Συνολικό τζίρο 1,96 δισ. ευρώ διαχειρίστηκαν μόνο μέσα στο 2019 οι επιχειρηματικοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό, αυξημένο κατά 9,6% σε σχέση με το προηγούμενο έτος, με ένα μεγάλο μερίδιο αυτής της κερδοφορίας να ανήκει στις πάνω από 500 μεγάλες μονάδες που δραστηριοποιούνται μόνο στο Ηράκλειο. Ομως από τους 40.000 ξενοδοχοϋπαλλήλους του νησιού, που όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν αυτοί που δημιούργησαν με τον ιδρώτα τους το «τουριστικό θαύμα», προσφέροντας από την άγρια εκμετάλλευσή τους τα ρεκόρ κερδών στο τουριστικό κεφάλαιο, τώρα οι μισοί είναι άνεργοι, έχουν να δουν μεροκάματο από πέρσι το καλοκαίρι, το εισόδημα είναι ανύπαρκτο.

Μπροστά τους προδιαγράφεται ένα καλοκαίρι γεμάτο δυσκολίες και ένας ακόμα πιο ζόρικος χειμώνας.

Οσοι καταφέρνουν να βρουν μεροκάματο, περιγράφουν τη δουλειά στις μεγάλες τουριστικές μονάδες με τα πιο μελανά χρώματα: Δουλειά μέχρι λιποθυμίας και απληρωσιά. Μαύρη εργασία και συμβάσεις τριών ημερών. Υπεύθυνες δηλώσεις ξενοδοχοϋπαλλήλων ότι παραιτούνται από τα στοιχειώδη δικαιώματά τους... Και για καθέναν από αυτούς υπάρχουν κάμποσοι ακόμα άνεργοι. Υπάρχει η αναδουλειά για τους αυτοαπασχολούμενους κυρίως στις τουριστικές περιοχές, συσσωρεύοντας χρέη και νιώθοντας την απειλή των κατασχέσεων. Την ίδια στιγμή, οι δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας ακόμα και στα μεγάλα τουριστικά κέντρα ή υπολειτουργούν ή είναι κλειστές, ενώ ζοφερά είναι και τα προβλήματα των νοσοκομείων.

Για εκείνους που έπιασαν δουλειά, η εκ περιτροπής εργασία του προγράμματος «Συν-Εργασία», οι ατέλειωτες ώρες στο πόστο, η άγνοια ακόμα και για το τι μισθό θα πάρουν στο τέλος, χαρακτηρίζουν την κατάσταση. Οι φράσεις που κυριαρχούν στους χώρους δουλειάς, είναι «δεν μου είπαν πόσα θα παίρνω, φοβάμαι μήπως στο τέλος δεν πληρωθώ», «ποια Συλλογική Σύμβαση;», «θα καταρρεύσουμε από την κούραση» κ.ο.κ. Οι εργοδότες «μας πατάνε στο λαιμό. Σου λένε μη μιλάς, δεν βλέπεις τι γίνεται έξω»; Εξοπλισμένοι, δηλαδή, με το αντεργατικό οπλοστάσιο που εμπλουτίζουν διαδοχικά οι αντιλαϊκές κυβερνήσεις, βρήκαν τώρα ευκαιρία να ξεμπερδεύουν με κάθε εργασιακό δικαίωμα, επιβάλλοντας όρους σύγχρονης δουλείας. Ενα πραγματικό εργοδοτικό - κυβερνητικό ξεσάλωμα, που αφήνει τους πολλούς ξεκρέμαστους και κάμποσους ακόμα σε οριακή κατάσταση, να μην ξέρουν τι τους ξημερώνει, να εύχονται μην τους τύχει καμιά αναποδιά μέσα σ' όλα τ' άλλα.

Αυτή η κατάσταση είναι η άλλη όψη των δισεκατομμυρίων και των προνομίων που προσφέρει η κυβέρνηση - με τον ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα να ζητάνε ακόμα περισσότερα - στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους του τουρισμού.

Αν σε όλα αυτά προστεθεί ότι ο τουρισμός αποτελεί το 40% του τοπικού ΑΕΠ στην Κρήτη, η έμμεση επιρροή του στη συνολική οικονομία του νησιού, καθώς μια σειρά κλάδοι περιστρέφονται γύρω από τον τουρισμό, ξεπερνά το 50% (στοιχεία Περιφέρειας), οι εργαζόμενοι στον τουρισμό αποτελούν το 23% του συνολικού εργατικού δυναμικού του νησιού, τότε εύκολα γίνεται αντιληπτό ποια είναι η κατάσταση που βιώνει ο λαός του νησιού. Και κυρίως ποια είναι τα αποτελέσματα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, των απαιτήσεων του κεφαλαίου που υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις, της τουριστικής «μονοκαλλιέργειας», που στο όνομά της θυσιάζονται οι παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και τα δικαιώματα των εργαζομένων.