Τη μάχη των ...δογμάτων έδωσαν Μητσοτάκης και Τσίπρας στη συζήτηση για την Ελληνογαλλική Συμφωνία στη Βουλή. Η αρχή έγινε όταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναρωτήθηκε αν αλλάζει «το δόγμα της εξωτερικής πολιτικής και της άμυνας της χώρας», επειδή η Συμφωνία «μας εμπλέκει σε εξαιρετικά επικίνδυνες περιπέτειες στο εξωτερικό» και η εξωτερική πολιτική «αποστασιοποιείται από τη λογική όπου χρόνια τώρα βρίσκεται η στρατηγική μας στην εξωτερική πολιτική και την άμυνα, τη λογική του πυλώνα σταθερότητας ειρήνης και ασφάλειας στην περιοχή». Τέτοιο ...πλυντήριο του ιμπεριαλιστικού βούρκου και της πολιτικής όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων που κυλιούνται σ' αυτόν δεν έχει ξαναϋπάρξει. Ούτε λίγο ούτε πολύ ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι το δόγμα της εξωτερικής πολιτικής μέχρι σήμερα εγγυόταν την ειρήνη και την ασφάλεια και ότι τώρα, με το βήμα παραπάνω στην ιμπεριαλιστική εμπλοκή, το δόγμα αυτό αλλάζει, βάζοντας σε κίνδυνο τη χώρα και το λαό! Αλήθεια, όμως, όταν ο ίδιος υπέγραφε τη Στρατηγική Συμφωνία με τις ΗΠΑ, επεκτείνοντας το στρατιωτικό τους αποτύπωμα στην Ελλάδα, την ειρήνη και την ασφάλεια είχε στον νου του; Οταν έφερνε το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, με πρόσχημα το Προσφυγικό, αλλά στην πραγματικότητα για τον έλεγχο της Ρωσίας, ενίσχυε τον ρόλο της χώρας ως «πυλώνα σταθερότητας» στην περιοχή;