Τη σαφή διάκριση της Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς στο Σ/Ν για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς ζητά εγγράφως από το ΥΠΠΟ ο ΣΑΔΑΣ (Πανελλήνια Ενωση Αρχιτεκτόνων).

Οι αρχιτέκτονες εκτιμούν ότι «πρέπει με σαφήνεια και πληρότητα να διευκρινιστεί στη συλλογική συνείδηση και στο θεσμικό πλαίσιο η θέση που θα έπρεπε να κατέχει η Αρχιτεκτονική Κληρονομιά σε σχέση με τις άλλες συνιστώσες της Πολιτιστικής Κληρονομιάς, την αρχαιολογική, κινητή και άυλη». Πολύ περισσότερο αφού η διάκριση εμπεριέχεται σε σχετικές συμβάσεις που έχει συνυπογράψει η Ελλάδα, αλλά μερικές από αυτές δεν κυρώθηκαν ποτέ και οι υπόλοιπες παραμένουν ανενεργές.

Ο ΣΑΔΑΣ τονίζει πως πρέπει να ενεργοποιηθούν και κυρωθούν όλες από το ελληνικό κράτος, ως απαραίτητη προϋπόθεση για την προστασία της πολιτιστικής κληρονομίας. Πρόκειται για την «Ευρωπαϊκή Πολιτιστική Σύμβαση» (Παρίσι 1954), «Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προστασία της Αρχαιολογικής Κληρονομιάς» (Λονδίνο 1969), «Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προστασία της Αρχαιολογικής Κληρονομιάς, Αναθεώρηση» (Μάλτα 1992, δεν κυρώθηκε), «Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προστασία της Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς» (Γρανάδα 1985). Επίσης το Συμβούλιο της Ευρώπης εξέδωσε το 2000 οδηγίες για την Προστασία της Αρχιτεκτονικής, Αρχαιολογικής και Κινητής κληρονομιάς. Ωστόσο, το νομοσχέδιο αγνοεί... την Αρχιτεκτονική.

Ο ΣΑΔΑΣ ζητά να περιληφθούν οι προτάσεις του στο νέο πλαίσιο και καλεί τον υπουργό Πολιτισμού και τον πρόεδρο της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής να συγκαλέσουν σχετική σύσκεψη όλων των ενδιαφερόμενων φορέων.