Είναι χονδρή εξαπάτηση ότι δεν υπάρχουν πόροι για την ανάπτυξη, άρα χρειάζεται ο λαός να αιμορραγεί. Επιχειρήσεις χρεοκοπούν, αλλά οι ιδιοκτήτες τους βγαίνουν διπλά κερδισμένοι. Οι στρατιωτικές δαπάνες αυξάνονται, όμως ένα πολύ μεγάλο μέρος τους πηγαίνει για ΝΑΤΟϊκούς σκοπούς και όχι για τις πραγματικές αμυντικές ανάγκες. Η χώρα μας διαθέτει ένα πολύ αξιόλογο και έμπειρο εργατικό δυναμικό, όμως αυτό καταδικάζεται στην ανεργία, στην υποαπασχόληση και στη μερική απασχόληση, στην αμάθεια και στην πνευματική καχεξία. Η Ελλάδα διαθέτει πλούσιους φυσικούς πόρους, όμως αυτοί ξεπουλιούνται στις πολυεθνικές. Από εξαγωγέας προϊόντων κατάντησε εισαγωγέας. Και η εγχώρια παραγωγή βγαίνει στις χωματερές ή ξεκληρίζεται ή αντικαθίσταται με ακακίες. Θα μπορούσε η χώρα μας να είχε σχέσεις ισότιμες με άλλες χώρες και λαούς. Ωστόσο είναι καθηλωμένη σε σχέσεις ανισοτιμίας και υποτέλειας.Τα παραπάνω σημείωσε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, μιλώντας στη χτεσινή μεγαλειώδη συγκέντρωση του ΚΚΕ στην πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη. Παραθέτουμε στη συνέχεια ολόκληρη την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Φίλες και φίλοι εργαζόμενοι,

νέοι και νέες,

συντρόφισσες και σύντροφοι,

Με το κεφάλι ψηλά και τη συνείδησή του ήσυχη, γιατί και στην τριετία που πέρασε έκανε το καθήκον του, δίπλα στο λαό και για το λαό, το ΚΚΕ έρχεται να ζητήσει την ψήφο της εργατικής τάξης, των επαγγελματιών, των αγροτών της νέας γενιάς, των ανθρώπων της επιστήμης.

Και καλεί τις χιλιάδες του μόχθου και της βιοπάλης να κάνουν τη δική τους αντεπίθεση, με τον αγώνα και με την ψήφο τους, αναδείχνοντας αποφασιστικά ενισχυμένο στο λαό και στη Βουλή το Κόμμα των αγώνων και των θυσιών, του σήμερα και της προοπτικής, το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας.Αυτό είναι και το αληθινό νόημα τούτων των εκλογών. Αυτό είναι και το μόνο θετικό που μπορεί να προκύψει από τις κάλπες για το λαό: Καταδίκη του δικομματισμού και υπερψήφιση του ΚΚΕ.

Για να δυναμώσει η αντίσταση και η ελπίδα.

Για να γίνει ένα καλό βήμα προς το μέλλον.

Για να έχουν οι εργαζόμενοι πού να ακουμπήσουν μέσα στη λαίλαπα που θα ξεσπάσει σε βάρος τους μετά τις εκλογές.

Φίλοι και σύντροφοι,

Ο ψηφοφόρος βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από την κάλπη. Αυτή η εκλογική μάχη έχει κάποιες διαφορές από την προηγούμενη. Τότε, το 1993 ένα σημαντικό μέρος του λαού, αγανακτισμένο από την πολιτική της ΝΔ, έτρεφε ελπίδες ότι το ΠΑΣΟΚ εάν ξανακερδίσει την κυβερνητική πλειοψηφία, θα είναι ένα νέο ΠΑΣΟΚ, διδαγμένο από τη δυσαρέσκεια και τα βάσανα του κόσμου.

Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ενα πολύ μεγάλο μέρος του λαού μας δεν τρέφει ελπίδες πια στο ΠΑΣΟΚ, αλλά δεν ελπίζει και στη ΝΔ. Αρκετοί λένε καθαρά, θα ψηφίσω με μισή καρδιά ΠΑΣΟΚ ή θα ψηφίσω με μισή καρδιά ΝΔ.

Είναι εργαζόμενοι με προβλήματα, με αγωνίες και ανασφάλεια, είναι άνθρωποι που είδαν το βιοτικό τους επίπεδο να χειροτερεύει, είναι άνθρωποι που νιώθουν να χτυπάει η ανεργία την πόρτα τους, και αν οι ίδιοι καταφέρουν να τα μισοβολέψουν, ξέρουν ότι το μέλλον των παιδιών τους είναι αβέβαιο.

Αυτοί οι ψηφοφόροι, ιδιαίτερα εκείνοι που ανήκουν σε εκείνα τα λαϊκά στρώματα που δέχτηκαν πρώτοι τα χτυπήματα της συντηρητικής καταιγίδας των τελευταίων χρόνων, αυτοί οι ψηφοφόροι κρατάνε στα χέρια τους ένα μεγάλο όπλο, την έλλειψη εμπιστοσύνης στα δύο μεγάλα κόμματα. Αν τα ξαναψηφίσετε, όσοι τα ξαναψηφίσετε, τότε τους δίνετε τον αέρα και την άδεια να συνεχίσουν ακάθεκτοι την πολιτική τους, σε βάρος σας, σε βάρος ολόκληρης της χώρας.

Γνωρίζετε πολύ καλά ότι η ψήφος που ρίχνεται στην κάλπη δεν παίρνεται πίσω ως τις επόμενες εκλογές.

Σκεφθείτε ότι αρκούν στη νέα κυβέρνηση 4 ή ακόμα και 3 χρόνια για να προχωρήσει σε τόσα και τέτοια μέτρα που θα έχουν υποθηκεύσει το παρόν και το μέλλον του τόπου για πολύ περισσότερα.

Σκεφθείτε ότι θα ολοκληρωθεί το ξεπούλημα επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, σκεφθείτε ότι σε λίγα χρόνια δε θα ξέρει κανείς ποιος κάνει κουμάντο στον ΟΤΕ, στη ΔΕΗ, στα ΕΛΔΑ, στην "Ολυμπιακή" και στις άλλες επιχειρήσεις. Τα αφεντικά τους δε θα έχουν ούτε καν ένα μικρό γραφείο στην Ελλάδα, θα διοικούν από μακριά, θα ελέγχουν όλα τα κλειδιά της οικονομίας και της εθνικής ασφάλειας της χώρας από πολύ μακριά.

Σκεφθείτε ότι είναι δυνατόν μέσα σε μια έως δύο μέρες να ψηφιστεί στη νέα Βουλή νόμος που ανατρέπει όλο το οικοδόμημα της κοινωνικής ασφάλισης και συνταξιοδότησης που ίσχυε τόσα χρόνια. Στη θέση του δε θα μπει κάτι καλύτερο, αλλά θα γίνει ό,τι πιο χειρότερο. Ηδη στις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης οι κατακτήσεις παίρνονται πίσω, χάνουν ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα εκατοντάδες χιλιάδες, εκατομμύρια εργαζόμενοι.

Σκεφθείτε ότι μέσα σε μια βδομάδα είναι δυνατό να ψηφιστεί ένας νόμος που να καταργεί και τυπικά τον δημόσιο χαρακτήρα της Παιδείας. Ηδη στα συρτάρια του υπουργείου Παιδείας υπάρχουν σχέδια και εντολές για να καταργηθούν τα δωρεάν συγγράμματα, να θεσπιστούν τροφεία για τα παιδιά των εστιών, να μπει νοίκι στις φοιτητικές εστίες.

Σκεφθείτε ότι υπάρχει σχέδιο νόμου που προβλέπει να αυξηθούν τα νοσήλια στα νοσοκομεία.

Σκεφθείτε ότι ως το τέλος του χρόνου θα ψηφιστεί ο νέος κρατικός προϋπολογισμός που δε θα αφήνει τίποτε όρθιο.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Δυναμικό "παρών" πριν απ' την κάλπη

Ξεπέρασε κάθε προηγούμενο η χτεσινοβραδινή συγκέντρωση στην πλατεία Αριστοτέλους

"Η Θεσσαλονίκη στέλνει και αυτή μήνυμα ελπίδας, μήνυμα αντεπίθεσης με ακόμα πιο ισχυρό ΚΚΕ! ". "Για αυτό εμπρός μαρς αριστερά, η θέση σου είναι εδώ, στο μεγάλο το μέτωπο της εργατιάς, γιατί εργάτης είσαι και συ! ". "Για μας δεν έχει αναπαμό, ξανά στο δρόμο", "εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι, με το ΚΚΕ αντίσταση και πάλη". Λόγια, τραγούδια, συνθήματα, εξομολογήσεις, όλα ανάκατα κι αξεχώριστα. Οπως αξεχώριστο ήταν χτες το βράδυ το πλήθος του κόσμου που κατέκλυσε την πλατεία Αριστοτέλους. Για να πάρει μέρος στη δική του γιορτή. Για να δηλώσουν ξανά ένας προς ένας το δικό τους "παρών". Και να συνεχίσουν με καινούρια κουράγια το σκληρό και δύσκολο δρόμο, να γίνουν χτήμα του λαού οι θέσεις του ΚΚΕ, να φτάσει παντού το μήνυμα πως ο λαός έχει τη δύναμη, πως ο λαός μπορεί να δει πράγματι μπροστά και μακριά μόνο αν δεν κρατά σκυφτό το κεφάλι, πως η 23η του Σεπτέμβρη κόντρα στα πλάνα των δυνάμεων της συντήρησης, μπορεί να είναι μια μέρα νέας ανάτασης για το λαϊκό κίνημα. Αρκεί όλοι να κάνουν το χρέος τους, αρκεί αυτό το "τώρα ΚΚΕ" να μετασχηματιστεί σε χιλιάδες κόκκινες ψήφους την Κυριακή.

Και η χτεσινοβραδινή συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη, η τελευταία των μεγάλων συγκεντρώσεων του Κόμματος λίγο πριν ανοίξουν οι κάλπες, έπειθε και με τον όγκο της και με τον παλμό της και προπαντός με κείνο το κάτι άλλο, το δικό της, το Σαλονικιό, πως η Κυριακή 22 του Σεπτέμβρη θα 'ναι πράγματι μια μέρα απ' αυτές που τα όνειρα παίρνουν εκδίκηση. Η απόφαση της ΝΕ Θεσσαλονίκης ήταν καθαρή: Κανένα πανό. Να φαίνονται ένα προς ένα τα πρόσωπα. Ο,τι έχουμε να πούμε θα το πούμε οι ίδιοι. Και το είπαν. Και στριμώχτηκαν - κυριολεκτικά στριμώχτηκαν - χιλιάδες κόσμου αρχικά στα ασφυκτικά όρια της πλατείας Αριστοτέλους κι όταν πια δε χώραγε άλλο άρχισαν να καταλαμβάνουν το οδόστρωμα της Μητροπόλεως κι ύστερα να χώνονται πιο μέσα στην οδό Αριστοτέλους με κατεύθυνση την Τσιμισκή. Είχε πράγματι κάτι εντελώς δικό της αυτή η συγκέντρωση. Εβγαζε - εκτός των άλλων - κι ένα άχτι. Των ανθρώπων που δέχτηκαν τις πλέον ανοίκειες επιθέσεις επειδή τόλμησαν να πουν όχι, κόντρα στο ρεύμα των καιρών. Και χτες είπαν ξανά, ακόμα πιο δυνατά, ακόμα πιο μαζικά το δικό τους όχι. Από την ώρα που φάνηκε στο βάθος της Εγνατίας το ένα και μοναδικό πανό της συγκέντρωσης, αυτό που κρατούσαν οι Κνίτες χαμηλά στο ύψος της μέσης με το σύνθημα "ισχυρό ΚΚΕ, αντεπίθεση λαέ", ως την ώρα που και οι τελευταίοι από τις δυτικές συνοικίες πήραν το δρόμο της επιστροφής, αυτό το όχι απλώθηκε πάνω απ' την πόλη. Κι όταν κλείνοντας την ομιλία της η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα θύμισε πως για τους κομμουνιστές δεν υπάρχει διάλειμμα στη δράση, πως ορμητικά μετά και το ήδη προαναγγελμένο θετικό αποτέλεσμα της Κυριακής θα ξεχυθούν ξανά στους χώρους δουλιάς, στους δρόμους του αγώνα, οι συγκεντρωμένοι ήξεραν πολύ καλά τι έλεγε. Ο,τι κι αυτοί σ' όλη τη διάρκεια της συγκέντρωσης: Εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι, με το ΚΚΕ αντίσταση και πάλη.

"Είναι πράγματι μια εξαιρετικά μεγάλη συγκέντρωση, μεγαλύτερη και από την αμέσως προηγούμενη που κάναμε στον ίδιο χώρο στην αρχή του καλοκαιριού, σημείωναν μετά το τέλος της συγκέντρωσης στελέχη της οργάνωσης του Κόμματος στην πόλη. Αποτέλεσμα, συνέχιζαν, μιας σταθερής και επίμονης δουλιάς, αλλά και δείγμα της απήχησης που συναντά το μήνυμα του ΚΚΕ στο λαό της πόλης. Ομως, κατέληγαν, η συγκέντρωση από μόνη της δεν πρέπει να μας επαναπαύει. Εχουμε ακόμα αρκετές ώρες μέχρι να κλείσουν οι κάλπες, αρκετούς ακόμα στους οποίους πρέπει να φτάσουμε με το ψηφοδέλτιο στο χέρι".

Τιμωρία γι' αυτούς είναι η ψήφος στο ΚΚΕ

Από αυτό το βήμα για μια ακόμη φορά θα σας πούμε, μη σπαταλήσετε τη δυσαρέσκεια και απογοήτευσή σας, έχετε το όπλο της ψήφου στα χέρια σας, τιμωρήστε τους αποτελεσματικά. Τιμωρία γι' αυτούς είναι η ενίσχυση του ΚΚΕ, η αποφασιστική ενδυνάμωσή του.Το ΚΚΕ απέναντι στο δικομματισμό άνοιξε καθαρά τα χαρτιά του.

Δε μας συνδέει τίποτε με τα κόμματα αυτά, πουθενά δε βάλαμε την υπογραφή μας μαζί με τη δική τους. Ούτε στη Συνθήκη του Μάαστριχτ που άνοιξε το δρόμο για την καταιγίδα της λιτότητας και του ξεπουλήματος, την καταιγίδα της ανεργίας, ούτε στη "Λευκή Βίβλο" που ανατρέπει τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, που παραδίδει την παιδεία και την υγεία στην κερδοσκοπία.

Δε βάλαμε την υπογραφή μας σε κανένα πρόγραμμα "σύγκλισης".

Δεν ανεχθήκαμε τα δουλικά "ευχαριστώ" προς τις ΗΠΑ, δε δώσαμε συγχωροχάρτι στην υποτέλεια στα ξένα κέντρα.

Δε συμβιβαστήκαμε να πηγαινοέρχονται στη χώρα μας οι ξένοι ελεγκτές και να μας λένε τι και πώς θα παράγουμε, τι θα αγοράζουμε και τι όχι, τι θα πουλάμε και τι όχι.

Δεν ανεχόμαστε Ελληνες επιχειρηματίες να παίρνουν δάνεια και τζάμπα χρήμα και αντί να κάνουν επενδύσεις στη Βόρεια Ελλάδα, να στέλνουν τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό, στο διεθνή τζόγο, ή να κάνουν επιχειρήσεις εκεί που η εργατική δύναμη πουλιέται ακόμα πιο φθηνά από ό,τι στη χώρα μας. Δεν ανεχόμαστε να γίνονται στην Ελλάδα μεγάλα έργα και να υποχρεώνουν τη χώρα μας να αγοράζει τα υλικά από το εξωτερικό, με αποτέλεσμα να κλείνουν επιχειρήσεις εδώ στη χώρα μας και να πέφτουν στην ανεργία εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι.

Το ΚΚΕ δεν ήταν απλά ένα κόμμα της Βουλής που φώναζε και καταψήφιζε εντός Βουλής, για να κάνει απλά αντιπολίτευση. Ρίξαμε παράλληλα το βάρος μας στην αναδιοργάνωση του λαϊκού κινήματος και των αγώνων, γιατί πιστεύουμε βαθιά ότι καμία αλλαγή δεν μπορεί να γίνει στην Ελλάδα δίχως τον καταλύτη που λέγεται εργατικό λαϊκό κίνημα, δίχως τη συμμαχία των εργατών - υπαλλήλων, των επαγγελματοβιοτεχνών, της αγροτιάς.

Και η επόμενη Βουλή, όσες αλλαγές και να γίνουν, θα είναι μια Βουλή που κατά πλειοψηφία θα κρατάει τα αυτιά και τα μάτια της κλειστά σε κάθε λαϊκό αίτημα. Και η επόμενη κυβέρνηση και η επόμενη Βουλή θα ανοίγει τα αυτιά, θα είναι ευαίσθητοι μόνο στις απαιτήσεις και τις πιέσεις των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των μεγαλεμπόρων, των πολυεθνικών.

Με πιο ισχυρό ΚΚΕ τα πράγματα θα είναι καλύτερα για το λαό και το λαϊκό κίνημα.

Ολη η ιστορία της Ευρώπης και της χώρας μας, η παγκόσμια ιστορία έχει δείξει ότι οι λαοί αποσπούσαν κατακτήσεις, έστω και προσωρινές, μόνο όταν το λαϊκό κίνημα έβαζε φρένο στη δίψα για προνόμια και υπερκέρδη.

Να γιατί πρέπει να ενισχυθεί το ΚΚΕ, γιατί η δύναμή του μεταφράζεται σε δύναμη του λαϊκού κινήματος.

Γνωρίζετε όλοι ότι το ΚΚΕ δε βολεύτηκε στα έδρανα της Βουλής, δεν υπέκυψε στην πίεση να συμβιβαστεί στο όνομα των διεθνών εξελίξεων και των ανατροπών.

Εμείς διαλέξαμε τον τιμητικό δρόμο της αντίστασης, έστω και αν δεν είχαμε τη συντροφιά κανενός άλλου κόμματος. Είχαμε όμως πολλούς συντρόφους μέσα στο λαό.

Εμείς προτιμήσαμε να είμαστε μαζί με τους αγωνιζόμενους εργάτες και υπάλληλους που αντιστάθηκαν στα ξεπουλήματα, είμαστε μαζί με τους απολυμένους που βγήκαν αγανακτισμένοι στο δρόμο.

Είμαστε μαζί με τους αγωνιζόμενους αγρότες, με τα νιάτα που έκαναν αγώνες για την παιδεία, τη μόρφωση. Βαδίσαμε μαζί με χιλιάδες οδοιπόρους της ειρήνης που αντιστάθηκαν στις επεμβάσεις στα Βαλκάνια και στον υποκινούμενο πόλεμο.

Να γιατί οι ψήφοι που φεύγουν από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να χαθούν στο δρόμο, πρέπει κατευθείαν να έρθουν στο ΚΚΕ.

Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι,

Από τη μία περισσεύουν τα... οράματα και η ευημερία των αριθμών και από την άλλη οι δήθεν έτοιμες λύσεις των λαϊκών προβλημάτων.

Για άλλη μια φορά οι υπεύθυνοι για τη σημερινή κατάσταση πάνε να θολώσουν τα νερά με ψέματα, με την απάτη, με... εκσυγχρονισμούς και... ανάπτυξη! Τέτοιο θράσος!...

Εκείνοι, που με την πολιτική τους πολλαπλασιάζουν τη στρατιά των ανέργων. Εκείνοι, που οδηγούν στο κλείσιμο χιλιάδες επιχειρήσεις σε όλη την Ελλάδα, εκείνοι που ευθύνονται για το υψηλό ποσοστό ανεργίας στη Θεσσαλονίκη (17%). Εκείνοι, που έχουν σπρώξει μεγάλα τμήματα της νεολαίας στο περιθώριο και στην απογοήτευση, πασχίζουν να ξαναπάρουν την ψήφο των εργαζομένων χρησιμοποιώντας όλα τα προσφιλή τους μέσα: τον εκβιασμό, την κινδυνολογία, τις υποσχέσεις, την εξαγορά συνειδήσεων, την ιδεολογική χειραγώγηση, την πατριδοκαπηλία.

Ο κ. Εβερτ θυμήθηκε τώρα τα "αντικειμενικά" κριτήρια. Υποκρίνεται πως ενδιαφέρεται για τα προβλήματα των μικρομεσαίων. Κάνει πως δεν ξέρει ότι το πρόβλημά τους δεν είναι μόνο η υπερφορολόγηση, αλλά η πολιτική της λιτότητας που μειώνει την αγοραστική ικανότητα των εργαζομένων. Πρόβλημά τους είναι η ασφυκτική πίεση από τις πολυεθνικές, τα πολυκαταστήματα που οι νόμοι της αγοράς επιτρέπουν να καταπίνουν τις μικρότερες επιχειρήσεις. Γι' αυτά δε λέει τίποτε, παρά δημαγωγεί με τα "αντικειμενικά" κριτήρια.

Το ίδιο κάνει και το ΠΑΣΟΚ: σφυρίζει αδιάφορα μπροστά στην εισβολή των πολυεθνικών σούπερ μάρκετ. Και βέβαια, αποσιωπούν τη μεταχείριση των συνταξιούχων από τις κυβερνήσεις τους. Των συνταξιούχων, που είδαν οι μεγάλες υποσχέσεις να μετατρέπονται σε ξυλοδαρμό από τα ΜΑΤ και σε καταδίκη τους να ζουν με ένα κομμάτι ψωμί.

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ θέλουν να πείσουν ότι ο δρόμος που ακολουθεί η χώρα μας είναι μονόδρομος. Οτι είναι μια χώρα μικρή, αδύναμη. Αρα, ότι πρέπει να προσαρμοστεί στην κατάσταση. Οχι μόνο για να επιβιώσει, αλλά και για να γίνει ισχυρή και μεγάλη...

Σύντροφοι και φίλοι,

Πρόκειται για μια νέα έκδοση των παμπάλαιων και χρεοκοπημένων συνθημάτων της "ψωροκώσταινας" και της "μεγάλης ιδέας", που μόνο τραγωδίες έφεραν στο λαό.

Πρόκειται για επανέκδοση, με σύγχρονο περιεχόμενο, που σκοπό έχει να υποτάξει το λαό, να τον καθηλώσει στην αποδοχή κάθε αντιλαϊκού μέτρου, στο όνομα του δήθεν εκσυγχρονισμού. Θέλουν να παραδώσουν πλήρως τη χώρα μας στους σχεδιασμούς της Νέας Τάξης Πραγμάτων, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.

Αυτός, είναι μονόδρομος. Αλλά όχι για τους εργαζόμενους. Είναι μονόδρομος για την ολιγαρχία.Για την τάξη που εκμεταλλεύεται άγρια τον εργάτη και την εργάτρια, για την τάξη που καταπιέζει τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα της κοινωνίας. Είναι πραγματικά μονόδρομος για εκείνους που απολαμβάνουν φοροαπαλλαγές, φοροδιαφυγή, τα υπερκέρδη τους. Για εκείνους, που είναι μια χούφτα, και που τα συμφέροντά τους είναι συνδεμένα με το διεθνές μονοπωλιακό κεφάλαιο, με τη Νέα Τάξη Πραγμάτων και τους τυχοδιωκτισμούς της.

Μονόδρομος όμως για τους εργαζόμενους είναι ο αγώνας ενάντια στο μονόδρομο της ολιγαρχίας.

Γι' αυτό και πρέπει να είναι καθαρό σε κάθε εργάτη και εργάτρια, σε κάθε νέο και νέα: Οταν ακούει τις ηχηρές φράσεις για ισχυρή Ελλάδα, για εκσυγχρονισμό, προσαρμογή στη διεθνή πραγματικότητα και άλλα παρόμοια, να κουμπώνεται. Γιατί αυτά τα συνθήματα κρύβουν όχι μόνο τη δίψα της ολιγαρχίας για περισσότερα κέρδη στη διεθνή αγορά, αλλά και σοβαρούς κινδύνους να εμπλακεί στρατιωτικά η Ελλάδα, ακόμα περισσότερο, στους τυχοδιωκτισμούς του ιμπεριαλισμού στα Βαλκάνια, στη Μ. Ανατολή, στη Β. Αφρική. Για τον έλεγχο των πετρελαίων. Για την παραπέρα θωράκιση της νέας τάξης, που προωθεί τη διχοτόμηση της Κύπρου και του Αιγαίου, υποκινώντας και αξιοποιώντας τις επεκτατικές βλέψεις της άρχουσας τάξης της Τουρκίας.

Τις τελευταίες μέρες παρακολουθούμε τη διαμάχη των δύο, Σημίτη και Εβερτ, για το βράδυ της Ιμια. Γυροφέρνουν συνεχώς στον τόπο του εγκλήματος, αλλά γυροφέρνουν και το ίδιο το πρόβλημα, κρύβοντας επιμελημένα την ουσία του. Ο κ. Σημίτης εμφανίζει την υποτέλειά του ως ρεαλιστική και φιλειρηνική πολιτική, ο δε κ. Εβερτ δε μας λέει τι ακριβώς ήθελε να γίνει εκείνο το βράδυ, να δοθεί το σήμα του πολέμου ναι ή όχι. Δε λέει καν τι θα έκανε ο ίδιος, λέει ότι θα είχε στη διάθεσή του άλλα χαρτιά. Γιατί δεν τα λέει; Δεν αποτελεί πια τώρα κρατικό μυστικό. Εμείς είμαστε βέβαιοι ότι θα έκανε ό,τι έκανε και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Προβάλλουν στον ελληνικό λαό το δέντρο και κρύβουν το δάσος. Το δάσος είναι ένα: Τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια για το Αιγαίο και η χρησιμοποίηση της Τουρκίας ως μοχλού για να περάσουν αυτά. Οποιος δε βάζει στο στόχαστρό του τη στρατηγική των ΗΠΑ στην περιοχή και τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ στη νοτιανατολική Μεσόγειο, ανέχεται ουσιαστικά και τυπικά τα πάντα.

Η αναγόρευση της Τουρκίας σε μοναδική απειλή για την Ελλάδα όχι μόνο δεν τη θωρακίζει, αλλά αντίθετα ευνοεί τα αμερικανικά σχέδια με το πρόσχημα της επιδιαιτησίας.

Δυστυχώς, στο ζήτημα αυτό έχουν στήριγμα την ανοχή και των άλλων κομμάτων, που και όταν μιλούν για τον αμερικανικό παράγοντα, μιλούν εντελώς φιλολογικά, σαν ένα φυσικό φαινόμενο, που δεν είναι δυνατό κανείς να τα βάλει μαζί του.

Ο κ. Σημίτης, αλλά και ο κ. Εβερτ με τον τρόπο τους μιλάνε για Ελλάδα ισχυρή. Θέλω να επιστήσω την προσοχή σας, τέτοιες περιόδους που γίνεται διανομή και αναδιανομή αγορών, ο κίνδυνος να φουντώσει η εθνικιστική μεγαλομανία και ο μεγαλοϊδεατισμός είναι πολύ μεγάλος. Υποτέλεια και μεγαλοϊδεατισμός πάνε μαζί.

Και οι δύο, αλλά και τα άλλα μικρότερα κόμματα τρέφουν εκτός των άλλων και αυταπάτες ότι αν η Ελλάδα ως χώρα συμμετέχει ενεργά στους τυχοδιωκτικούς σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών, τότε θα είναι "μέσα στις εξελίξεις", θα "παίζει ρόλο", δε θα "είναι στο περιθώριο". Εμείς προειδοποιούμε ότι αυτή η στρατηγική θα μπλέξει τη χώρα σε περιπέτειες, θα την απομονώσει περισσότερο. Ο λαός μας δε θέλει κέρδη από τυχοδιωκτισμούς, δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν κέρδη.

Θυμίζουμε κάτι που μπορεί ίσως να έχει ξεχαστεί. Οταν ζητήθηκε να πάρουν μέρος μαζικά Ελληνες στρατιώτες στον πόλεμο της Βοσνίας, τότε όλες οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας μας κράτησαν την εξής στάση: Από τη μια δισταγμό για μια τέτοια ενέργεια που θα ξεσήκωνε τον ελληνικό λαό, από την άλλη όμως υπήρχε ο προβληματισμός ότι πρέπει να πάμε, αν πάει και τουρκικός στρατός, με το επιχείρημα να μην είμαστε στην ουρά των εξελίξεων. Βεβαίως, η Ελλάδα πήρε μέρος στις στρατιωτικές επιχειρήσεις με τις βάσεις της, με το πλοίο της και με ελληνικό προσωπικό. Ομως για την ώρα δεν πήρε μέρος μαζικά ο ελληνικός στρατός.

Σκεφθείτε πόσο επικίνδυνη είναι αυτή η λογική, να μη μένουμε ουρά των εξελίξεων.

Εμείς βροντοφωνάζουμε η Ελλάδα ένα μόνο ενεργητικό ρόλο μπορεί και πρέπει να έχει, το ρόλο του αγωνιστή κατά της "νέας τάξης πραγμάτων". Τον τιμητικό ρόλο της χώρας που δουλεύει για τη συναδέλφωση των λαών, κατά του εθνικισμού.