Οι αγώνες για τα δικαιώματα των ναυτεργατών, η προσφορά του Αντώνη Αμπατιέλου στο δημοκρατικό, αντιφασιστικό, κομμουνιστικό κίνημα, έγιναν "καρφί" για τις το μετεμφυλιακό καθεστώς της μισαλλοδοξίας και τις κυβερνήσεις του, που συνέλαβαν τον σύντροφο και τον καταδίκασαν σε θάνατο το 1948. Μόνο χάρη στην πρωτοφανή διεθνή κινητοποίηση και αλληλεγγύη, σώθηκε ο Αντώνης Αμπατιέλος ο οποίος, όμως, έζησε 17 ολόκληρα χρόνια στις φυλακές και τις εξορίες, απ' όπου αφέθηκε ελεύθερος στα 1964. Ολα αυτά τα χρόνια μέσα από τις φυλακές και αργότερα και μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του ο Αντ. Αμπατιέλος, από ηγετικές θέσεις του ΚΚΕ, του οποίου αναδείχτηκε μέλος του ΠΓ της ΚΕ, συνεχίζει τον πολιτικό του αγώνα για δημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα, για κοινωνική προκοπή και για την εθνική ανεξαρτησία της χώρας μας.

Αφοσιωμένος στα ιδανικά και τους σκοπούς του ΚΚΕ, δεν παρεξέκλινε ποτέ. Δεν τον λύγισαν ούτε οι δυσκολίες της ζωής, που πέρασε μαζί με την σύντροφό του Μπέττυ Αμπατιέλου, ούτε οι ασταμάτητοι διωγμοί. Τα κατάφερε, όπως είπε ο σ. Δ. Γόντικας, μέλος του ΠΓ, στον ύστατο χαιρετισμό της ΚΕ στην κηδεία του συντρόφου, γιατί έμεινε πιστός στην τάξη του, στους ναυτεργάτες. Τα κατάφερε, γιατί αφομοίωσε ολοκληρωμένα τη θεωρία της ταξικής πάλης και πίστεψε στη δύναμη των εργατών, στη δύναμη του λαού. Ηταν ακλόνητη η πίστη του στη μεγάλη αλήθεια ότι η εξουσία των καπιταλιστών δεν είναι αιώνια. Οτι οι εργάτες, τα λαϊκά στρώματα δεν πρόκειται να απαλλαγούν από τη σκληρή ζωή, τις κάθε είδους στερήσεις και την εκμετάλλευση, όσες κατακτήσεις και αν πετύχουν, αν δεν απαλλαγούν από την εξουσία του κεφαλαίου, το τελευταίο και πιο ισχυρό κάστρο (εμπόδιο) στη διαδρομή της ανθρωπότητας προς την πρόοδο.

Σαν γνήσιος προλετάριος πατριώτης, δεν μπορούσε παρά να ήταν και συνεπής διεθνιστής. Στα λιμάνια όλου του κόσμου, αλλά και στους αλλοδαπούς ναυτεργάτες στα ελληνικά βαπόρια, έβλεπε, πάνω από χρώματα και φυλή, το κοινό ταξικό συμφέρον των ναυτεργατών και από τη σκοπιά αυτή δούλεψε πρωτοπόρα για τη σφυρηλάτηση του κοινού αγώνα και την ανάπτυξη της συνδικαλιστικής αλληλεγγύης. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, το ότι ο σ. Αντώνης Αμπατιέλος αναδείχτηκε σε ηγετική μορφή των ναυτεργατών, του ΚΚΕ και του διεθνούς κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος. Οι παρακαταθήκες του αγωνιστή του Κομμουνιστή Αντώνη Αμπατιέλου είναι μοναδικές, ακριβή παρακαταθήκη για τους επόμενους μεγάλους αγώνες μας. Το προσωπικό παράδειγμα του συντρόφου Αντώνη Αμπατιέλου θα μας εμπνέει και θα μας φωτίζει. Και σαν καλύτερη τιμή στη μνήμη του συντρόφου, θυμόμαστε την υπόσχεση που έδωσε ο Δ. Γόντικας μπροστά στο φέρετρο του Αντώνη Αμπατιέλου: "Να κάνουμε ό,τι είναι δυνατό να παραμείνει το τιμόνι του Κόμματος σταθερό στην πορεία του και οι μηχανές όλες αναμμένες, πάντα σε κίνηση".