Ετοιμες να αναλάβουν δράση στις εξελίξεις στη Μιανμάρ, μετά το πραξικόπημα της 1ης Φλεβάρη και ενώ συνεχίζεται η αιματηρή καταστολή των διαδηλώσεων, δηλώνουν διάφορες ένοπλες οργανώσεις οι οποίες δρουν εδώ και δεκαετίες σε περιοχές της χώρας με αυτονομιστικό κίνημα αλλά τα τελευταία χρόνια έχουν «αδρανοποιηθεί», στο πλαίσιο και συμφωνιών με τις στρατιωτικές και πολιτικές αρχές.

Χτεσινή ανακοίνωση της «Συμμαχίας της Τριπλής Αδελφότητας» (συμμετέχουν ο «Στρατός του Αρακάν» (AA), ο Εθνικός Απελευθερωτικός Στρατός Ta'ang και ο Στρατός της Εθνικής Δημοκρατικής Συμμαχίας της Μιανμάρ) αναφέρει ότι μετά το πραξικόπημα επανεξετάζεται η συμφωνία κατάπαυσης του πυρός που οι τρεις οργανώσεις είχαν υπογράψει παλιότερα. Δηλώνουν ότι «θα συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε με άλλες οργανώσεις για σταθερότητα στα σύνορα, περιορισμό της Covid-19, την ασφάλεια του λαού», αλλά και «διεθνείς ενέργειες κατά της τρομοκρατίας».

Το περασμένο Σαββατοκύριακο, δυνάμεις άλλης οργάνωσης, της «Εθνικής Ενωσης Κάρεν» (KNU), που διατηρεί μεγάλη επιρροή στην αντίστοιχη αυτόνομη περιοχή στη μεθόριο με την Ταϊλάνδη, εξαπέλυσαν επίθεση σε στρατιωτική βάση, σκοτώνοντας περίπου 10 στρατιώτες και αιχμαλωτίζοντας άλλους. Οι Ενοπλες Δυνάμεις της Μιανμάρ, που ηγούνται πλέον και του πραξικοπήματος, απάντησαν εξαπολύοντας αεροπορικές επιδρομές, υποχρεώνοντας σε εκτοπισμό περίπου 10.000 κατοίκους της περιοχής.

Στο μεταξύ, εξόριστοι βουλευτές που προέρχονται από την «Εθνική Ενωση για τη Δημοκρατία» (την κυβέρνηση της οποίας ανέτρεψαν οι πραξικοπηματίες) έχουν συγκροτήσει τη λεγόμενη Επιτροπή που αντιπροσωπεύει τη Pyidaungsu Hluttaw (Committee Representing Pyidaungsu Hluttaw - CRPH. Η Pyidaungsu Hluttaw είναι η Βουλή της χώρας), που σύμφωνα με δημοσιεύματα διαπραγματεύεται με οργανώσεις διαφορετικών εθνοτήτων που ζουν στη χώρα τη δημιουργία κυβέρνησης «εθνικής ενότητας», ως έναν ακόμα μοχλό πίεσης κατά της χούντας. Εκπρόσωπος της CRPH δήλωσε πρόσφατα στο «Bloomberg» ότι η κυβέρνηση αυτή θα διαμορφώσει και «Ομοσπονδιακό Ενωτικό Στρατό», «στον οποίο οργανώσεις μειονοτήτων της χώρας θα μπορούν να διατηρήσουν τα ένοπλα τμήματά τους...».

Οι διεργασίες αυτές προχωρούν ενώ ήδη μια σειρά δυτικά ιμπεριαλιστικά κέντρα υψώνουν τους τόνους κατά της βιρμανικής χούντας, και συνολικά η Νοτιοανατολική Ασία μπαίνει όλο και περισσότερο στο επίκεντρο σκληρών γεωπολιτικών ανταγωνισμών.