Σύμφωνα με την ανακοίνωση, εργαζόμενος απευθύνθηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων για να πραγματοποιήσει τεστ ανίχνευσης, δεδομένου ότι συσχετιζόταν στενά με διαπιστωμένο κρούσμα, αλλά εισέπραξε την άρνηση του νοσοκομείου, καθώς του είπαν ότι πρέπει να παρέλθει συγκεκριμένος αριθμός ημερών για την πραγματοποίηση του τεστ. Μετά από μια βδομάδα βρέθηκε θετικός. Θορυβημένοι από την εξέλιξη, οι συνάδελφοί του ζήτησαν να πραγματοποιηθούν και σε αυτούς τεστ.

«Η εργοδοσία αντέτεινε ότι δεν υπάρχει κίνδυνος, αφού φορούσαν μάσκα, και απαίτησε να αποκρύψουν το περιστατικό ακόμα και από το οικογενειακό τους περιβάλλον», αναφέρεται στην ανακοίνωση. Τελικά, η εργοδοσία εξαναγκάστηκε να προβεί στην πραγματοποίηση διαγνωστικού τεστ στο σύνολο των εργαζομένων μόνο μετά την παρέμβαση του Εργατικού Κέντρου Ιωαννίνων, ενώ αρνήθηκε την αναστολή λειτουργίας του υποκαταστήματος μέχρις ότου ανακοινωθούν τα αποτελέσματα, επιπλήττοντας τους εργαζόμενους για το ότι προσέφυγαν στα σωματεία.

Σύμφωνα με το Εργατικό Κέντρο, η Περιφέρεια Ηπείρου διαβεβαίωσε ότι η όλη διαδικασία είναι σύννομη με τις υποδείξεις του ΕΟΔΥ. «Στη διαπίστωσή μας ότι έχει χαθεί μεγάλο χρονικό διάστημα από την εκδήλωση του πρώτου περιστατικού», με υπαρκτό τον κίνδυνο διασποράς, «αντέτειναν ότι η μάσκα προστατεύει επαρκώς, δεν απαιτείται προσωρινή αναστολή της επιχείρησης, ενώ μπορεί να κολλήσεις τον κορονοϊό οπουδήποτε», αναφέρει η ανακοίνωση και συνεχίζει: «Η κυβέρνηση και κατ' επέκταση ο ΕΟΔΥ αρνείται την πραγματοποίηση μαζικών και επαναλαμβανόμενων τεστ ως ένα από τα βασικά μέτρα προστασίας της υγείας του λαού από την πανδημία... όταν προκλητικά κουνούν το δάχτυλο στους εργαζόμενους για την ατομική τους ευθύνη» και ενώ έχουν μετατρέψει τα υγειονομικά πρωτόκολλα σε λάστιχο, στο όνομα της ανάκαμψης της οικονομίας.

Η ανακοίνωση καταλήγει ότι «μπροστά στο δεύτερο κύμα της πανδημίας η κυβέρνηση, με τις παλινωδίες και τα ημίμετρα, κινούμενη με τη λογική κόστους - οφέλους, φέρει την ευθύνη στο ακέραιο για την εξάπλωση του κορονοϊού», καλώντας τους εργαζόμενους να συσπειρωθούν στα συνδικάτα τους, να παλέψουν για ουσιαστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας.