***

«Εχουμε μια κυβέρνηση η οποία δεν έχει ευαισθησία και δεν ακούει τα λαϊκά αιτήματα», λέει ο Θ. Πάγκαλος. Το λέει τώρα. Τότε όμως, όταν από τη θέση του υπουργού ζητούσε το ξεπούλημα της «Ολυμπιακής» και την άμεση απόλυση όλων των εργαζομένων της, όταν, ως υπουργός, χαρακτήριζε «παλιόπαιδα» τους μαθητές που διαδήλωναν στις εκπαιδευτικές κινητοποιήσεις, όταν, ως επιφανές μέλος του ΕΓ του ΠΑΣΟΚ, υπερψήφιζε την «πρόταση Γιαννίτση» για το Ασφαλιστικό, τι συνέβαινε; Μάλλον, τότε - που ο κύριος Πάγκαλος ήταν στα «πόστα» - η κυβέρνηση θα ήταν «ευαίσθητη»...

***

Το νέο στοιχείο, εν προκειμένω, είναι τούτο και μόνο: Οτι ένας εκ των υπευθύνων αυτής της «κακής κυβέρνησης» για το λαό, θέλει να πλασάρει τον εαυτό του σαν «χρυσή εφεδρεία» στην υπηρεσία του πολιτικού συστήματος που «κακοκυβερνά» τον τόπο.

Ως προς το τι εννοεί, όμως, ο κ. Πάγκαλος, ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει με τις πραγματικές «διαφορές» του με την κυβέρνηση, είναι αποκαλυπτική η παρακάτω φράση του, που κατά έναν περίεργο τρόπο, αν και ειπώθηκε στην ίδια συνέντευξη, δεν προβλήθηκε καθόλου από τα ΜΜΕ: «Είμαι αναφανδόν υπέρ των καζίνο! Κι άλλα καζίνο, παντού» (!) λέει ο κ. Πάγκαλος, «αλλά» προσθέτει: Με «έλεγχο κερδών» και με «αστυνόμευση»...

Ιδού η μέγιστη συμβολή του κ. Πάγκαλου σε μια «καλύτερου τύπου» κυβέρνηση για τον τόπο...