Ενα μελωδικό μουσικό ταξίδι με τραγούδια της θάλασσας, του ξενιτεμού, του νόστου είχαν την ευκαιρία να κάνουν όσοι παρακολούθησαν τη συναυλία με τίτλο «Εχω την αγάπη πρίμα...», με την οποία έκλεισε το πρόγραμμα της Πέμπτης στην κεντρική σκηνή του 45ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή».

Την ενορχήστρωση επιμελήθηκε ο Μανόλης Ανδρουλιδάκης, ο οποίος με πολύ σεβασμό στις αρχικές εκτελέσεις, έβαλε τη δική του πινελιά σε τραγούδια πασίγνωστα και αγαπημένα, έντεχνα, λαϊκά, ρεμπέτικα και παραδοσιακά.

Η συναυλία ξεκίνησε με τον Βασίλη Γισδάκη να μας ταξιδεύει στους μαγικούς κόσμους του θαλασσινού σύμπαντος του Νίκου Καββαδία, από τις «μπάσες στεριές» του «Καραντί» μέχρι τη Βαβυλώνα του «Fata Morgana», ενώ στη συνέχεια η Βιολέτα Ικαρη «έλυσε τους κάβους» και μας πήγε μια βόλτα στις θάλασσες της παράδοσης με τραγούδια όπως το «Θαλασσάκι».

Το μουσικό ταξίδι συνεχίστηκε με «πλοηγό» την Γιώτα Νέγκα και προορισμό το «Σταυρό του Νότου», ενώ μια «Θάλασσα μικρή» γέμισε τα μάτια και τις καρδιές των «επιβατών» που γέμισαν την κεντρική σκηνή. Στη συνέχεια, τραγούδησε με το κοινό ένα τραγούδι, σαν προσευχή, σαν ικεσία: «Φύσα θάλασσα πλατιά, φύσα αγέρι...».

Αμέσως μετά, στη σκηνή ανέβηκε ο Δημήτρης Μπάσης, ερμηνεύοντας με συγκλονιστικό τρόπο το «Σπασμένο καράβι» σε ποίηση Γιάννη Σκαρίμπα, ενώ στη συνέχεια στη σκηνή φύσηξε ένα αεράκι και το καράβι μάς πήγε «Τσιρίγο και Μονεμβασιά» πριν καταλήξουμε να αρμενίζουμε «μεσοπέλαγα» με την «Αγάπη πρίμα κι άλμπουρο τον χωρισμό».

Η συναυλία συνεχίστηκε με τους καλλιτέχνες να ξαναβγαίνουν στη σκηνή και να ερμηνεύουν και άλλα αγαπημένα τραγούδια με θέμα τη θάλασσα, ξεσηκώνοντας το κοινό που δεν άργησε να πιάσει και το χορό. Το μουσικό ταξίδι έκλεισε με τη σιγουριά που υπήρχε στα βλέμματα όλων ότι «η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν έχουμε ταξιδέψει ακόμα...».