ δεν προστατεύεται το δικαίωμα της απεργίας, αλλά το δικαίωμα του λοκ άουτ!

Κατοχυρώνονται επίσης οι στρατιωτικές αποστολές εκτός συνόρων της ΕΕ και «ενσωματώνεται» το δόγμα του προληπτικού πολέμου στο όνομα της «καταπολέμησης της τρομοκρατίας». Το ίδιο πρόσχημα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ενεργοποιηθεί η «ρήτρα αληλλεγγύης» εναντίον ουσιαστικά αυτών που αμφισβητούν το υπάρχον καθεστώς.

Παραμένει το αδιέξοδο για την ανάδειξη του νέου προέδρου της Κομισιόν, με τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα να παραμένουν αμετακίνητα στις θέσεις τους και την ιρλανδική προεδρία να πιέζει ώστε να συγκληθεί έκτακτη Σύνοδος Κορυφής μέσα στο μήνα.

Η εκλογή του αντικαταστάτη του Ρ. Πρόντι αποτέλεσε ακόμα μια αφορμή για να βγουν στο προσκήνιο οι αντιθέσεις μεταξύ των «ευρωπαϊστών» που με επικεφαλής το γαλλογερμανικό άξονα επιθυμούν την ομοσπονδιακή προοπτική της ΕΕ και των «ατλαντιστών (κυρίως Βρετανία και «νέες χώρες») που επιθυμούν μια «διακυβερνητική ένωση», πολιτικά και «αμυντικά» υποτελή στις ΗΠΑ.

«Οι επαφές συνεχίζονται για να εξεταστεί εάν υπάρχει κάποια βάση για συμφωνία. Εάν υπάρξει μια τέτοια βάση, τότε δύο είναι οι πιθανές ημερομηνίες για τη διενέργεια της συνόδου: είτε στις 27 είτε στις 30 Ιούνη» δήλωσε χτες αξιωματούχος της ιρλανδικής προεδρίας της ΕΕ. Η σύνοδος πιθανώς να διεξαχθεί στις Βρυξέλλες, πρόσθεσε η ίδια πηγή.

Την ίδια στιγμή, ωστόσο, φαίνεται να βαθαίνει αντί να γεφυρώνεται το ρήγμα που παρατηρήθηκε στη Σύνοδο Κορυφής την περασμένη βδομάδα.

Χτες η Γερμανία συντάχθηκε εκ νέου με τη Γαλλία απορρίπτοντας οποιαδήποτε υποψηφιότητα από τη Βρετανία, την Ιρλανδία, τη Δανία, τη Σουηδία ή τις 10 νέες χώρες μέλη της ΕΕ. «Δεν επιθυμώ να δημιουργήσω προαπαιτούμενα, όμως πολύ δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί κανείς ο πρόεδρος της Επιτροπής να προέρχεται από μια χώρα που δεν εκπροσωπείται στον πυρήνα των οργάνων της ΕΕ και των θεσμών της» δήλωσε ο εκπρόσωπος του καγκελαρίου Σρέντερ, Μπέλα Ντα, ο οποίος αρνήθηκε παράλληλα να σχολιάσει τις πιθανότητες του Σολάνα ή άλλων υποψηφίων για την εξασφάλιση της θέσης του προέδρου της Κομισιόν.

Παρόμοιες δηλώσεις είχε κάνει ο Γάλλος πρόεδρος Ζακ Σιράκ, σύμφωνα με τις οποίες μια επιτυχημένη υποψηφιότητα για την προεδρία της Κομισιόν θα πρέπει να προέρχεται από μια χώρα με μακρά εμπειρία στην ΕΕ, που μετέχει σε όλες τις κύριες πρωτοβουλίες της ευρωπαϊκής πολιτικής, κυρίως την ενιαία νομισματική μονάδα και τη Συνθήκη του Σένγκεν. Ωστόσο, η προϋπόθεση αυτή αποκλείει εκτός από τη Βρετανία, την Ιρλανδία, τη Δανία και τη Σουηδία, καθώς και τα 10 νέα μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Αμεση ήταν η απάντηση του Βρετανού υπουργού Εξωτερικών Τζακ Στρο, που δήλωσε ότι «ο επόμενος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μπορεί να προέρχεται από οποιοδήποτε κράτος - μέλος της ΕΕ».

Ο Στρο είπε ακόμα πως το δημοψήφισμα για το ευρωπαϊκό «σύνταγμα» θα διεξαχθεί στη Βρετανία πριν το τέλος του 2006, χωρίς να προσδιορίσει συγκεκριμένη ημερομηνία.

Η Βρετανία, εξάλλου, σύμφωνα με χτεσινό δημοσίευμα της εφημερίδα «Γκάρντιαν», θα προβάλει το βέτο της σε ενδεχόμενη υποψηφιότητα του υπουργού Εξωτερικών της Γαλλίας Μισέλ Μπαρνιέ για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Από τις Βρυξέλλες πάντως, ο ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική Χαβιέ Σολάνα, διέψευσε τα σενάρια που τον ήθελαν υποψήφιο για την προεδρία της Κομισιόν με ένα ευφυολόγημα.