Με την ψήφιση επί της αρχής και την εξέταση των άρθρων, συνεχίστηκε χτες στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής η συζήτηση για το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας «Επίδομα Γέννησης και λοιπές διατάξεις».

Χοντρικά το νομοσχέδιο προβλέπει επίδομα ύψους συνολικά 2.000 ευρώ, το οποίο θα χορηγείται για κάθε παιδί που γεννιέται στην Ελλάδα από 1/1/2020 σε δύο δόσεις, με εισοδηματικά κριτήρια 40.000 ευρώ ετήσιο οικογενειακό εισόδημα για ζευγάρια που αποκτούν το πρώτο τους παιδί, ενώ το όριο προσαυξάνεται για κάθε επιπλέον μέλος της οικογένειας. Τίθενται πιο αυστηροί όροι για την καταβολή του επιδόματος στις οικογένειες μεταναστών, καθώς προϋποθέτουν μόνιμη και νόμιμη διαμονή τους στη χώρα 12 χρόνια πριν από τη γέννηση του παιδιού τους, που θα πρέπει επιπλέον να αποδεικνύεται από τη φορολογική τους δήλωση.

Η κυβέρνηση επέμεινε και χτες μέσω της υφυπουργού Δ. Μιχαηλίδου να λανσάρει το νομοσχέδιο ως «άσκηση δημογραφικής πολιτικής» και «αναγκαία μέτρα για την προστασία της οικογένειας», όπως αναφέρεται και στην έκθεση αξιολόγησης του νομοσχεδίου. Ομως στην πραγματικότητα δεν λύνει κανένα πρόβλημα των νέων ζευγαριών ή των πολύτεκνων οικογενειών, που θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν όλο το βάρβαρο αντιλαϊκό αντεργατικό πλαίσιο που διατηρεί και επαυξάνει η κυβέρνηση της ΝΔ παίρνοντας τη σκυτάλη από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και κατά τη χτεσινή συζήτηση μέσω της εισηγήτριάς του, Θ. Φωτίου, επιδόθηκε εκ νέου σε πλειοδοσία πτωχοκομείου με τη ΝΔ, καταθέτοντας π.χ. τροπολογία στο νομοσχέδιο για «να δίνεται εφάπαξ αμέσως μετά τη γέννηση του παιδιού» το διχίλιαρο και όχι σε δύο δόσεις. Στην ψηφοφορία επί της αρχής επιφυλάχθηκε για την Ολομέλεια, όπως και η Ελληνική Λύση και το ΜέΡΑ25. Το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ ψήφισε «υπέρ».

Ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ, Γιώργος Λαμπρούλης, ανέφερε ότι θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο στα νέα ζευγάρια, σε όσους λάβουν το επίδομα ότι «αυτό προέρχεται από τη δική τους δουλειά και εκμετάλλευση, από τις δραστικές περικοπές που έχουν υποστεί οι ίδιοι και όλοι οι εργαζόμενοι από μια σειρά παροχές και δικαιώματα, ότι είναι ποσά που βγαίνουν από την ίδια πηγή που βγαίνουν τα ματωμένα πλεονάσματα». Σημείωσε ότι όπως επισημάνθηκε και από τους φορείς στη διάρκεια της ακρόασης εξωκοινοβουλευτικών φορέων, συνολικά, προτάσεις και μέτρα όλων των αστικών κυβερνήσεων, που «αφορούν επιδόματα μιας χρήσης για τα νέα ζευγάρια ή πολύτεκνες οικογένειες, δεν μπορούν να καλύψουν ούτε στοιχειωδώς τις όλο και αυξανόμενες ανάγκες μιας οικογένειας και την ώρα μάλιστα που περικόπτονται διαρκώς ποσά για κοινωνικές δαπάνες».

Ο Γ. Λαμπρούλης ζήτησε την απόσυρση του άρθρου 7 που αφορά τα κριτήρια τα οποία περιορίζουν την καταβολή του επιδόματος όσον αφορά τις οικογένειες μεταναστών. «Αλλά και τις διατάξεις που αποκλείουν από την καταβολή του επιδόματος οικογένειες των οποίων τα παιδιά είτε δεν πηγαίνουν σχολείο ή έχουν μείνει από απουσίες στην ίδια τάξη», φωτογραφίζοντας κοινωνικές ομάδες όπως π.χ. Ρομά, ΑμεΑ, φτωχά λαϊκά στρώματα. Τόνισε ότι τέτοιου είδους διακρίσεις «έχουν τη βάση τους στη λογική των περικοπών που διαχρονικά εφαρμόζονται από όλες τις κυβερνήσεις και οι οποίες επενδύονται συνήθως με αντιδραστικά ρατσιστικά κριτήρια και διαχωρισμούς». Ενώ ανέφερε πως αντί να ληφθούν μέτρα για τη στήριξη των οικογενειών αυτών, για να δοθούν κίνητρα, με σύγχρονες υποδομές και επιστημονική στήριξη, για τη φοίτηση των παιδιών στα σχολεία, παίρνονται από πάνω και τέτοια «τιμωρητικά μέτρα».

Κατήγγειλε ακόμα το άρθρο 29, με το οποίο το «κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης» μετονομάζεται στο νομοσχέδιο και πάλι σε «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» και στο πνεύμα των παραπάνω άρθρων προσθέτει στις προϋποθέσεις για την καταβολή το κριτήριο της «πραγματικής φοίτησης» για τα παιδιά των φτωχών οικογενειών. Πρόκειται για περιορισμό στην καταβολή ακόμα και αυτού του λιγότερου και από ψίχουλο, σημείωσε ο Γ. Λαμπρούλης και θύμισε πως το ΚΚΕ έχει επιφυλαχθεί για την Ολομέλεια.