"Εκανε το καθήκον του. Πέρασε από τη γη και άφησε κάτι"... Ετσι απλά, λιτά - όπως το ένιωθε, σαν κάτι φυσικό - περιέγραψε τον αγώνα και την προσφορά μιας ολόκληρης ζωής, που κληρονόμησε ακριβή παρακαταθήκη στο κομμουνιστικό κίνημα, στο λαϊκό και ιδιαίτερα στο ναυτεργατικό κίνημα, όπου έδρασε "με μετερίζι το καράβι". Δεν άφησε, λοιπόν, κάτι, άφησε πάρα πολλά ο Αντώνης Αμπατιέλος, άφησε μια ζωή - παρακαταθήκη στον αγώνα για κοινωνική πρόοδο, για έναν καλύτερο σοσιαλιστικό κόσμο, που "θα 'ρθει έτσι κι αλλιώς", παρά τα πισωγυρίσματα και τα ζιγκ - ζαγκ της ιστορίας.

Αυτός είναι ο Αντώνης Αμπατιέλος, ο κομμουνιστής ηγέτης, ο ναυτεργάτης που αναδείχτηκε ηγέτης στο ναυτεργατικό κίνημα, όχι μόνον της χώρας μας, μα και διεθνώς και το όνομά του συνδέθηκε με τις πιο σημαντικές κατακτήσεις του ναυτεργατικού κινήματος. Σ' αυτό το κίνημα, που εξελίχτηκε στη δεκαετία του '40 σε ένα ρωμαλέο κίνημα, η προσφορά του κομμουνιστή ναυτεργάτη Αντώνη Αμπατιέλου ήταν καθοριστική. Μέσα από την, τότε, πολύχρονη, επίμονη και ενωτική δουλιά και δράση που φέρνει τη σφραγίδα του Αντώνη Αμπατιέλου, το ναυτεργατικό κίνημα κατέκτησε την ενότητά του, καρπός και κορυφαία έκφραση της οποίας ήταν η ίδρυση της θρυλικής, πλέον, ΟΕΝΟ, της Ομοσπονδίας Ενώσεων Ναυτεργατικών Οργανώσεων, που οδήγησε τους ναυτεργάτες σε μεγάλους συντονισμένους αγώνες σ' όλη την υδρόγειο για κατακτήσεις και δικαιώματα. Αλλά η ΟΕΝΟ έγινε θρυλική για την αντιστασιακή της δράση, την προσφορά της στον αντιφασιστικό πόλεμο σ' όλες τις θάλασσες, όταν με το σύνθημα "όλα τα καράβια σε κίνηση" έθεσε τον ελληνικό εμπορικό στόλο, αλλά και ξένα καράβια στην υπηρεσία του αντιφασιστικού αγώνα, για να μεταφέρουν πολεμικό υλικό και άλλα εφόδια μέσα από ναρκοθετημένες θάλασσες και θέατρα πολεμικά, στις αντιφασιστικές δυνάμεις. Ενώ, ταυτόχρονα, είχε κηρύξει μποϊκοτάζ στις μεταφορές του φασιστικού Αξονα.

Ολη η ζωή και η δράση του Αντώνη Αμπατιέλου, γνήσιου τέκνου της ναυτεργατικής οικογένειας και άξιου ηγέτη της τάξης του, ηγετικού στελέχους του ΚΚΕ, είναι η ίδια τόσο πλούσια, πολυκύμαντη και, στην κυριολεξία, η δράση του "απλώθηκε" στα μήκη και τα πλάτη όλης της Γης, σε "πέλαγα και σε στεριές" - σαν ένας θρυλικός μύθος!

Γεννημένος στα 1914 στη Ρουμανία, βρέθηκε μετά τη μικρασιατική καταστροφή στην Ελλάδα, στην Κεφαλονιά με την οικογένειά του. Πρώιμα, από τα 18 του χρόνια, συνδέεται με την ΟΚΝΕ και το ΚΚΕ, γίνεται μέλος. Από τα 1932 - '33 κομμουνιστής ναυτεργάτης αναπτύσσει πλούσια πρωτοπόρα συνδικαλιστική δουλιά μέσα από τη Ναυτεργατική Ενωση Ελλάδας (ΝΕΕ). Με την πρωτοπόρα ενωτική - συνδικαλιστική δράση και αγωνιστική στάση του, καταξιώνεται στο ναυτεργατικό χώρο και αναδείχνεται συνδικαλιστής ηγέτης του ναυτεργατικού χώρου. Το 1940 γίνεται μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής της ΝΕΕ στη Ν. Υόρκη, θέση από την οποία και αναπτύσσει μια πρωτοφανή - μοναδική δραστηριότητα, συνδικαλιστική και αντιφασιστική, που τον κάνει γνωστό και στο διεθνές ναυτεργατικό κίνημα. Γίνεται (ο ένας από τους δύο) γραμματέας της θρυλικής Ομοσπονδίας Ελληνικών Ναυτεργατικών Οργανώσεων (ΟΕΝΟ). Στην κυριολεξία, δεν υπάρχει σημαντικό λιμάνι και καράβι, από Νέα Υόρκη, Αυστραλία, Λονδίνο, Μασσαλία, Βόρεια και Νότια Αφρική κλπ., που να μη φθάσει η αγωνιστική δράση του Αντώνη Αμπατιέλου. Δράση για το ψωμί και τα δικαιώματα των Ελλήνων ναυτικών. Δράση ενωτική, συνδικαλιστική, που έφερε το δυνάμωμα του ναυτεργατικού κινήματος, οδήγησε στην ενωτική συνδικαλιστική του έκφραση, την ίδρυση της θρυλικής αντιστασιακής ΟΕΝΟ.

Μοναδική παραμένει, ως ιστορική κατάκτηση, η πρώτη συλλογική σύμβαση που υποχρεώθηκαν, για πρώτη φορά στα 1943, να υπογράψουν οι εφοπλιστές, καθιερώνοντας και κατοχυρώνοντας το 8ωρο και άλλα δικαιώματα των ναυτεργατών. Αλλά σημαντικότατη ήταν η αντιφασιστική δράση και προσφορά του Αντώνη Αμπατιέλου μέσα από τη θρυλική ΟΕΝΟ που σε συνεργασία με το Διεθνές Ναυτεργατικό Κίνημα - του οποίου αναδείχτηκε επίσης κορυφαίο στέλεχος ο σύντροφος - έπαιξε τεράστιο ρόλο στην ενίσχυση του αντιφασιστικού αγώνα.

Υπάρχει μια εκπληκτική διάσταση στη ζωή και τη δράση του Αντώνη Αμπατιέλου, έγραφε στις 9 Αυγούστου 1995 στο "Ρ" ο Χρ. Θεοχαράτος: Οτι από το 1943 και μέχρι το τέλος του αντιφασιστικού πολέμου, ο Αντ. Αμπατιέλος υπήρξε κυριολεκτικά ένας από τους "ισχυρούς της Γης". Διότι υπό τις συνθήκες των πολεμικών συγκρούσεων και επιχειρήσεων σε ολόκληρη την υδρόγειο "το της θαλάσσης μέγα κράτος" βρισκόταν στα χέρια της θρυλικής ΟΕΝΟ (της οποίας ο Αντώνης Αμπατιέλος ήταν γενικός γραμματέας) και στα χέρια του Διεθνούς Ναυτεργατικού Κινήματος (του οποίου, επίσης, ψυχή και εγκέφαλος ήταν ο ίδιος). Ετσι, από το 1943 ουσιαστικά, οι δυνάμεις του Αξονα βρέθηκαν χωρίς πλοία - παρά το γεγονός ότι πλήρωναν στους εφοπλιστές αστρονομικούς ναύλους - γιατί κουμάντο, πια, στα εμπορικά (ελληνικά και ξένα) σκάφη δεν έκαναν οι εφοπλιστές, αλλά η Ομοσπονδία Ενώσεων Ναυτεργατικών Οργανώσεων και το Διεθνές Ναυτεργατικό Κίνημα.

Η ΟΕΝΟ και το Διεθνές Ναυτεργατικό Κίνημα ήταν που: Κήρυξαν ολοκληρωτικό μποϊκοτάζ στις θαλάσσιες μεταφορές του φασιστικού Αξονα. Αποφάσιζαν ποιες νηοπομπές θα φύγουν και με ποια προστασία για τα θέατρα των πολεμικών επιχειρήσεων. Αποφάσιζαν με τους ηγέτες των συμμάχων πόσα και ποια πλοία θα χρησιμοποιηθούν σε αποβατικές επιχειρήσεις. Ρύθμιζαν, ουσιαστικά, τις θαλάσσιες εφοδιοπομπές σε Ατλαντικό και Ειρηνικό!

Ετσι, ο Αντώνης Αμπατιέλος "σε λιμάνια και σε πλοία, σε ντόκους και σε σκυλοπνίχτες, σε συνδικαλιστικά συνέδρια και σε υπερπόντιες πλόες, στην καρδιά του ιμπεριαλισμού και σε αποικίες, στη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο, στους ωκεανούς και τις παγιδευμένες θάλασσες, ανάμεσα σε υποβρύχια και ναρκοπέδια, στον πόλεμο και στην ειρήνη, ύφανε παντού τον ιστό του αγώνα για μια καλύτερη Ελλάδα, για έναν καλύτερο κόσμο"...

Σε αύξηση της βουλευτικής αποζημίωσης οδηγούν τελικά οι διατάξεις για το ειδικό μισθολόγιο των δικαστικών, καθώς όπως είναι γνωστό οι απολαβές των βουλευτών συνδέονται με το μισθό του προέδρου του Αρείου Πάγου, ο οποίος με βάση τις διατάξεις του νομοσχεδίου αυξάνεται και φτάνει στο 1.500.000 δρχ. περίπου.

Την αύξηση αυτή την επιβεβαίωσε χτες στη Βουλή και ο υπουργός Δικαιοσύνης Ε. Γιαννόπουλος,λέγοντας ότι η σύνδεση με το μισθό των δικαστικών είναι συνταγματική διάταξη, ενώ ο παριστάμενος υφυπουργός Οικονομικών Α. Χριστοδουλάκης διευκρίνισε ότι θα αυξηθούν οι αποδοχές των βουλευτών αναδρομικά από το 1996.

Την αντίθεση του ΚΚΕ στη ρύθμιση αυτή εξέφρασε ο βουλευτής του Κόμματος Στρ. Κόρακας,ζητώντας αναστολή της εφαρμογής του Ζ ψηφίσματος, που προβλέπει τη σύνδεση των μισθών, υπενθυμίζοντας ότι ανάλογη αναστολή έγινε και στο παρελθόν. Τόνισε συγκεκριμένα: "Επιμένουμε να ανασταλεί επ' αόριστο η ισχύς του ψηφίσματος μέχρι να έρθει η αναθεώρηση του Συντάγματος και να το καταργήσει, διευκρινίζοντας συγκεκριμένα πώς καθορίζεται η βουλευτική αποζημίωση, αποσυνδέοντάς την από τις αποδοχές του προέδρου του Αρείου Πάγου".

Ο βουλευτής του ΚΚΕ διευκρίνισε ότι οι βουλευτές του Κόμματος καταθέτουν όλη την αποζημίωση στο Κόμμα, τονίζοντας: "Θέλουμε όταν πηγαίνουμε στον κόσμο να πηγαίνουμε με ήσυχη τη συνείδηση. Οταν επιβάλλεται πολιτική σκληρής λιτότητας για τους εργαζόμενους, πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί για τη βουλευτική αποζημίωση".

Για να διασφαλίσει τη συγκεκριμένη ρύθμιση για την αύξηση των αποδοχών των βουλευτών, ο υπουργός Δικαιοσύνης εισηγήθηκε ειδική διάταξη σύμφωνα με την οποία οι διατάξεις του Ζ ψηφίσματος (που προβλέπει σύνδεση των αμοιβών των βουλευτών με αυτές του προέδρου του Αρείου Πάγου) "εφαρμόζονται στο ακέραιο από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης".

Επιχειρώντας να δικαιολογήσει τη διάταξη, ο Ε. Γιαννόπουλος έκανε λόγο για βουλευτές οι οποίοι "δε βγαίνουν" οικονομικά, θέση που συμμερίστηκαν και οι βουλευτές της ΝΔ. Αντίθετα τη διαφωνία τους με τη διάταξη εξέφρασαν ο πρόεδρος του ΣΥΝ Ν. Κωνσταντόπουλος και ο εκπρόσωπος του ΔΗΚΚΙ Γ. Τσαφούλιας.

Σχετικά με τη χτεσινή συζήτηση και τη βουλευτική αποζημίωση, ο βουλευτής του ΚΚΕ Στρ. Κόρακας έκανε την παρακάτω δήλωση:

"Για άλλη μία φορά, με την ευκαιρία της συζήτησης του μισθολογίου των δικαστικών και των σημαντικών αυξήσεων που δίνονται στις αποδοχές των προέδρων των Ανωτάτων Δικαστηρίων, διατυπώσαμε στη Βουλή την πάγια θέση του ΚΚΕ για αποσύνδεση της βουλευτικής αποζημίωσης από τις αποδοχές αυτές. Προτείναμε να περιληφθεί στο νομοσχέδιο διάταξη που θα αναστέλλει επ' αόριστο την ισχύ του Ζ ψηφίσματος.

Η θέση μας αυτή, χωρίς να παραγνωρίζει τις υπαρκτές ανάγκες πολλών βουλευτών, στηρίζεται μεταξύ άλλων και στην ανάγκη να αποφευχθεί η πρόκληση προς το λαϊκό αίσθημα και μάλιστα σε μία εποχή εφαρμογής από την κυβέρνηση σκληρής και αντιλαϊκής πολιτικής καθ' υπαγόρευση της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Δυστυχώς, η κυβέρνηση με την προκλητική υποστήριξη της ΝΔ απέρριψε για άλλη μία φορά την πρότασή μας.

Θεωρούμε ότι πρόκειται για σοβαρότατο πολιτικό και ηθικό θέμα".

Η συζήτηση του νομοσχεδίου διακόπηκε για σήμερα, καθώς οι βουλευτές της ΝΔ κατέθεσαν πρόταση ονομαστικής ψηφοφορίας στην τροπολογία που προβλέπει τη μετατροπή σε χρηματικά πρόστιμα ανεκτέλεστων ποινών φυλάκισης που έχουν επιβληθεί για ακάλυπτες επιταγές.

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε η ΚΟ Ναυτεργατών, για τη συμπλήρωση δυο χρόνων από τον θάνατο του σ. Αντώνη, σημειώνονται τα παρακάτω:

"Δυο χρόνια χωρίς το σύντροφο Αντώνη Αμπατιέλο. Τον ναυτεργάτη, κομμουνιστή, που υπηρέτησε μια ολόκληρη ζωή το ναυτεργατικό, εργατικό και επαναστατικό κίνημα. Είπαμε το στερνό "αντίο" στις 7 Αυγούστου, το 1995, αλλά τον έχουμε δίπλα μας. Εχουμε μαζί μας τα λόγια και τη δράση του. Το έργο του. Σημαντικά εφόδια στην πάλη του εργατικού κινήματος, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των εργαζομένων.

Σημαντικά εφόδια στον αγώνα για την ανατροπή του εκμεταλλευτικού, καπιταλιστικού συστήματος, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Χιλιάδες άνθρωποι της δουλιάς γνωρίζουν καλά τον σύντροφο Αντώνη Αμπατιέλο. Τον γνωρίζουν από τους αγώνες του μέσα στα καράβια, την πάλη ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς του Μεταξά. Τα ηρωικά χρόνια της αντίστασης και του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Τα χρόνια που ακολούθησαν μετά την απελευθέρωση από το φασιστικό ζυγό, στην πάλη ενάντια στο νέο δυνάστη, τον αγγλοαμερικανικό ιμπεριαλισμό και τους ντόπιους υπηρέτες του. Στην πάλη ενάντια στη δικτατορία των συνταγματαρχών και τους αγώνες του τη μεταπολιτευτική περίοδο, ως στέλεχος του ναυτεργατικού κινήματος και του Κόμματος της εργατικής τάξης, ως μέλος της ΚΕ και του ΠΓ του ΚΚΕ.

Με τους αγώνες του, χέρι χέρι με τους άλλους αξέχαστους λαϊκούς αγωνιστές, αναδείχτηκε στέλεχος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Ναυτεργατικών Οργανώσεων, της θρυλικής ΟΕΝΟ, και διατέλεσε στη "δυαδική" Γραμματεία της Οργάνωσης γενικός γραμματέας και υπεύθυνος για τα κατώτερα πληρώματα.

Ο Αντ. Αμπατιέλος καταδικάστηκε σε θάνατο από το καθεστώς της μισαλλοδοξίας το 1948 και διασώθηκε χάρη στο πλατύ διεθνιστικό κίνημα αλληλεγγύης. Καταδικάστηκε και παρέμεινε στις φυλακές πάνω από 17 χρόνια. Απελευθερώθηκε στις 16 Ιουλίου του 1964 και έδωσε όλες του τις δυνάμεις στους νέους αγώνες. Θα τον θυμόμαστε πάντα, θα είναι πάντα μαζί μας".

Οι αγώνες για τα δικαιώματα των ναυτεργατών, η προσφορά του Αντώνη Αμπατιέλου στο δημοκρατικό, αντιφασιστικό, κομμουνιστικό κίνημα, έγιναν "καρφί" για τις το μετεμφυλιακό καθεστώς της μισαλλοδοξίας και τις κυβερνήσεις του, που συνέλαβαν τον σύντροφο και τον καταδίκασαν σε θάνατο το 1948. Μόνο χάρη στην πρωτοφανή διεθνή κινητοποίηση και αλληλεγγύη, σώθηκε ο Αντώνης Αμπατιέλος ο οποίος, όμως, έζησε 17 ολόκληρα χρόνια στις φυλακές και τις εξορίες, απ' όπου αφέθηκε ελεύθερος στα 1964. Ολα αυτά τα χρόνια μέσα από τις φυλακές και αργότερα και μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του ο Αντ. Αμπατιέλος, από ηγετικές θέσεις του ΚΚΕ, του οποίου αναδείχτηκε μέλος του ΠΓ της ΚΕ, συνεχίζει τον πολιτικό του αγώνα για δημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα, για κοινωνική προκοπή και για την εθνική ανεξαρτησία της χώρας μας.

Αφοσιωμένος στα ιδανικά και τους σκοπούς του ΚΚΕ, δεν παρεξέκλινε ποτέ. Δεν τον λύγισαν ούτε οι δυσκολίες της ζωής, που πέρασε μαζί με την σύντροφό του Μπέττυ Αμπατιέλου, ούτε οι ασταμάτητοι διωγμοί. Τα κατάφερε, όπως είπε ο σ. Δ. Γόντικας, μέλος του ΠΓ, στον ύστατο χαιρετισμό της ΚΕ στην κηδεία του συντρόφου, γιατί έμεινε πιστός στην τάξη του, στους ναυτεργάτες. Τα κατάφερε, γιατί αφομοίωσε ολοκληρωμένα τη θεωρία της ταξικής πάλης και πίστεψε στη δύναμη των εργατών, στη δύναμη του λαού. Ηταν ακλόνητη η πίστη του στη μεγάλη αλήθεια ότι η εξουσία των καπιταλιστών δεν είναι αιώνια. Οτι οι εργάτες, τα λαϊκά στρώματα δεν πρόκειται να απαλλαγούν από τη σκληρή ζωή, τις κάθε είδους στερήσεις και την εκμετάλλευση, όσες κατακτήσεις και αν πετύχουν, αν δεν απαλλαγούν από την εξουσία του κεφαλαίου, το τελευταίο και πιο ισχυρό κάστρο (εμπόδιο) στη διαδρομή της ανθρωπότητας προς την πρόοδο.

Σαν γνήσιος προλετάριος πατριώτης, δεν μπορούσε παρά να ήταν και συνεπής διεθνιστής. Στα λιμάνια όλου του κόσμου, αλλά και στους αλλοδαπούς ναυτεργάτες στα ελληνικά βαπόρια, έβλεπε, πάνω από χρώματα και φυλή, το κοινό ταξικό συμφέρον των ναυτεργατών και από τη σκοπιά αυτή δούλεψε πρωτοπόρα για τη σφυρηλάτηση του κοινού αγώνα και την ανάπτυξη της συνδικαλιστικής αλληλεγγύης. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, το ότι ο σ. Αντώνης Αμπατιέλος αναδείχτηκε σε ηγετική μορφή των ναυτεργατών, του ΚΚΕ και του διεθνούς κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος. Οι παρακαταθήκες του αγωνιστή του Κομμουνιστή Αντώνη Αμπατιέλου είναι μοναδικές, ακριβή παρακαταθήκη για τους επόμενους μεγάλους αγώνες μας. Το προσωπικό παράδειγμα του συντρόφου Αντώνη Αμπατιέλου θα μας εμπνέει και θα μας φωτίζει. Και σαν καλύτερη τιμή στη μνήμη του συντρόφου, θυμόμαστε την υπόσχεση που έδωσε ο Δ. Γόντικας μπροστά στο φέρετρο του Αντώνη Αμπατιέλου: "Να κάνουμε ό,τι είναι δυνατό να παραμείνει το τιμόνι του Κόμματος σταθερό στην πορεία του και οι μηχανές όλες αναμμένες, πάντα σε κίνηση".

Δυο ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από κείνη τη μέρα - σαν σήμερα 7 Αυγούστου 1995 - που έφυγε... Ομως, ο σύντροφος Αντώνης Αμπατιέλος συνεχίζει και θα συνεχίζει πάντα να πορεύεται μαζί μας με τις αγωνιστικές παρακαταθήκες που μας άφησε. Είναι και θα είναι μέσα στους αγώνες της εργατικής τάξης και όλου του λαού σαν ηγέτης της τάξης του. Βρίσκεται και θα είναι μέσα στους αγώνες των ναυτεργατών της χώρας μας που αγωνίζονται για ένα "μπάρκο" κόντρα στην ανεργία, στην οποία έχει καταδικάσει τους χιλιάδες και χιλιάδες ναυτεργάτες της χώρας μας το εφοπλιστικό κεφάλαιο με τον αφελληνισμό των πληρωμάτων των πλοίων από τους Ελληνες ναυτεργάτες. Οι παρακαταθήκες του συντρόφου Αντώνη ενισχύουν την αγωνιστική πορεία του ίδιου του ναυτεργατικού μας κινήματος, του οποίου, μέσα από τους μικρούς και μεγάλους αγώνες για τα ναυτεργατικά δικαιώματα, αναδείχτηκε από τους κορυφαίους ηγέτες του.

Αλλά ο Αντώνης Αμπατιέλος, ο μεγάλος αυτός διεθνιστής και πατριώτης, ο κομμουνιστής ηγέτης, πορεύεται μαζί και με τους ναυτεργάτες όλου του κόσμου, εκεί στο Κάρντιφ, στη Μασσαλία, στα λιμάνια της Νέας Υόρκης, στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, στη Νότια Αμερική, στο Ντορμπάν στην Αφρική, σ' όλα τα λιμάνια του κόσμου, όπου σαν ηγετική μορφή του παγκόσμιου ναυτεργατικού κινήματος έγραψε ιστορία. Μια μοναδική ιστορία μιας ζωής δοσμένης στον αγώνα για κατακτήσεις, για ανθρώπινες συνθήκες δουλιάς και ζωής στο καράβι. Αλλά και μια μοναδική προσφορά με τη συμμετοχή του στον τιτάνιο αγώνα κατά της φασιστικής πανούκλας, όπου με όπλο το βαπόρι και με άλλους συναδέλφους του ανέλαβε επικίνδυνες αποστολές μεταφοράς πολεμικού υλικού και άλλων εφοδίων στις αντιφασιστικές δυνάμεις.

Είναι επίσης η μεγάλη προσφορά του σ. Αντώνη Αμπατιέλου στους αγώνες όλων των εργαζόμενων, του λαού μας για τα δικαιώματά του, για την κοινωνική προκοπή, την πρόοδο του τόπου. Για εθνική ανεξαρτησία ενάντια στους λογής επεμβασίες Αγγλο - Αμερικάνους ιμπεριαλιστές και το μισαλλόδοξο καθεστώς που επέβαλαν στο σβέρκο του λαού. Αυτό το ανώμαλο μισαλλόδοξο καθεστώς της άρχουσας τάξης που με εξορίες, φυλακές και στερήσεις καταδίκασε στα 1948 τον Αντώνη Αμπατιέλο ακόμα και στην εσχάτη των ποινών, για να τον εκδικηθεί για τη μεγάλη προσφορά του στο ναυτεργατικό κίνημα, αλλά και στο αντιφασιστικό μέτωπο! Από τη θανατική ποινή γλίτωσε ο σ. Αντώνης Αμπατιέλος χάρη στο πρωτοφανές κίνημα αλληλεγγύης που ξεσηκώθηκε σ' όλον τον κόσμο για τη σωτηρία του κομμουνιστή, του γνωστού, παγκόσμια, ηγέτη του ναυτεργατικού κινήματος.

Αυτές οι αγωνιστικές περγαμηνές και πλούσιες παρακαταθήκες που μας άφησε ο σύντροφος είναι που κρατάνε και θα τον έχουν πάντα ζωντανό στη μνήμη μας, στη μνήμη των κομμουνιστών, των αγωνιστών της εργατικής τάξης...