Βήμα υπεράσπισης και προώθησης της «εργασιακής ειρήνης» και υποταγής των εργαζόμενων στον ανταγωνισμό των επιχειρήσεων, ως ανταπόδοση στους ευαίσθητους επιχειρηματίες «ευεργέτες», βρήκε ο υπουργός Εργασίας Δ. Ρέππας στο χτεσινό συνέδριο με τίτλο: «Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη. Ο ρόλος των επιχειρήσεων στη νέα εποχή», που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του «1ου Ευρωπαϊκού Επιχειρηματικού Μαραθωνίου για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη».

Ο υπουργός στην ομιλία του εμφανίζοντας τους επιχειρηματίες ως μεγάλους «ευεργέτες» του έθνους ή κατά το πιο σύγχρονο «χορηγούς», μίλησε για τη μεγάλη συμβολή τους «στην κοινωνική ανάπτυξη, τον πολιτισμό, την περιβαλλοντική προστασία και το σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων»... Ξεχνώντας, προφανώς, τη «συμβολή» των μεγάλων αυτών «εθνικών ευεργετών» στην ύπαρξη των νεκρών και σακατεμένων εργατών όπως της ΠΕΤΡΟΛΑ, τους χιλιάδες άνεργους σε πρώην βιομηχανικές περιοχές όπως Μαντούδι, Λαύριο, το κατεστραμμένο περιβάλλον στο Θριάσιο κ.α.

Ολη αυτή η συμβολή όμως των επιχειρήσεων, στα πλαίσια της «Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης», κατά τον υπουργό πρέπει να συνοδευτεί με τη «δημιουργία καλύτερου εργασιακού περιβάλλοντος» και με...«ηθική δέσμευση των εργαζομένων για μεγαλύτερη παραγωγικότητα». Τίποτα άλλο, δηλαδή, από ικανοποίηση του αιτήματος για «εργασιακή ειρήνη», ώστε οι εργαζόμενοι, να μην έχουν απαιτήσεις και διεκδικήσεις, δίνοντας παράλληλα συγχωροχάρτι για τα «εγκλήματα» που έχουν διαπράξει οι εργοδότες σε βάρος της τάξη τους.