Οπως τόνισε στον «Ριζοσπάστη» ο Γιάννης Γιαννόπουλος, μέλος της Επιτροπής Πυρόπληκτων Κατοίκων Ραφήνας - Μαραθώνα, «η άσκηση των ποινικών διώξεων και το εισαγγελικό πόρισμα για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι αναδεικνύουν τις ποινικές ευθύνες στελεχών της περιφέρειας, των δήμων και του κρατικού μηχανισμού, όμως με τον κουρνιαχτό που σηκώνουν με την κάλπικη αντιπαράθεσή τους τα κόμματα που κυβέρνησαν και κυβερνούν εφαρμόζοντας τις καταστροφικές πολιτικές εμπορευματοποίησης της γης, επιδιώκουν να αποσιωπηθούν οι εγκληματικές πολιτικές ευθύνες τους. Ευθύνες που έχουν να κάνουν και με τις περικοπές των δαπανών του κράτους για την Πυροσβεστική και γενικότερα για την πολιτική προστασία, περικοπές που επιβλήθηκαν για να επιτευχθούν τα ματωμένα πλεονάσματα.

Με αυτήν την αντιπαράθεση, οι πολιτικά υπεύθυνοι για τους 100 νεκρούς, κρύβουν με επιμέλεια το μεγάλο χρονικό διάστημα που χρειάστηκε για να καταβληθούν τα πακέτα της πενιχρής κρατικής βοήθειας στους πυρόπληκτους. Είναι χαρακτηριστικό πως μέχρι και τον περσινό Δεκέμβρη δίνονταν χρήματα της βοήθειας αυτής σε πυρόπληκτους. Επιπλέον, την ώρα που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και άλλα αστικά κόμματα κοκορομαχούν, διεξάγεται ένα «θρίλερ» σε βάρος των πυρόπληκτων στο θέμα της αποκατάστασης. Ετσι, η υπόθεση της στεγαστικής αρωγής για να ξανακτιστούν τα καμένα σπίτια ή να επισκευαστούν όσα έχουν ζημιές προχωρά με αργούς ρυθμούς. Αξίζει να θυμίσουμε ότι λίγο μετά τη φωτιά, διάφοροι κυβερνητικοί παρατρεχάμενοι διέδιδαν ότι τα «κίτρινα» σπίτια θα έπαιρναν πιο εύκολα αδειοδότηση και χρηματοδότηση για επισκευές, με αποτέλεσμα πολλοί πυρόπληκτοι να επιδιώκουν αυτόν τον χαρακτηρισμό ή να ανέχονται αδιαμαρτύρητα το πόρισμα της επιτροπής για τα κατεστραμμένα σπίτια τους».

«Φυσικά, αυτό δεν προέκυψε από κανένα ΦΕΚ», προσθέτει ο Γ. Γιαννόπουλος, «έγιναν οι σχετικές ενστάσεις για να χαρακτηριστούν "κόκκινα", αλλά οι επιτροπές επανελέγχου τα ξαναχαρακτήριζαν "κίτρινα". Υπάρχουν καταγγελίες ότι ιδιώτες πολιτικοί μηχανικοί που συνεργάστηκαν με πυρόπληκτους αρνήθηκαν να υπογράψουν τον χαρακτηρισμό σπιτιών ως "κίτρινα", γιατί στην πραγματικότητα ήταν "κόκκινα". Στην αρχή δε το υπουργείο Υποδομών δεχόταν ότι ο πυρόπληκτος μπορούσε να υποβάλει ένσταση στην απόφαση της επιτροπής επανελέγχου με την έκθεση του πολιτικού μηχανικού. Αργότερα, όμως, άλλαξε τη θέση του αυτή και πλέον ο μηχανικός συντάσσει έκθεση με το σχετικό κοστολόγιο που με βάση αυτή αν ξεπερνάει κατά 80% της αντικειμενικής αξίας του σπιτιού το κοστολόγιο επισκευής, τότε το κτίριο κρίνεται ασύμφορο επισκευής και γίνεται κατασκευή του από την αρχή».

Επιπλέον αναφέρει πως «είναι χυδαίο μηχανικοί του υπουργείου να λένε σε γέρους 70 και 80 χρόνων που κατοικούν στο Μάτι ότι η αποκατάσταση των κατεστραμμένων σπιτιών θα πάρει 3 - 5 χρόνια, όταν ο πρωθυπουργός έκανε λόγο για ένα χρόνο.

Από τη στεγαστική αρωγή στα κατεδαφιστέα σπίτια, που δίνεται για κατασκευή ή αγορά οπουδήποτε στην επικράτεια, εξαιρούνται όσα είναι σε ρέμα αλλά και όσα προέκυψαν ξαφνικά να είναι δασικά μετά την ανάρτηση των δασικών χαρτών, οι ιδιοκτήτες των οποίων, όμως, πλήρωσαν τα προηγούμενα χρόνια δεκάδες χιλιάδες ευρώ για νομιμοποιήσεις και ΕΝΦΙΑ. Δεν τους χορηγείται στεγαστική συνδρομή ούτε για να αγοράσουν σε άλλο σημείο της χώρας. Αφού πρώτα τους ξεπαράδιασαν τώρα τους αφήνουν άστεγους. Στην περίπτωση δε του αμίαντου που η κυβέρνηση κόμπαζε ότι μαζεύτηκε, σήμερα σάκοι με αμίαντο στοιβάζονται στα οικόπεδα καμένων σπιτιών».