Τους χιλιάδες συμβασιούχους στη δασοπροστασία που μέσα από τη Συντονιστική τους Επιτροπή και την Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων Αποκεντρωμένων Διοικήσεων (ΟΣΕΑΔΕ) βγήκαν την Τετάρτη για άλλη μια φορά στους δρόμους, πιο μαζικά και μαχητικά, διεκδικώντας το δικαίωμά τους στην εργασία, χαιρετίζει το ΠΑΜΕ.

«Μακριά από τις γνωστές φωνές υπονόμευσης του αγώνα, απέναντι σε εκτεταμένες φήμες που κυκλοφορούσαν όλως τυχαίως κατά την ώρα της κινητοποίησης για παράταση του προγράμματος, οι εργαζόμενοι στη δασοπροστασία που μετακινήθηκαν με πούλμαν και κάθε μέσο για την πανελλαδική κινητοποίηση στην Αθήνα, αλλά και με παράλληλες αγωνιστικές κινητοποιήσεις την ίδια ώρα σε άλλες πόλεις, έδωσαν αγωνιστικό μήνυμα προς την κυβέρνηση αλλά και κάθε κατεύθυνση», σημειώνει στην ανακοίνωσή του.

Το ΠΑΜΕ καταγγέλλει τη στάση του υπουργού Εργασίας, Γ. Βρούτση, που δεν δέχτηκε να συναντήσει τους εργαζόμενους, «δείχνοντας για μια ακόμα φορά την απέχθειά του απέναντι σε εργαζόμενους που κινητοποιούνται».

Απαιτεί από την κυβέρνηση να ικανοποιήσει τα αιτήματα των εργαζομένων,«οι οποίοι όλους αυτούς τους μήνες εξειδικεύτηκαν και ενίσχυσαν με την εργασία τους τα δασαρχεία, στις οξυμένες ανάγκες που υπάρχουν στην προστασία των δασών και του φυσικού πλούτου». Σε αντίθετη περίπτωση, τονίζει, η κυβέρνηση, που «κλίνει τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής σε κάθε πτώση», θα έχει «βαριές ευθύνες απέναντι σε νέες φυσικές καταστροφές, όταν αφήνει εντελώς γυμνές τις υπηρεσίες προστασίας».

«Η παράταση του προγράμματος, η διεκδίκηση της σταθερής εργασίας, θα προέλθει μόνο μέσα από τους αγώνες των εργαζομένων, τη συμμετοχή, την ενότητα και το συντονισμό τους, κόντρα στις φωνές που όλο αυτό το διάστημα έσπερναν ελπίδες πως μέσα από νομικές ενέργειες και διαδικτυακές παρεμβάσεις θα "κλείδωναν" την παράταση», τονίζει το ΠΑΜΕ.

«Μόνο οι αγώνες, η συμμετοχή και η δράση μπορούν να φέρουν αποτελέσματα. Ούτε οι υποτιθέμενες συνεννοήσεις πίσω από κλειστές πόρτες, ούτε οι Μεσσίες που υπόσχονται λύσεις με το αζημίωτο, ούτε η φημολογία», υπογραμμίζει το ΠΑΜΕ και καλεί τα σωματεία να στηρίξουν τις κινητοποιήσεις και τις πρωτοβουλίες που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στη δασοπροστασία αποφασίζουν.

«Οι ανάγκες είναι υπαρκτές! Ο αγώνας για να παραμείνουν οι εργαζόμενοι στη δουλειά τους είναι δίκαιος!», καταλήγει.