ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.--

Οι ΗΠΑ εντείνουν τις πιέσεις σε βάρος της κυβέρνησης του Σύρου Προέδρου Μπασάρ Ασαντ και εμμέσως πλην σαφώς και σε εκείνη του Λιβανέζου πρωθυπουργού, Χασάν Ντιάμπ, σε μία προσπάθεια να περιορίσουν και την επιρροή ανταγωνιστών όπως η Ρωσία και το Ιράν, που έχουν ενισχύσει τις θέσεις τους από την αρχή της ιμπεριαλιστικής επέμβασης και του πολέμου εδώ και 9 χρόνια.

Αυτήν τη φορά, οι ΗΠΑ δεν χρησιμοποίησαν αεροπορικές επιδρομές ή χερσαίες επιθέσεις, αλλά τη γνωστή και δοκιμασμένη μέθοδο σκλήρυνσης των οικονομικών κυρώσεων. Ενεργοποίησαν έτσι, ένα εξάμηνο μετά την έγκρισή τους από το Κογκρέσο, δέσμη κυρώσεων που αναφέρεται στο νόμο «Καίσαρα», με άμεσο στόχο 39 Σύρους επιχειρηματίες και υψηλόβαθμους αξιωματούχους, μεταξύ των οποίων ο Σύρος Πρόεδρος Μπασάρ Ασαντ και η σύζυγός του, Ασμα.

Οι κυρώσεις αυτές δεν αφορούν μόνο την επιβολή οικονομικών και ταξιδιωτικών κυρώσεων αλλά και την τιμωρία όσων ξένων ατόμων, οργανισμών ή εταιρειών συναλλάσσονται με τις συριακές αρχές. Το Ιράν έσπευσε, διά του εκπροσώπου του ιρανικού υπουργείου Εξωτερικών, να χαρακτηρίσει τις νέες κυρώσεις των ΗΠΑ «οικονομική τρομοκρατία που στρέφεται κατά του συριακού λαού».

Ανάλογη αντίδραση επιφύλαξε και ο ηγέτης της λιβανέζικης σιιτικής οργάνωσης «Χεζμπολάχ», Χασάν Νασράλα, που στηρίζει την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Χασάν Ντιάμπ σε μία περίοδο όξυνσης της καπιταλιστικής κρίσης που ταλανίζει τον Λίβανο. Ο Νασράλα ωστόσο δεν παρέλειψε να καταγγείλει και τη στάση της Αμερικανίδας πρέσβειρας στη Βηρυτό, Ντόροθι Σι, λέγοντας πως είναι πίσω από την πρόσφατη έλλειψη δολαρίων στις αγορές του Λιβάνου. Η Σι μάλιστα τελευταία δείχνει να εντείνει τις ασφυκτικές πιέσεις στην κυβέρνηση Ντιάμπ, προειδοποιώντας για «συνέπειες» σε περίπτωση που δεν εφαρμοστούν οι νέες κυρώσεις των ΗΠΑ στη Συρία, με την οποία ο Λίβανος έχει στενές διαπλεκόμενες σχέσεις μεταξύ άλλων και στον τομέα της οικονομίας και των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών.

Εν μέσω αυτών των πιέσεων, η κυβέρνηση Ασαντ έχει να αντιμετωπίσει μία διαρκώς επιδεινούμενη οικονομική κρίση με χαρακτηριστική τη συνεχή υποτίμηση της συριακής λίρας, η ισοτιμία της οποίας με το δολάριο ξεπερνά τις 3.000 από περίπου 45 που ήταν το 2011, πριν ξεσπάσει ο πόλεμος.

Στις αξιοσημείωτες εξελίξεις καταγράφεται ακόμα η επιτυχής προσπάθεια δεκάδων οργανώσεων και κομμάτων των Κούρδων της Συρίας (μεταξύ των οποίων οι φιλοαμερικανικές «Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις» SDF) να φτιάξουν στα μέσα της βδομάδας μία «ένωση» που πιθανότατα να τους εκπροσωπήσει σε μελλοντικές διαπραγματεύσεις για τη λεγόμενη «μεταβατική περίοδο» και την εξεύρεση «πολιτικής λύσης» που θα τερματίσει τον πολυετή πόλεμο.

Την ίδια ώρα, η ΕΕ προετοιμάζει τη διοργάνωση της 4ης «Διεθνούς Συνδιάσκεψης» στις Βρυξέλλες στις 29 και 30 Ιούνη, με στόχο υποτίθεται την «υποστήριξη του μέλλοντος της Συρίας και της περιοχής».