Για τον Τζ. Ου. Μπους είναι «ψυχροπολεμικό απολίθωμα». Για τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν είναι ο «ακρογωνιαίος λίθος της παγκόσμιας στρατηγικής σταθερότητας». Ανεξάρτητα απ' τους χαρακτηρισμούς και με αδιαμφισβήτητη την ευθύνη της Ουάσιγκτον για τις βέβαιες - αρνητικές ενδεχομένως - επιπτώσεις που επισείει η συγκεκριμένη απόφαση των ΗΠΑ στο διεθνές γεωπολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο, η Αντι-βαλλιστική Πυραυλική Συνθήκη (ΑΒΜ) θα βρει για πάντα τη θέση της στην Ιστορία στις 13 Ιούνη 2002...

Ο μίτος «ζωής» της Συνθήκης ΑΒΜ ξεδιπλώνεται απ' τις 26 Μάη 1972, οπότε υπεγράφη στη Μόσχα απ' τους Προέδρους των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον και της ΕΣΣΔ, Λεονίντ Μπρέζνιεφ, ούτως ώστε οι δύο χώρες να μη δημιουργήσουν, πειραματιστούν και τελικά αναπτύξουν εθνικά συστήματα στρατηγικών βαλλιστικών πυραύλων, ανεξαρτήτως τεχνολογικού τύπου διά θαλάσσης, αέρος, διαστήματος και γης...

Το επόμενο χρονολογικό ορόσημο στην ιστορία της Συνθήκης ΑΒΜ ήταν η Σύνοδος Κορυφής στο Ρέκιαβικ της Ισλανδίας στις 11 Οκτώβρη 1986 ανάμεσα στους τότε ηγέτες των ΗΠΑ, Ρόναλντ Ρίγκαν και τον ΓΓ του ΚΚ ΕΣΣΔ, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Οι δύο άνδρες όχι μόνον επαναβεβαίωσαν τις δεσμεύσεις τους έναντι της Συνθήκης ΑΒΜ, αλλά συμφώνησαν να μειώσουν τα στρατηγικά επιθετικά τους όπλα κατά 50% σε χρονική περίοδο πέντε χρόνων. Δεσμεύτηκαν επιπλέον να εξαλείψουν όλα τα οπλοστάσια επιθετικών βαλλιστικών πυραύλων έως το 1996.

Το 1991, μετά τα γεγονότα που οδήγησαν στην ανατροπή της ΕΣΣΔ, η Ουκρανία, το Καζαχστάν και η Λευκορωσία επικυρώνουν τη Συνθήκη ΑΒΜ, αναλαμβάνοντας τις δικές τους υποχρεώσεις έναντι αυτής...

Το Σεπτέμβρη του 1994 οι Πρόεδροι των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον και της Ρωσίας Μπορίς Γιέλτσιν συναντώνται στην Ουάσιγκτον, εκφράζοντας την πλήρη υποστήριξή τους έναντι της ΑΒΜ, ενώ σημειώνουν πως είναι προς το συμφέρον αμφοτέρων να συνεργαστούν για να αναπτύξουν και οικοδομήσουν ένα «θέατρο πυραυλικού αμυντικού συστήματος». Εντούτοις, αυτή η υπόσχεση για συνεργασία με τέτοιο στόχο περιορίζεται μόνο στα επίσημα έγγραφα... Λίγο καιρό μετά, ο Πρόεδρος Κλίντον «ανακαλύπτει» και προβάλλει την ιδέα ανάπτυξης ενός Εθνικού Πυραυλικού Αμυντικού Συστήματος («National Missile Defence system», NMD), το οποίο όμως στη συνέχεια εγκαταλείπει, διαπιστώνοντας πως κάτι τέτοιο θα ήταν ασύμβατο με τη Συνθήκη ΑΒΜ.

Απ' την εποχή της προεκλογικής εκστρατείας, αλλά ακόμη περισσότερο όταν ο Τζ. Ουόκερ Μπους ανέβηκε στον προεδρικό θώκο των ΗΠΑ, η «Ανάπτυξη ενός Εθνικού Αμυντικού Συστήματος» έγινε μία απ' τις προμετωπίδες της πολιτικής που θα ακολουθούσε η κυβέρνησή του. Οχι μόνον έγινε θερμός υποστηριχτής δημιουργίας της τροποποιημένης ΝΜD, που είχε προτείνει ο (Δημοκρατικός) προκάτοχός του, αλλά και διακήρυσσε ήδη απ' τότε (πολύ πριν το άλλοθι των επιθέσεων της 11ης Σεπτέμβρη) πως οι ΗΠΑ θα αποχωρήσουν απ' τη συνθήκη ΑΒΜ ακόμη και μονομερώς, εάν δεν πειθόταν η Ρωσία να την εγκαταλείψουν από κοινού...

Απ' την αρχή της θητείας στο Λευκό Οίκο, οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Μπους δεν κατάφεραν, παρά τις μαραθώνιες επαφές με τη Μόσχα, να βρουν μία κοινή λύση έναντι της Συνθήκης ΑΒΜ. Σύμφωνα μάλιστα με όλες τις ενδείξεις, ο Πρόεδρος Τζ. Ου. Μπους είχε - ήδη απ' τον περασμένο Οκτώβρη - γνωστοποιήσει στο Ρώσο Πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν την (ειλημμένη από καιρό...) απόφασή του για αποχώρηση των ΗΠΑ απ' τη Συνθήκη ΑΒΜ, κατά τη διάρκεια της επίσημης επίσκεψης του τελευταίου σε Ουάσιγκτον και Τέξας...

Εως τις αρχές της περασμένης βδομάδας, είχαν ενημερωθεί σχετικά απ' τον Πρόεδρο Τζ. Ου. Μπους και οι ηγέτες των Βρετανίας, Γαλλίας, Γερμανίας και Ιαπωνίας. Το πρωί της περασμένης Πέμπτης, λίγο προτού ο Αμερικανός πρεσβευτής στη Μόσχα παραδώσει στο Κρεμλίνο και το επίσημο έγγραφο αποχώρησης των ΗΠΑ απ' τη Συνθήκη ΑΒΜ, το μαθαίνει απ' το τηλέφωνο και ο Κινέζος Πρόεδρος Ζιανγκ Ζεμίν. Πρακτικά, απ' εκείνη τη μέρα οι περισσότεροι αναμένουν την έναρξη μιας νέας κούρσας εξοπλιστικού ανταγωνισμού, η οποία θα εντείνει την ήδη επικίνδυνα μεγάλη ρευστότητα στο διεθνές γεωπολιτικό και στρατηγικό πεδίο...