Σε συγκέντρωση στην πλατεία Κλαυθμώνος και πορεία προς τα υπουργεία Εργασίας και Υγείας προχωρούν σήμερα Τετάρτη, στις 4 μ.μ., οι εργαζόμενοι με ελαστικές σχέσεις εργασίας στα δημόσια νοσοκομεία και στις δομές Πρόνοιας. Ενάντια στις επικείμενες απολύσεις χιλιάδων συμβασιούχων, διεκδικούν να μην απολυθεί κανείς, μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σύμφωνα με τις λαϊκές ανάγκες.

Στην κινητοποίηση καλούν τα Σωματεία Εργαζομένων στα Νοσοκομεία: «Ευαγγελισμός», «Θριάσιο», ΚΑΤ, «Aττικόν», «Λαϊκό», «Ασκληπιείο», «Αλεξάνδρα», «Ελπίς», Νίκαιας, ΝΙΜΤΣ, Παίδων Πεντέλης, Οφθαλμιατρείο, το Σωματείο Εργαζομένων ΟΚΑΝΑ, η ΟΕΝΓΕ και η ΕΙΝΑΠ.

Η απόφαση για τη σημερινή κινητοποίηση πάρθηκε σε παναττική σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε πριν από λίγες μέρες, με πρωτοβουλία των παραπάνω σωματείων. Σήμερα στα δημόσια νοσοκομεία εργάζονται με ελαστικές εργασιακές σχέσεις πάνω από 15.000 άνθρωποι, δηλαδή το 20% του συνόλου, με την κυβέρνηση της ΝΔ να εφαρμόζει - όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ - τη στρατηγική της ΕΕ και του κεφαλαίου για επέκταση της «ευελιξίας» και λειτουργία των δημόσιων μονάδων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με όσο το δυνατόν λιγότερο και φθηνότερο προσωπικό.

Αναλυτικότερα, κεντρικά αιτήματα της σημερινής κινητοποίησης είναι τα εξής:

• Να μην απολυθεί κανένας! Μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων με ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στις δημόσιες μονάδες Υγείας - Πρόνοιας.
• Ουσιαστικές αυξήσεις μισθών. Επαναφορά 13ου - 14ου μισθού, αναγνώριση όλης της προϋπηρεσίας.
• Διατήρηση και επέκταση του ανθυγιεινού επιδόματος. Ενταξη στα ΒΑΕ όλων όσοι εργάζονται σε αντίστοιχες συνθήκες.
• Πλήρης και επαρκής κρατική χρηματοδότηση των δημόσιων μονάδων Υγείας - Πρόνοιας. Κατάργηση κάθε πληρωμής από τους ασθενείς και κάθε επιχειρηματικής δράσης.

Επόμενος αγωνιστικός σταθμός των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία είναι η πανυγειονομική στάση εργασίας (σε όλη τη διάρκεια της πρωινής βάρδιας) την Τετάρτη 23/10.

Το Εργατικό Κέντρο Αγρινίου καλεί τους εργαζόμενους και το λαό της περιοχής να στηρίξουν τη στάση εργασίας (11 π.μ. - 1 μ.μ.) που έχει κηρύξει το Σωματείο Εργαζομένων Νοσοκομείου Αγρινίου για σήμερα Τετάρτη και τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην κεντρική είσοδο του Νοσοκομείου στις 11 π.μ., εκφράζοντας τη συμπαράστασή τους στον δίκαιο αγώνα των συμβασιούχων του Νοσοκομείου Αγρινίου για μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα.

Οι συμβασιούχοι εργαζόμενοι στο Γενικό Νοσοκομείο Κεφαλονιάς (ΓΝΚ) και στο Μαντζαβινάτειο Νοσοκομείο Ληξουρίου (επικουρικοί, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου μέσω ΟΑΕΔ και ΚΕΕΛΠΝΟ κ.λπ.) με ανοιχτή επιστολή τους διαμαρτύρονται για τη συνέχιση της εργασιακής ανασφάλειας και ομηρίας τους, προβάλλοντας ταυτόχρονα αιτήματα αντίστοιχα με αυτά των συναδέλφων τους στην Αττική.

Στην επιστολή τους επισημαίνουν μεταξύ άλλων:

«Λίγο πριν από τη λήξη της σύμβασής μας, η προοπτική είναι είτε η απόλυση όλων μετά τη λήξη της σύμβασης, είτε νέα προκήρυξη (πανομοιότυπη της προηγούμενης) για εργαζόμενους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, είτε να γίνουμε οι ίδιοι εργολάβοι του εαυτού μας. Και τα τρία ενδεχόμενα απορρίπτονται ως αρνητικά τόσο για την κάλυψη των δικών μας αναγκών όσο και για την κάλυψη των αυξημένων αναγκών των ασθενών στα νοσοκομεία του νομού.

Ζούμε για χρόνια δύσκολες εργασιακές συνθήκες, που οξύνθηκαν από την αύξηση της προσέλευσης ασθενών στο ΓΝΚ, τη μετατροπή στην πράξη του Μαντζαβινάτειου σε υποβαθμισμένο Κέντρο Υγείας (ΚΥ), την οριακή λειτουργία του ΚΥ Ιθάκης και την αποδυνάμωση όλων των δομών Πρωτοβάθμιας Υγείας. Εργαζόμαστε εκτελώντας παράλληλα καθήκοντα, σε διπλά και τριπλά πόστα που κληθήκαμε να αναλάβουμε σε τμήματα υποστελεχωμένα, αναγκασμένοι να υπογράφουμε συμβάσεις με πετσοκομμένα δικαιώματα. Μπουχτίσαμε από τα καλέσματα για υπομονή, υποσχέσεις για αυξημένη μοριοδότηση, αλλά και δημιουργία ελπίδων για μετατροπή των συμβάσεών μας σε αορίστου χρόνου. Η πραγματικότητα είναι ότι ήταν όλα ψέμα. Αλήθεια είναι επίσης ότι ποτέ δεν εκδιώχθηκαν οριστικά οι εργολάβοι (π.χ. σε καθαριότητα, τραπεζοκόμοι - κουζίνα), αφού ποτέ δεν νομοθέτησαν οι κυβερνήσεις διαχρονικά την απαγόρευση της δυνατότητάς τους να διεκδικούν την είσοδό τους στον ιδιαίτερα ευαίσθητο χώρο των νοσοκομείων».