Η πραγματική κατάσταση στα σχολεία, κόντρα στην επίπλαστη εικόνα που παρουσιάζει η κυβέρνηση, η δυνατότητα και ανάγκη να δυναμώσει η διεκδίκηση για μόρφωση, Υγεία για όλα τα παιδιά, αναδείχτηκαν μέσα από τη διαδικτυακή εκδήλωση που οργάνωσε την Κυριακή η «Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών» με θέμα «4ο κύμα πανδημίας: Υγεία και μόρφωση στο ρίσκο της "ατομικής ευθύνης". Η απάντηση των εργαζομένων».

Ο Δημ. Ακτύπης, μέλος του ΔΣ της ΟΛΜΕ, αναφέρθηκε στις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης, που επιμένει να μην παίρνει μέτρα για την προστασία της υγείας και των μορφωτικών δικαιωμάτων. Για τις διεκδικήσεις των εργαζομένων στην Υγεία μίλησε αναλυτικά ο Γιώργος Φερεντίνος, γιατρός και πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στον «Ευαγγελισμό», τονίζοντας πως το δημόσιο σύστημα Υγείας στενάζει από τις ελλείψεις και την ένταση της δουλειάς. Ο Σπ. Μαρίνης, μέλος του ΔΣ της ΔΟΕ, τόνισε την ανάγκη τα σωματεία και οι Ομοσπονδίες να συνεχίσουν να αναδεικνύουν το ζήτημα της προστασίας της υγείας, μαζί με τον υπόλοιπο λαό, με πολύ συγκεκριμένες διεκδικήσεις και πρωτοβουλίες.

Μία πρωτότυπη έρευνα παρουσιάστηκε από τις εκπαιδευτικούς Θεώνη Δρόσου και Σουζάνα Γλαβίνα, που ανέδειξε τις επιπτώσεις από τη διαχείριση της πανδημίας σε ψυχοκοινωνικό και μαθησιακό επίπεδο για τους μαθητές, τις ανάγκες των εκπαιδευτικών, επιβεβαιώνοντας πως πρέπει άμεσα να ικανοποιηθούν τα αιτήματα για ανοιχτά σχολεία με ασφάλεια, για ουσιαστική στήριξη των μαθητών.

Με τη συνολική απώλεια βδομάδων διά ζώσης μαθήματος από την αρχή της πανδημίας να φτάνει το 40% - 50% στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και να ξεπερνά το 60% στην Αττική, η πρόσβαση στην τηλεκπαίδευση κάθε άλλο παρά ισότιμη ήταν. Δεν συμμετείχε καθόλου στη διαδικασία το 20% των μαθητών της τάξης, το 35% των μαθητών της τάξης με ήπιες εκπαιδευτικές ανάγκες και το 75% των μαθητών που είναι προσφυγόπουλα. Πάνω από τους μισούς μαθητές που συμμετείχαν στην τηλεκπαίδευση το έκαναν μέσω τάμπλετ (29,1%) ή κινητού (22,7%).

Σε ό,τι αφορά τις ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις, το 26% των μαθητών ανά τάξη εμφανίζει συμπεριφορές προηγούμενης τάξης μετά την τηλεκπαίδευση, με διάσπαση προσοχής, ανωριμότητα, μαθησιακά κενά, δυσκολία προσαρμογής και περισσότερες προστριβές μεταξύ των μαθητών, με το 24,3% να εμπλέκεται σε τέτοιες. Αλλες ψυχοκοινωνικές παρατηρήσεις είναι διαφοροποίηση στην τήρηση των κανόνων συμπεριφοράς (30,5%), άγχος, αγωνία ή στρες (15,6%), λιγότερες πρωτοβουλίες μέσα στην τάξη και φόβος (15,5%), τάση απομόνωσης, ακόμα και σημάδια θλίψης (10%).

Σε ό,τι αφορά τις μαθησιακές επιπτώσεις, διαπιστώνεται πως το 26,5% εμφανίζει γνωστική ετοιμότητα προγενέστερης τάξης και το 23,7% αδυναμία συγκέντρωσης στο διά ζώσης μάθημα. Ορθογραφία, ανάπτυξη ελεύθερης γραπτής έκφρασης, αναγνωστική ικανότητα και κατανόηση εννοιών, αναγνωστική αποκωδικοποίηση, ανάπτυξη προφορικού λόγου, ήταν από τα στοιχεία που εμφανίστηκαν ως αδυναμίες που αναπτύχθηκαν σε ό,τι αφορά το μάθημα της Γλώσσας, ενώ στο μάθημα των Μαθηματικών εντοπίζονται αδυναμίες στη γραπτή εκτέλεση πράξεων, τη θεσιακή αξία των αριθμών, τη γραφή και ανάγνωσή τους, τη γραπτή εκτέλεση πράξεων και τους νοερούς υπολογισμούς, παρότι οι εκπαιδευτικοί δήλωσαν πως κατά τη διάρκεια της τηλεκπαίδευσης επικεντρώθηκαν στα δύο αυτά μαθήματα σε ποσοστό 45,6%.

Στο ερώτημα τι θα βοηθούσε στην ομαλή επανένταξη των μαθητών στη διά ζώσης εκπαιδευτική διαδικασία, οι απαντήσεις κατανέμονται ανάμεσα στα μέτρα για σταθερή και μόνιμη ύπαρξη ψυχολόγου και κοινωνικού λειτουργού σε κάθε σχολική μονάδα, ενίσχυση των οπτικοακουστικών μέσων των σχολικών μονάδων, μείωση των μαθητών ανά τάξη, επιμόρφωση εκπαιδευτικών από δημόσιους φορείς, αυξημένη πρακτική εφαρμογή της θεωρίας (εκπαιδευτικοί περίπατοι και επισκέψεις), συστηματική εφαρμογή της ενισχυτικής διδασκαλίας και αύξηση των ωρών της, επαναδιδασκαλία των βασικότερων διδακτικών αντικειμένων, αναπροσαρμογή της διδακτικής ύλης στο επόμενο έτος.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η καταγραφή των συναισθημάτων των εκπαιδευτικών που ήταν αντίστοιχα με εκείνα των μαθητών τους, ενώ στο ερώτημα αν κατά τη διάρκεια της τηλεκπαίδευσης υποστηρίχθηκαν από την υπηρεσία τους οι απαντήσεις κυμαίνονται από το καθόλου έως το λίγο σε ό,τι αφορά υλικοτεχνική υποδομή, παιδαγωγική και ψυχολογική υποστήριξη και επιμορφωτικά σεμινάρια. Αντίστοιχες είναι οι απαντήσεις για την περίοδο μετά το τέλος της τηλεκπαίδευσης.

Στην έρευνα συμμετείχαν 263 μόνιμοι και αναπληρωτές δάσκαλοι απ' όλη την Ελλάδα, ενώ τα ερωτηματολόγια συλλέχθηκαν στο διάστημα 14 Ιούνη - 2 Ιούλη 2021.

• Ολόκληρη η εκδήλωση βρίσκεται στο κανάλι της «Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εκπαιδευτικών» στο YouTube.