«Δεν θα μπορούσαμε να σκεφτούμε καν το ενδεχόμενο να μην έχουμε ρυθμισμένες εργασιακές σχέσεις», διαβεβαίωσε ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων (ΠΟΞ) από τη συχνότητα του ρ/σ «Στο Κόκκινο», αναφερόμενος στην επέκταση της κλαδικής Σύμβασης. Με τέτοιες δηλώσεις είναι να γελάει κανείς, όταν ξέρει ότι οι «ρυθμισμένες» εργασιακές σχέσεις στον κλάδο μεταφράζονται για τους εργαζόμενους σε 14 διαφορετικές μορφές «ευελιξίας», που εντείνουν την εκμετάλλευση και αποτελούν χρυσωρυχείο για τα κέρδη των ξενοδόχων. Η επέκταση της κλαδικής Σύμβασης, πέρα από το γεγονός ότι κανένας κρατικός φορέας δεν πρόκειται να ελέγξει και να επιβάλει την εφαρμογή της, δεν αλλάζει στο ελάχιστο τους αντεργατικούς νόμους της «ευελιξίας». Κι όχι μόνο αυτό. Οπως είπε ο πρόεδρος της ΠΟΞ στην ίδια συνέντευξη, θα πρέπει να υπάρχει ένα «μεταβατικό στάδιο στην κλαδική Σύμβαση» για τους «νεοεισερχόμενους» στην αγορά εργασίας, «ώστε να μπορούν να απορροφηθούν καλύτερα», δηλαδή με χαμηλότερους μισθούς. Ζήτησε επίσης «να μειωθούν τα φορολογικά βάρη στο τουριστικό πακέτο για να είναι ανταγωνιστικές οι ελληνικές επιχειρήσεις στη Μεσόγειο». Σκιαγράφησε, τέλος, την αξίωση των εργοδοτών να αποκλίνουν από την εφαρμογή της κλαδικής Σύμβασης στο όνομα των «αντικειμενικών διαφοροποιήσεων» των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων. Στον απόηχο των κυβερνητικών πανηγυρισμών για την επέκταση της κλαδικής Σύμβασης των ξενοδοχοϋπαλλήλων, εξαιρέσεις και αστερίσκοι έρχονται να προστεθούν στο σκηνικό της «ευέλικτης» εργασίας που κάνει τις Συμβάσεις «κουρελόχαρτα» για όλο και μεγαλύτερο μέρος των εργαζομένων του κλάδου.