Κι έρχεται καπάκι πάνω στο σώμα της νεολαίας και των παιδιών ένα άθλιο νομοσχέδιο που μετατρέπει σε αγοραίο παζάρι την εκπαιδευτική διαδικασία, την επιστημοσύνη και την ελπίδα ότι η γνώση είναι θεμέλιο, δικαίωμα για ένα καλύτερο μέλλον. Λες και ο γερο - καθηγητής υπουργός Παιδείας, ο κύριος Γαβρόγλου, αποφάσισε, πριν αποχαιρετήσει το πολιτικό κουκούλι της ενσωματωμένης στο σύστημα αριστεράς, ότι θέλησε να ξεμπερδεύει με τα εφηβικά του απωθημένα και μια και καλή με το ΚΚΕ, με τρόπο, χωρίς κόπο.

Και με την Παιδεία ριγμένη στο καναβάτσο των συμφερόντων, έρχεται κι ένας πρωθυπουργός, ο τωρινός, να ξαμολήσει το πολιτικό του κατοικίδιο, το καλά εκπαιδευμένο να δαγκώνει μέσα κι έξω, εχθρούς και φίλους, να ζητήσει απ' το διεκδικητή του ευρωΝΑΤΟικού σκαμπό, που το νομίζει για θρόνο, να μετρηθούνε στην τηλεθέαση!!! Πρώτη φορά από εποχής, προ και μετά τον μπερλουσκονισμό, πρώτη φορά μετά την ένταξη των τρολ και του διαδικτυακού μενγκελισμού στο προεκλογικό παιχνίδι, ένας πρωθυπουργός και δη αριστερός εναποθέτει την τύχη του, μισή στη ζητιανιά ενός νόμπελ και την άλλη μισή στις τηλεμετρήσεις θεαματικότητας. Δε ζούμε γουέστερν σπαγγέτι. Ζούμε την πτώση της Τροίας των καναλιών με Δούρειους Ιππους, φτιαγμένους από τηλεκοντρόλ και συχνότητες σε σκηνοθεσία NASA, και σενάριο απ' το αχτύπητο δίδυμο Πάιατ και Ζίζεκ.

Το καταπληκτικό είναι ότι ένας 44χρονος κι ένας 51χρονος, που θα έλεγε και το αστυνομικό δελτίο, παίζουν το πολιτικό παιχνίδι με όρους play station on line, χωρίς τσίπα, με λεφτά κλεμμένα κι από τους αγέννητους για μια νίκη προεγκεκριμένη από ταξικούς χορηγούς.