Η «σύγκλιση ασφαλιστικών δικαιωμάτων και υποχρεώσεων», είναι ο πρώτος στόχος που βάζει η κυβέρνηση με την ασφαλιστική ανατροπή που ετοιμάζει, όπως τον προσδιορίζει σε συνέντευξή του στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο» ο υφυπουργός Εργασίας Ρ. Σπυρόπουλος. Σύγκλιση βέβαια που προϋποθέτει το στραγγαλισμό των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, τη συμπίεση του πήχη προς τα κάτω, αφού ο υφυπουργός επιμένει ακόμα και τώρα να εμφανίζει το «εγχείρημα Γιαννίτση», ως «προώθηση της κοινωνικής σύγκλισης» για το οποίο «οικοδομήθηκε στην ελληνική κοινωνία μια λανθασμένη αντίληψη»..!

Σε μια προσπάθεια για να πείσει για την αναγκαιότητα των ανατροπών, ο Ρ. Σπυρόπουλος, παρομοίασε το ασφαλιστικό σύστημα «σαν ένα καζάνι, του οποίου ο πάτος είναι τρύπιος». Με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση επιχειρεί να εμφανίσει το ασφαλιστικό πρόβλημα ως σπατάλη πόρων και όχι ως υποβάθμιση και περικοπή παροχών προς τους συνταξιούχους και τους ασφαλισμένους, παρά το γεγονός, ότι οι τελευταίοι είναι και οι μόνοι που συνεισφέρουν στο σύστημα.

Ταυτόχρονα ο υφυπουργός Εργασίας κάνει ξεκάθαρη την επιδίωξη της κυβέρνησης να βάλει στο χέρι το σύνολο των αποθεματικών, αλλά και την ακίνητη περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων, με το πρόσχημα της καλύτερη διαχείρισης και της αποδοτικότητας. Στα πλαίσια αυτά στον «κοινωνικό διάλογο» θα καταθέσει πρόταση για τη δημιουργία ενός νέου υπερ-φορέα, που θα διαχειρίζεται τα περιουσιακά στοιχεία όλων των ταμείων.

Ο νέος αυτός φορέας θα δημιουργηθεί κατά τα πρότυπα της ΑΕΔΑΚ, (ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, ΟΓΑ) ή της ΕΔΕΚΤ (ΤΑΠ-ΟΤΕ) και άρα η διαχείριση των αποθεματικών θα περάσει εξ ολοκλήρου στους «ειδικούς», δηλαδή σε φορείς του ιδιωτικού τομέα. Με πρόσχημα τον οργανωτικό κατακερματισμό, και τη χαμηλή αποδοτικότητα -για τα οποία την πρώτη και αποκλειστική ευθύνη φέρνει η κυβέρνηση- και αφού για δεκαετίες το μεγάλο κεφάλαιο λεηλάτησε την περιουσία των ταμείων, τώρα «μαγειρεύουν» την ολοκληρωτική υφαρπαγή της.

Τα σχέδια αυτά, βρίσκονται στην αντίθετη κατεύθυνση από το αίτημα των εργαζομένων για πραγματική «αυτοδιοίκηση» και «αυτοδιαχείριση» των ταμείων, κύριας και επικουρικής ασφάλισης, που τη διοίκηση κατά πλειοψηφία θα ασκούν αιρετοί και ανακλητοί εκπρόσωποι των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Αλλά και με την απαίτησή τους για διεύρυνση των ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων τους, σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες τους.