Χτες, δεύτερη μέρα της συζήτησης, από την πλευρά της κυβέρνησης ο υπουργός Εργασίας και οι βουλευτές της ΝΔ συνέχισαν το ίδιο τροπάρι για το πόσο ...τάχα «υπέρ των εργαζομένων», «των μπαμπάδων», των «μανάδων που θέλουν να δουν τα παιδιά τους» είναι οι ρυθμίσεις του, συκοφαντώντας τους εργατικούς αγώνες και επικεντρώνοντας σε διατάξεις με ψευδεπίγραφους τίτλους, όπως για παράδειγμα για τη βία στους χώρους δουλειάς, τη «συμφιλίωση εργασιακής και οικογενειακής ζωής».

Πρόκειται για άρθρα του νομοσχεδίου που είτε αναπαράγουν διακηρύξεις και ευχολόγια, που καμιά σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα στην αγορά εργασίας, είτε οι διακηρύξεις τους ακυρώνονται από το σύνολο του αντεργατικού νόμου, που οι εργαζόμενοι έχουν απορρίψει χωρίς δεύτερη συζήτηση και χωρίς καμιά ανοχή στην προσπάθεια της κυβέρνησης να πείσει για τις «θετικές» του δήθεν διατάξεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και από κοντά τα άλλα αστικά κόμματα συνέχισαν και χτες να αποδίδουν το νομοσχέδιο στον «ακραίο φιλελεύθερο χαρακτήρα» της ΝΔ, θέλοντας να σκεπάσουν ότι αυτό φέρει ατόφια τη σφραγίδα του μεγάλου κεφαλαίου και της ΕΕ, να αποκρύψουν από τους εργαζόμενους ποιος είναι ο πραγματικός τους αντίπαλος.

Οι βουλευτές του ΚΚΕ κατέρριψαν ένα προς ένα όλα τα σαθρά επιχειρήματα, τα τερατώδη ψέματα και τις συκοφαντίες που επιστράτευσε η κυβέρνηση για να ντύσει με φιλεργατική προβιά το έκτρωμά της κοροϊδεύοντας απροκάλυπτα τον λαό. Εκαναν σαφές ότι το νομοσχέδιο από την αρχή μέχρι το τέλος είναι για τα σκουπίδια και αποδόμησαν όλα τα δήθεν «θετικά» στοιχεία που επιχείρησε να εμφανίσει η κυβέρνηση.