Η κατάσταση που επικρατεί στα σεισμόπληκτα χωριά του Ηρακλείου, όπως στο Αρκαλοχώρι, που σχεδόν «ισοπεδώθηκε» από τον σεισμό, αλλά και τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την άμεση προστασία και ανακούφιση των πληγέντων, βρέθηκαν στο επίκεντρο της συνάντησης που είχε ο Γιάννης Πρωτούλης με τον περιφερειάρχη Κρήτης, Σταύρο Αρναουτάκη, το πρωί της Παρασκευής.

Ενημερώνοντας ο Στ. Αρναουτάκης, έκανε λόγο για περίπου 500 οικογένειες που είναι άστεγες στο Αρκαλοχώρι και τα γύρω χωριά. Γίνονται, συνέχισε, προσπάθειες για τη στέγασή τους. Ενα τμήμα τους, περίπου 200 οικογένειες, βρίσκεται σε σκηνές και ένα άλλο τμήμα τους διαμένει σε διαμερίσματα και σε δωμάτια ξενοδοχείων. Σύμφωνα με τον περιφερειάρχη, ο δήμαρχος Μινώα Πεδιάδας έχει ζητήσει 420 οικίσκους για την κάλυψη των στεγαστικών αναγκών, στοιχείο που δείχνει την κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή.

Από την πλευρά του, ο Γιάννης Πρωτούλης, σε δήλωσή του, μετά τη συνάντηση, ανέφερε ανάμεσα σε άλλα πως το μέγεθος των καταστροφών είναι μεγάλο, η σεισμική δραστηριότητα συνεχίζεται και οι ανάγκες είναι πιεστικές. Τόνισε: «Ολοι βλέπουν ότι ο καιρός χαλάει, δεν μπορούν οι άνθρωποι να συνεχίσουν να μένουν στις σκηνές, τα μισά σχολεία της περιοχής είναι κατεστραμμένα, ακατάλληλα για να μπουν τα παιδιά να κάνουν μάθημα, που είναι ένα θέμα που πρέπει να λυθεί και οι καταγραφές πρέπει να ολοκληρωθούν όσο γίνεται γρηγορότερα από τα συνεργεία, καθώς δεν μπορούν οι άνθρωποι με τα πράγματά τους μέσα στη μέση να περιμένουν πότε θα έρθουν να καταγράψουν τις ζημιές.

Πρέπει να ξεκινήσει άμεσα το έργο αποκατάστασης χωρίς να αποκλειστεί κανένας, χωρίς να μείνει κανένας εργαζόμενος και κάτοικος της περιοχής αβοήθητος σε αυτήν τη φάση. Οι σεισμόπληκτοι της Κρήτης να μην προστεθούν στη λίστα των κατοίκων του χωριού Βρισά της Λέσβου που καταστράφηκε και παραμένει στην καταστροφή ή των κατοίκων του χωριού Δαμάσι στη Θεσσαλία που ένα χρόνο μετά τις εξαγγελίες η κατάσταση βλέπουμε όλοι ποια είναι σήμερα». Και κατέληξε: «Μόλις φεύγουν οι κάμερες και κλείνουν τα φώτα της δημοσιότητας, οι πληγέντες αφήνονται στο έλεος της περιβόητης "ατομικής ευθύνης". Δεν θέλουμε να ξανασυμβεί το ίδιο πράγμα. Γι' αυτό ενώνουμε και εμείς τη φωνή μας με τους κατοίκους της περιοχής, με τους κατοίκους των χωριών, με όσους θέλουν να πιέσουν για να δοθούν άμεσες λύσεις και είμαστε εδώ για να προσπαθήσουμε να ανακουφιστεί ο κόσμος και να λυθούν ζητήματα».