Η δημοσιοποίηση των πρακτικών από τις συσκέψεις των πολιτικών αρχηγών στα Σκόπια έδωσαν τροφή στην αντιπαράθεση ανάμεσα στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τη ΝΔ, για το ποιος υπερασπίζεται καλύτερα τα λεγόμενα «εθνικά συμφέροντα». Πέρα από ορισμένες ενδιαφέρουσες πλευρές που προκύπτουν από τα πρακτικά, για την εξέλιξη της διαπραγμάτευσης διαχρονικά, το βασικό συμπέρασμα είναι ετούτο: Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μπήκε στη διαπραγμάτευση αποφασισμένη να καταλήξει σε συμφωνία, υπηρετώντας το ευρωΝΑΤΟικό σχέδιο και το χρονοδιάγραμμα μέχρι τέλους. Γι' αυτό σε διάφορες φάσεις της διαπραγμάτευσης εμφανίζεται να προσφέρει εγγυήσεις για βέβαιη ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, ακόμα κι αν καθυστερούσε κάπως η ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης. Αλλωστε, και η πλευρά της ΠΓΔΜ αναγνωρίζει ότι το «βαρύ χαρτί» της ελληνικής πλευράς ήταν ότι κρατούσε στα χέρια της το «κλειδί» για την ένταξη της γείτονος χώρας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ. Αντίστοιχα, όπως προκύπτει από τα ίδια πρακτικά, η ΝΔ ποτέ δεν διαφωνούσε με αυτόν τον σχεδιασμό (αντίθετα τον υπηρέτησε και με το παραπάνω ως κυβέρνηση), ενώ γι' αυτήν καθ' αυτήν τη διαπραγμάτευση αυτό που φαινόταν να την απασχολεί περισσότερο ήταν να αποτρέψει διαρροές ψηφοφόρων προς τους ΑΝΕΛ ή άλλες εθνικιστικές δυνάμεις. Επιβεβαιώνεται, δηλαδή, ότι στο διά ταύτα ο καβγάς είναι για το πάπλωμα... Και, βέβαια, δεν χρειάζονταν τα πρακτικά των πολιτικών συσκέψεων στην ΠΓΔΜ για να το καταλάβουμε.