Στη συγκέντρωση μίλησαν οι δημοτικοί σύμβουλοι Θεσσαλονίκης της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Σωτήρης Ζαριανόπουλος και Μιχάλης Κωνσταντινίδης, όπως και ο διαμερισματικός σύμβουλος Στέργιος Καλαϊτζής, ενώ ακολούθησαν παρεμβάσεις από μέλη εργατικών σωματείων, μαζικών φορέων και κατοίκων της περιοχής.

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» όχι μόνο καταψήφισε και κατήγγειλε τον αποχαρακτηρισμό του ακινήτου της Χαριλάου, αλλά επέμενε να επανέλθει το ζήτημα και να ανακληθεί η απόφαση, στηριζόμενη στις 1.500 και πλέον υπογραφές που έχουν συλλεχθεί από κατοίκους της περιοχής.

Στην ομιλία του ο Σ. Ζαριανόπουλος τόνισε πως οι αποχαρακτηρισμοί ακινήτων όπως το συγκεκριμένο στη Χαριλάου, το οποίο έχει δεσμευτεί από το 1987 για να γίνει νηπιαγωγείο, αποτελούν πολιτική επιλογή και μεθόδευση του κεντρικού κράτους, όλων ανεξαιρέτως των κυβερνήσεων - ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ - με τη συνεργασία όλων των δημάρχων και διοικήσεων του δήμου. Αυτό συμβαίνει «στην πόλη με το μικρότερο ποσοστό πρασίνου και ελεύθερων χώρων στην Ελλάδα και την Ευρώπη, με καταγεγραμμένη από κρατικές και δημοτικές υπηρεσίες τεράστια έλλειψη σχολικών αιθουσών», σημείωσε και πρόσθεσε πως τα στοιχεία που δίνουν οι ίδιες οι υπηρεσίες του δήμου Θεσσαλονίκης «χτυπάνε το καμπανάκι» ότι επίκεινται και άλλοι αποχαρακτηρισμοί.

Ο Σ. Ζαριανόπουλος κατήγγειλε τη δημοτική αρχή ότι μεθοδευμένα ώθησε τη διαδικασία στο Δημοτικό Συμβούλιο, ώστε να παρέλθουν οι προθεσμίες και να «τελειώσει» η υπόθεση. Τόνισε πως όλα αυτά συμβαίνουν καθώς ο δήμος επικαλείται οικονομική αδυναμία να βρεθεί το ποσό για την αποζημίωση των ιδιοκτητών, δηλαδή 1,1 εκατ. ευρώ. «Δεν "βρέθηκε" από καμία κυβέρνηση, καμία διοίκηση δήμου επί 34 χρόνια! Αντίθετα βρέθηκαν πολλά εκατομμύρια για έργα βιτρίνας, μακριά από τις πραγματικές ανάγκες των δημοτών, τα οποία καταλήγουν στις τσέπες εργολάβων, που έγιναν οι καλύτεροι "πελάτες" των δήμων», είπε χαρακτηριστικά.

Από την πλευρά της η «Λαϊκή Συσπείρωση» στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, ακολουθώντας όλες τις προβλεπόμενες διαδικασίες, πρότεινε να ανακατευθυνθούν τα ποσά για τη χρηματοδότηση ενός εντελώς αδιευκρίνιστου έργου (ύψους 2 εκατ. ευρώ) για την αποζημίωση από το ποσό του δανείου που πήρε ο δήμος από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Παράλληλα, ο δήμος να διεκδικήσει το ποσό αυτό από το κεντρικό κράτος.

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» συνεργάστηκε με τη Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ για την κατάθεση Ερώτησης σχετικά με το θέμα, ενώ - όπως τόνισε ο Σ. Ζαριανόπουλος - θα κάνει όποια άλλη ενέργεια χρειαστεί για την ανάκληση της απαράδεκτης απόφασης δήμου και κυβέρνησης. Κάλεσε όλους τους άμεσα ενδιαφερόμενους, τον λαό, τους δημότες, τα σωματεία και τους φορείς της πόλης να πάρουν την υπόθεση των δικών τους συμφερόντων στα χέρια τους, στοχεύοντας τους υπεύθυνους, «δηλαδή την κυβέρνηση, τον δήμο, κάθε κόμμα που απαξιώνει τις ανάγκες τους, να οργανώσουν με τις μορφές που θα επιλέξουν την αντίδρασή τους, τις διεκδικήσεις τους».

Στην τοποθέτησή του ο Μ. Κωνσταντινίδης έδωσε στοιχεία σχετικά με τους αποχαρακτηρισμούς κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων των τελευταίων 20 ετών, όπως και για το νομικό πλαίσιο που περιορίζει τη δυνατότητα να ολοκληρωθούν οι απαλλοτριώσεις. Οπως ανέφερε, τέτοιοι αποχαρακτηρισμοί τα τελευταία 20 χρόνια σε όλη την έκταση του δήμου αφορούν συνολικά 44 χώρους και 41.565 τετραγωνικά μέτρα, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία προέκυψαν κατόπιν δικαστικών αποφάσεων άρσης. Σημείωσε μάλιστα πως το Ε' Διαμέρισμα, το πολυπληθέστερο και από τα πιο πυκνοδομημένα του δήμου, έχει πληγεί ιδιαίτερα από αυτήν την κατάσταση.

Ο δε Στ. Καλαϊτζής τόνισε μεταξύ άλλων ότι κριτήριο της συγκεκριμένης και κάθε άλλης παρέμβασης «δεν είναι άλλο από την κάλυψη των αναγκών, όπως αρμόζει στον 21ο αιώνα, εκπαίδευσης, άθλησης, αναψυχής, εν γένει ζωής των κατοίκων, χωρίς να εξαναγκάζονται να βάζουν συνεχώς το χέρι στην τσέπη. Ο αστικός χώρος και η διαμόρφωσή του δεν είναι ζήτημα κάποιων "ειδικών". Είναι ζήτημα ζωής των κατοίκων και ως τέτοιο πρέπει να το πάρουν στα χέρια τους, να γίνει η διεκδίκηση και του παραμικρού ελεύθερου χώρου για σχολική στέγη, για άθληση, για πάρκο, για πολιτιστικό κέντρο, υπόθεση του λαού της περιοχής, να μπει στην ημερήσια διάταξη κάθε μαζικού φορέα, να συγκροτηθεί πλαίσιο αιτημάτων και δράσης, να αναπτυχθούν πολλοί και μαζικοί αγώνες, να συντονιστούν εργατικά και άλλα σωματεία, πολιτιστικοί και αθλητικοί σύλλογοι, μαθητικές κοινότητες, σύλλογοι γονέων, γυναικών και φοιτητών και να ασκηθεί ασφυκτική πίεση σε κυβέρνηση και δήμο».