Αλύγιστος μαχητής του Κόμματος από κάθε μετερίζι
Γεννημένος στη Βοδονίτσα (Μενδενίτσα) Λοκρίδας, έγινε μέλος του ΚΚΕ το 1943, τίτλο που τίμησε μέχρι το τέλος της ζωής του. Διετέλεσε μέλος της ΚΕ του Κόμματος από το 9ο έως και το 13ο Συνέδριο, επίσης δημοσιογράφος, μέλος της διεύθυνσης και της αρχισυνταξίας του «Ριζοσπάστη».
Ο Γ. Μωραΐτης το 1944 κατετάγη στον ΕΛΑΣ και το 1947 στον ΔΣΕ, στο Αρχηγείο Παρνασσίδος. Μετά την υποχώρηση του ΔΣΕ βρέθηκε πολιτικός πρόσφυγας στην Ουγγαρία και τη Ρουμανία, αναπτύσσοντας και εκεί πρωτοπόρα δράση.
Το Δεκέμβρη του 1954, μπήκε παράνομα στην Ελλάδα με αποστολή να δουλέψει στον μηχανισμό του Κόμματος στην παρανομία και το 1955 συνελήφθη με τον ασύρματο και καταδικάστηκε δις εις θάνατον. Πέρασε 11 χρόνια στις φυλακές και όταν αποφυλακίστηκε το 1966 ανέλαβε δουλειά στην ΕΔΑ, ως μέλος του Γραφείου της Αθήνας.
Με το πραξικόπημα της χούντας, ξαναπέρασε στην παρανομία και ανέλαβε δουλειά για την έκδοση του «Ριζοσπάστη», της «Αδούλωτης Αθήνας», του «Οδηγητή» και άλλων εντύπων.
Το Φλεβάρη του 1968 υπερασπίστηκε τις Αποφάσεις της 12ης Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ, ενώ το Νοέμβρη του 1968 συνελήφθη από τη χούντα και καταδικάστηκε από στρατοδικείο σε κάθειρξη 24 χρόνων.
Με την προσωρινή του απόλυση το 1973, φυγαδεύτηκε παράνομα στο εξωτερικό. Πήρε μέρος στο 9ο Συνέδριο του ΚΚΕ, όπου για πρώτη φορά εξελέγη στην Κεντρική Επιτροπή.
Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1974 και τοποθετήθηκε στη διεύθυνση και την αρχισυνταξία του «Ριζοσπάστη». Ηταν υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ στις εκλογές του 1977, του 1981 και του 1985 στη Φθιώτιδα.
Από το 1991 έως το 2004 ήταν μέλος της διεύθυνσης του «Ριζοσπάστη». Επίσης διετέλεσε πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αντιστασιακών Οργανώσεων (ΠΟΑΟ) και αντιπρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ).