«Σε αυτήν τη συγκυρία, η Ελλάδα πρέπει να εργαστεί και να αξιοποιήσει τη συμφωνία όχι με τη λογική της απομόνωσης της Τουρκίας, αλλά ως πιλότο μίας συνολικής διευθέτησης που αντικειμενικά οφείλει να περιλαμβάνει και την Τουρκία». Το απόσπασμα αυτό περιέχεται σε άρθρο της «πρωτοβουλίας των 53» του ΣΥΡΙΖΑ για τη συμφωνία Ελλάδας - Αιγύπτου και επιβεβαιώνει τη συστράτευση όλων για να προχωρήσουν γρηγορότερα και να χωνευτούν ευκολότερα από τον λαό τα προωθούμενα σχέδια συνεκμετάλλευσης και συνδιαχείρισης στο Αιγαίο, με ευρωΝΑΤΟική εποπτεία. Στο ίδιο άρθρο υπερασπίζονται την παρακαταθήκη του ΣΥΡΙΖΑ στη «γεωστρατηγική αναβάθμιση» της αστικής τάξης, μέσα από την παραπέρα εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή. Λένε χαρακτηριστικά: «Στη δική μας οπτική είναι απαραίτητο, αντί της αναβλητικότητας και της παράθεσης μαξιμαλιστικών απαιτήσεων, η ελληνική εξωτερική πολιτική, όπως και στη Συμφωνία των Πρεσπών, να υιοθετήσει μία πολιτική κινητικότητας και ρεαλισμού που εξυπηρετεί την ειρηνική επίλυση όλων των εκκρεμών ζητημάτων στην ευρύτερη περιοχή. Κατά τη γνώμη μας, η ελληνική αριστερά και ειδικότερα ο ΣΥΡΙΖΑ, ως "πρώτοι διδάξαντες", οφείλουν να ενισχύσουν αυτή την πολιτική επιλογή». Η δική τους «οπτική», βέβαια, χάνει το φως της όταν πρόκειται για τον δολοφονικό ρόλο και τα σχέδια των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, τους ανταγωνισμούς και τα συμφέροντα για λογαριασμό των μονοπωλίων, που αποτελούν το υπόβαθρο «λύσεων» και διευθετήσεων επικίνδυνων για τους λαούς. Γι' αυτό άλλωστε στο άρθρο τους επιτίθενται στο ΚΚΕ, με συκοφαντίες για «αμέτοχο αντιιμπεριαλισμό με εθνικιστικές κορόνες», επειδή αποκαλύπτει τον ρόλο των κάθε λογής κοσμοπολιτών και εθνικιστών, μαξιμαλιστών και ρεαλιστών, στην προώθηση του ευρωατλαντικού σχεδιασμού, όπου η ελληνική αστική τάξη επιδιώκει να αναβαθμίσει τη θέση και το ρόλο της.