Συγκεκριμένα, παραδεχόμενος ότι οι τουρκικές εξαγγελίες για άνοιγμα των Βαρωσίων αντιμετωπίστηκαν «χλιαρά» από χώρες όπως Βρετανία και Γερμανία, αντέτεινε ότι «υπήρξαν καταδικαστικές αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του OHE και του Συμβουλίου της ΕΕ» και ότι «χώρες που τις συνδέουν ελάχιστα και τις χωρίζουν πολλά, όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία και η Γαλλία, συμφώνησαν να καταδικάσουν την Τουρκία», παραπέμποντας βασικά στον επαναλαμβανόμενο χαρτοπόλεμο από τον οποίο «δεν ιδρώνει το αυτί» της Αγκυρας. Εξ ου και σπεύδει να βάλει νέα τετελεσμένα στο τραπέζι του παζαριού, όπου οι «σύμμαχοι» της ντόπιας αστικής τάξης βάζουν πλάτη για διχοτομικού τύπου διευθετήσεις προκειμένου να διασφαλιστεί η ευρωατλαντική ενότητα στην Ανατολική Μεσόγειο.

Πάνω σε αυτήν τη βάση και εκφράζοντας εμμέσως ανησυχία για τις εξελίξεις το επόμενο διάστημα και στο Αιγαίο, ο Ν. Δένδιας παρατήρησε ότι ναι μεν «υπάρχει μια σχετική ύφεση στο Αιγαίο τους τελευταίους μήνες, χωρίς να απουσιάζουν όμως παντελώς οι προκλήσεις. Αυτή όμως είναι μια επιφανειακή μόνο αποτίμηση της κατάστασης. Η ουσία είναι ότι υπάρχει χάσμα μεταξύ των θέσεων των δύο χωρών. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Τουρκία αρνείται να αποδεχθεί ως βάση επίλυσης οποιασδήποτε διαφοράς το Διεθνές Δίκαιο και ιδιαίτερα το Δίκαιο της Θάλασσας». Εδωσε με αυτόν τον τρόπο τη βάση για το παζάρι από πλευράς της ντόπιας αστικής τάξης, αποσιωπώντας ωστόσο ότι ακόμα κι έτσι, προς «συζήτηση» μπαίνει και το ...εύρος μιας σειράς κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.

Εστειλε δε μήνυμα στην Τουρκία ότι η Αθήνα αναμένει «από την Αγκυρα να μας προτείνει νέες ημερομηνίες για τον 63ο γύρο, καθώς ο 62ος είχε λάβει χώρα στην Αθήνα τον Μάρτιο. Σχετικά με την ουσία αυτών των άτυπων και μη δεσμευτικών επαφών είναι ξεκάθαρο ότι το μόνο ζήτημα που συζητείται είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Τίποτε άλλο», βάζοντας την ατζέντα από ελληνικής πλευράς.

Σε κάθε περίπτωση, παρουσιάζοντας ως φάρμακο το φαρμάκι της εμπλοκής σε επικίνδυνους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, ισχυρίστηκε ότι «η Ελλάδα απέναντι σε μια χώρα όπως η Τουρκία αντλεί δύναμη από τις συμμαχίες της με άλλες χώρες που μοιράζονται τις ίδιες αξίες. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με τις ΗΠΑ, αλλά και με τις χώρες της περιοχής».

Πρόσθεσε ότι «οι διμερείς σχέσεις Ελλάδος - ΗΠΑ βρίσκονται όντως στο υψηλότερο σημείο τους» και ότι «οι επαφές με τη νέα κυβέρνηση συνεχίζονται σε όλα τα επίπεδα», μεταξύ Μπάιντεν - Μητσοτάκη, όπως και μεταξύ Δένδια και παραγόντων του αμερικανικού ΥΠΕΞ και άλλων. Σημείωσε δε ότι ο πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας των ΗΠΑ, Ρόμπερτ Μενέντεζ, αναμένεται να επισκεφθεί τη χώρα εντός των επομένων βδομάδων, ενώ ο ίδιος ο Ν. Δένδιας, εφόσον το επιτρέψουν οι υγειονομικές συνθήκες, αναμένεται να μεταβεί στη Νέα Υόρκη τον Σεπτέμβρη για τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Προγραμματίζεται επίσης μετάβαση στην Ουάσιγκτον την περίοδο Οκτώβρη - Νοέμβρη, για την οποία βρίσκονται σε συνεννόηση με την αμερικανική πλευρά σχετικά με τον ορισμό ημερομηνίας.

Ψευδαισθήσεις επιχείρησε να καλλιεργήσει και για το Βερολίνο. «Είναι γνωστό ότι διαβάζουμε διαφορετικά τη σημερινή κατάσταση σε αρκετά ζητήματα που αφορούν την περιοχή μας, αρχής γενομένης από την αντιμετώπιση της Τουρκίας, αλλά και την εξαγωγή οπλικών συστημάτων που απειλούν να ανατρέψουν την ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή», είπε.