Ενα πλαίσιο διεκδίκησης, για τη νέα κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας του 2002, που ουσιαστικά υπονομεύει την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των εργαζομένων του κλάδου, ενέκρινε χτες το Γενικό Συμβούλιο της ΟΤΟΕ, με τις ψήφους της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ, αλλά και τη συμφωνία επί της ουσίας των παρατάξεων Αγωνιστική Συνεργασία (ΣΥΝ) και ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ. Το συγκεκριμένο πλαίσιο, βαδίζοντας στα χνάρια της ΓΣΕΕ για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, θέτει περιγραφικά τις οικονομικές διεκδικήσεις, οι οποίες είναι τουλάχιστον αναντίστοιχες με τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και διευκολύνει τους εργοδότες στη διατύπωση και επίτευξη των δικών τους αξιώσεων.

Οπως προέκυψε και από τις τοποθετήσεις παρατάξεων και συμβούλων στη χτεσινή συνεδρίαση, η πλειοψηφία της ΟΤΟΕ αφήνει στο απυρόβλητο την κυβερνητική και εργοδοτική επίθεση στα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων, σπέρνοντας την αυταπάτη ότι μπορεί να υπογράψει μια ικανοποιητική σύμβαση μέσα σε ένα κλίμα εργοδοτικής ασυδοσίας και ανατροπής θεμελιακών κατακτήσεων. Αυτή ακριβώς την ανάγκη αντιμετώπισης της πολύμορφης επίθεσης, του κεφαλαίου και των πολιτικών του υπηρετών, έθεσε η ΕΣΑΚ-Τραπεζών, καταθέτοντας τη δική της πρόταση.

Σύμφωνα με την απόφαση του Γενικού Συμβουλίου, η ΟΤΟΕ θα διεκδικήσει: την κάλυψη του προβλεπόμενου πληθωρισμού σε μέσο επίπεδο, τις απώλειες που προέκυψαν από τη διαφορά αύξησης - πληθωρισμού το 2001 και μέρος από την αύξηση της μέσης παραγωγικότητας του 2001.

Ο πρόεδρος της ΟΤΟΕ Δ. Κουσελάς επέμενε απόλυτα, ώστε να μην προσδιοριστεί συγκεκριμένο ποσοστό αυξήσεων, πρόσθεσε όμως ότι το συγκεκριμένο πλαίσιο οδηγεί σε αυξήσεις πάνω από το 7%! Στο θέμα του ωραρίου, επανέφερε το ζήτημα του 35ωρου χωρίς μείωση αποδοχών και με ισχύ για ομοειδείς και συναφείς επιχειρήσεις σε ολόκληρη τη χώρα. Για άλλη μια φορά αποφεύχθηκε ο αυστηρός προσδιορισμός του, πέρα από τη γενική έκφραση «χωρίς ελαστικότητες».

Το κείμενο περιλαμβάνει και ορισμένα σημεία σχετικά με την απασχόληση, τα δικαιώματα των εργαζομένων σε συγχωνεύσεις και εξαγορές τραπεζών και άλλα επιμέρους ζητήματα, που στην ουσία τους, όχι μόνο δεν προσφέρουν προστασία στους τραπεζοϋπαλλήλους, αλλά αποπροσανατολίζουν από όσα απεργάζονται κυβέρνηση και κεφάλαιο εναντίον τους.

Η Αγωνιστική Συνεργασία δεν υπερψήφισε την πρόταση μόνο και μόνο επειδή ήθελε να είναι και σαφώς διατυπωμένο το ποσοστό αύξησης, χωρίς να προβάλλει άλλη διαφοροποίηση.

Η πρόταση της ΕΣΑΚ -Τραπεζών ήταν: Μονοετής σύμβαση. Αύξηση 300.000 δραχμών στο πρώτο κλιμάκιο. Λύση της εργασίας με τη συνταξιοδότηση. Ωράριο 35 ωρών, από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή, 8π.μ. - 3μμ. Επίσης: Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους τους εργαζόμενους στις τράπεζες. Κατάργηση της «ενοικίασης» εργαζομένων. Δημόσια, καθολική Κοινωνική Ασφάλιση και σύνταξη στα 30 χρόνια εργασίας. Ενιαίο δημόσιο δωρεάν σύστημα υγείας για όλους.

Οι ΕΣΑΚίτες άσκησαν σκληρή κριτική στις άλλες παρατάξεις που αγνόησαν στις τοποθετήσεις τους την πραγματικότητα της επίθεσης που συντελείται στα εργασιακά, ασφαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων και τόνισαν ότι οι περιστάσεις απαιτούν ένα άλλο συνδικαλιστικό κίνημα, που θα διεκδικήσει αποφασιστικά, ενωτικά και αποτελεσματικά τη διεύρυνση των εργατικών κατακτήσεων. Κάλεσαν επίσης στα συλλαλητήρια στις 31 Γενάρη για τις συμβάσεις και το Ασφαλιστικό.

Ο Γιώργος Ποντικός κατήγγειλε ότι ακόμη και η κλαδική σύμβαση δεν εφαρμόζεται σε μια σειρά τράπεζες, όπως η ΚΥΠΡΟΥ, η HCBS και άλλες. Καταδίκασε επίσης τη συμφωνία ΟΤΟΕ - τραπεζών για την παράταση του ωραρίου λειτουργίας, λόγω ευρώ και κατάγγειλε ότι δεν παίρνουν την προβλεπόμενη αποζημίωση «ενοικιαζόμενοι» εργαζόμενοι και όσοι απασχολούνται με προγράμματα το ΟΑΕΔ, παρ' όλο που εργάζονται και αυτοί για το ευρώ.