Με την καθιέρωση της βάσης του 10 για την εισαγωγή στα AEI και TEI, ένα στα δύο παιδιά μένει εκτός ΑΕΙ - TEI. Η πλειοψηφία των παιδιών αυτών είναι από την εργατική τάξη, την αγροτιά και τα άλλα λαϊκά στρώματα και στράφηκαν σε χαμηλού επιπέδου ΙΕΚ, Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών κ.α. και με υψηλό οικονομικό κόστος χωρίς ανάλογη εργασιακή προοπτική. Το εμπόριο ελπίδας ανθεί ιδιαίτερα σ' αυτά τα άτομα που, λόγω της οικονομικής θέσης, δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο τεράστιο κόστος της προετοιμασίας για την εισαγωγή σε σχολές AEI και ΤΕΙ.

• Τα στοιχεία του 2003 δείχνουν ότι 3 δισεκατομμύρια ευρώ απομυζώνται από το εισόδημα του εργαζομένου το χρόνο για την κατ' ευφημισμό «δωρεάν» εκπαίδευση.
• Τα φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης έχουν υπερδιπλασιαστεί την τελευταία δεκαετία, ξεπερνούν τις 5.000 με 350.000 μαθητές, χωρίς να υπολογίζονται άλλες μορφές ιδιωτικής εκπαίδευσης π.χ. «ιδιαίτερα» μαθήματα.
• Τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών σ' όλη την Ελλάδα ξεπερνούν τις 13.000 με 1.000.000 μαθητές.
• Σύμφωνα με έρευνα του Τμήματος Ηλεκτρονικών Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Πολυτεχνείου της Κρήτης, το μέσο κόστος απόκτησης πτυχίου στο τμήμα αυτό φτάνει τα 50.000 ευρώ, ενώ το μέσο κόστος προετοιμασίας των μαθητών για την εισαγωγή σ' αυτό το τμήμα πλησιάζει τα 8.000 ευρώ.

Τα ποσά είναι τεράστια, το βάρος για την οικογένεια είναι δυσβάστακτο, ιδιαίτερα για τη γυναίκα, όταν την ίδια στιγμή η ΓΣΕΕ υπογράφει μαζί με την κυβέρνηση αυξήσεις στους μισθούς μόλις 0,77 ευρώ. Και η κυβέρνηση παρέχει μόλις το 3,48% του προϋπολογισμού για την Παιδεία.

Από την άλλη το σχολείο όλο και πιο πολύ ξεκόβει από το ρόλο του, να παρέχει δηλαδή ολόπλευρη μόρφωση.

Προωθείται η «διαθεματική» προσέγγιση της γνώσης και της αυτενέργειας των μαθητών. Ετσι:

• Μεγάλο μέρος των μαθημάτων αντικαθίσταται από «θέματα» τα οποία προσεγγίζονται κάτω από το πρίσμα διαφόρων θεμάτων (Διαθεματικότητα). Στην πράξη σημαίνει μηχανιστική συνένωση σκόρπιων πληροφοριών που θα εντείνουν τη σύγχυση του πνεύματος και θα αυξήσουν τα ποσοστά του λειτουργικού αναλφαβητισμού.
• Καταργείται ο όποιος ενιαίος χαρακτήρας του σχολικού προγράμματος και το πρόγραμμα της ευέλικτης ζώνης διαμορφώνεται σε κάθε σχολείο εξασφαλίζοντας χρηματοδότες - χορηγούς που θα καθορίζουν και το πρόγραμμα.
• Τα νέα βιβλία χαρακτηρίζονται από:

1. Αποσπασματικότητα.

2. Αντιεπιστημονικότητα.

3. Ιδεολογική μεροληψία και μονομέρεια.

4. Περιορισμό της ανάπτυξης της γλώσσας και του λόγου.

5. Προσπάθεια παραχάραξης της ιστορίας όπως φαίνεται μέσα από:

• Διαστρέβλωση των ιστορικών γεγονότων.
• Λήθη της ιστορίας της αντιιμπεριαλιστικής πάλης των λαών και του σοσιαλισμού.
• Αποκοπή των λαών και των κινημάτων από τη δράση, γιατί αυτή εμπνέει και τους σημερινούς αγώνες για την ανατροπή της εκμεταλλευτικής κοινωνίας.
• Διαμόρφωση μιας νεολαίας που όχι μόνο ζει στην άγνοια, αλλά εμπεδώνει το ψέμα και το πιστεύει ως αληθινό.

Ολα αυτά ενισχύονται με τα Ευρωπαϊκά Προγράμματα που αναλαμβάνουν και διάφορες επιχειρήσεις να υλοποιήσουν. Εισάγεται η ωφελιμιστική αντίληψη για τη γνώση, η εκπαίδευση σε επικοινωνιακές δεξιότητες σε βάρος της Γενικής Παιδείας. Το εκπαιδευτικό σύστημα κάνει ό,τι μπορεί για να συσκοτίσει την πραγματικότητα, να προετοιμάσει τον «ενεργό πολίτη», θύμα του συστήματος της εκμετάλλευσης που θα το αποδέχεται και θα το υποστηρίζει, να μάθουν οι μαθητές τη λέξη «αγορά», «ανταγωνιστικότητα», «εμπόριο», «κέρδος», «χρήμα», ενώ θα έπρεπε να μαθαίνουν το συναγωνισμό, την άμιλλα, την προσπάθεια για το καλύτερο, την κοινωνική ισοτιμία, τον αγώνα για την ανατροπή της εκμετάλλευσης.

Εχουν χρέος οι γυναίκες ως γονείς να αντιδράσουν για τον τύπο του ανθρώπου που σχεδιάζεται και ως εκπαιδευτικοί να αντισταθούν στην υποβάθμιση του μορφωτικού ρόλου του σχολείου και να αρνηθούν το ρόλο του διαμεσολαβητή στην ημιμάθεια των μαθητών.

• Παραχωρούνται σχολικά κτίρια σε ιδιώτες για αξιοποίηση.
• Υπογράφονται Συμπράξεις Δημοσίου - Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) για την κατασκευή σχολικών μονάδων με επιχείρημα τη χρόνια κρατική υποχρηματοδότηση και το αυξανόμενο ενδιαφέρον επιχειρηματιών για την εκπαίδευση. Η ανάληψη κατασκευής, χρηματοδότησης και συντήρησης των κτιρίων δίνεται στους ιδιώτες για 25 χρόνια, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο οι ιδιώτες να ελέγχουν το εκπαιδευτικό προσωπικό, τις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών και μαθητών, να καθορίζουν τη χρήση των κτιρίων και μετά το πέρας του σχολικού μαθήματος.
• Εχουν αναλάβει τους παιδικούς σταθμούς βάζοντας τροφεία.
• Εχουν αναλάβει τη συντήρηση των σχολικών κτιρίων και συμβάλλουν στην αντιλαϊκή πολιτική της συμπίεσης του κόστους της εκπαίδευσης στα κατώτατα δυνατά όρια, συγχωνεύοντας σχολεία και συμπτύσσοντας τμήματα με 30 ή 35 μαθητές.
• Εφαρμόζουν προγράμματα διαχείρισης της ανεργίας δημιουργώντας εταιρείες ή δημοτικές επιχειρήσεις ή συνεργαζόμενοι με AEI ή TEI ή επιχειρήσεις (π.χ. ΚΕΚ, Τοπικές Πρωτοβουλίες Απασχόλησης, προγράμματα STAGE, Πρωτοβουλία EQUAL), που παρέχουν ληξιπρόθεσμη και μηχανιστική κατάρτιση, δημιουργούν την ψευδαίσθηση στον άνεργο ότι έτσι λύνεται το πρόβλημα της ανεργίας, προσφέρουν σε επιχειρηματίες φτηνό και ευέλικτο προσωπικό, χωρίς ασφάλιση, χαλιναγωγούν τη διογκούμενη δυσαρέσκεια των ανέργων.

Κυρίως αυτά τα προγράμματα απευθύνονται στις αποκαλούμενες «ευπαθείς» ομάδες, όπως μακροχρόνια ανέργους, γυναίκες, άτομα με ειδικές ανάγκες, τρέφοντας ψεύτικες ελπίδες για καταπολέμηση της ανεργίας.

• Εχουν αναλάβει το «σχολείο δεύτερης ευκαιρίας». Πρόκειται για σχολεία που απευθύνονται σε άτομα που δεν έχουν ολοκληρώσει τη στοιχειώδη εκπαίδευση και καλούνται να παρακολουθήσουν μαθήματα καταρτισιακού χαρακτήρα, προσαρμοσμένα στις ανάγκες της «αγοράς». Είναι μια προσπάθεια συρρίκνωσης της εννιάχρονης βασικής εκπαίδευσης και λειτουργεί σε βάρος του Εσπερινού Γυμνασίου και Λυκείου. Παρατηρείται αύξηση του αριθμού των συμμετεχόντων, κυρίως γυναικών, με την ελπίδα μιας απασχόλησης. Αρκετοί δήμοι διοργάνωσαν εκδηλώσεις με τοπικούς επιχειρηματίες που υποτίθεται ότι θα προσλάβουν τους απόφοιτους.
• Αρκετοί δήμοι δήλωσαν την πρόθεση να «εισαχθούν» στην «αγορά» της Ανώτατης Εκπαίδευσης ή δίνουν άδειες σε ξένα ινστιτούτα ή πανεπιστήμια.
• Αναλαμβάνουν τη διδασκαλία μουσικής, χορού, αθλημάτων επί πληρωμή, ως ιδιώτες.

Συμπεράσματα:

1. Η σχέση της ΤΑ με την εκπαίδευση αποκτά πιο στενό χαρακτήρα. Το επόμενο διάστημα θα δυναμώσει και θα διευρυνθεί σε όλες τις βαθμίδες.

2. Το κράτος παραχωρεί στην ΤΑ όλες τις διαχειριστικές λειτουργίες. Αργότερα η ΤΑ θα καθορίζει και την πρόσληψη του εκπαιδευτικού προσωπικού με ό,τι αυτό συνεπάγεται (ανατροπή εργασιακών σχέσεων, ομηρία εκπαιδευτικών, περιορισμός προσλήψεων, υποβάθμιση εκπαίδευσης).

3. Οι τοπικοί εκφραστές - όχι άμοιροι ευθυνών - επικαλούμενοι την οικονομική δυσπραγία επιβάλλουν δίδακτρα, εισάγουν χορηγούς και επιχειρηματίες.

4. Ο αποκλεισμός των φτωχότερων μαθητών από το αγαθό της εκπαίδευσης είναι το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής. Πρώτα θύματα οι γυναίκες. Ετσι θα πολλαπλασιαστούν τα σχολεία β΄ ευκαιρίας και τα κάθε λογής προγράμματα κατάρτισης. Οι γυναίκες πρέπει να απορρίπτουν και να αντιπαλεύουν τα σχέδια του εκπαιδευτικού κατακερματισμού και του περιορισμού των μορφωτικών δικαιωμάτων. Να παλεύουν για δημοτικές αρχές που να υπηρετούν τον ενιαίο σκοπό της βασικής εκπαίδευσης, την καλλιέργεια ολοκληρωμένης προσωπικότητας κάθε γυναίκας χωρίς φυλετικές και κοινωνικές διακρίσεις.