Τα εμπορευματοκιβώτια έχουν «πλημμυρίσει» τα μεγαλύτερα λιμάνια των ΗΠΑ, προκαλώντας «έμφραγμα» στην εφοδιαστική αλυσίδα

Το εν λόγω «έμφραγμα» δεν αποτελεί βέβαια «προνόμιο» των ΗΠΑ, καταγράφεται και στα μεγάλα λιμάνια της Ευρώπης και της Ασίας, καθώς η πανδημία και το «ακορντεόν» των περιοριστικών μέτρων για τη διαχείρισή τους, έκανε ακόμα πιο εμφανείς τις συνέπειες της αναρχίας της καπιταλιστικής παραγωγής.

Με τις «αρρυθμίες» στην παραγωγή και στο διεθνές εμπόριο, καθώς και την αύξηση της ζήτησης σε μια σειρά από προϊόντα, ο φόρτος στα λιμάνια των ΗΠΑ αυξήθηκε σε μεγάλο βαθμό μέσα στα χρόνια της πανδημίας.

Δεκάδες χιλιάδες Αμερικανοί και μετανάστες λιμενεργάτες, ανειδίκευτοι εργάτες, φορτηγατζήδες, αποθηκάριοι, εργοδηγοί, φύλακες και επόπτες υποχρεώνονται να εργάζονται νυχθημερόν για να ξεμπλοκάρουν την τεράστια συσσώρευση εμπορευμάτων στα μεγαλύτερα λιμάνια της χώρας, ιδιαίτερα στα λιμάνια του Λος Αντζελες και του Λονγκ Μπιτς, που εξυπηρετούν το 40% των εμπορευμάτων στις ΗΠΑ.

Μέσα σε αυτήν την κατάσταση αναδεικνύονται πιο έντονα οι μεγάλες ελλείψεις ειδικευμένου προσωπικού, καθώς οι μεγάλες εταιρείες διαχείρισης των λιμανιών όλα τα προηγούμενα χρόνια φόρτωναν λιγότερο προσωπικό με περισσότερη δουλειά, ενώ «προτιμούσαν» πιο «φθηνούς», ανειδίκευτους εργάτες.

Αναζητώντας «λύσεις» αντιμετώπισης της αυξημένης κίνησης σε εμπορικά λιμάνια και αεροδρόμια με παράλληλη διασφάλιση της τεράστιας καπιταλιστικής κερδοφορίας, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν προχώρησε τον Φλεβάρη του 2021 στη συγκρότηση μίας «Ομάδας Εργασίας Ταχείας Αντίδρασης» στον Λευκό Οίκο.

Η εν λόγω «Ομάδα Εργασίας» πρότεινε τον Ιούνη μία δέσμη μέτρων, μέρος των οποίων ανακοίνωσε τον Οκτώβρη ο Μπάιντεν, με πιο χαρακτηριστική τη θέσπιση προγράμματος 24ωρης λειτουργίας 7 μέρες τη βδομάδα, αρχικά στα λιμάνια του Λος Αντζελες και του Λονγκ Μπιτς.

Η επιβολή της 24ωρης λειτουργίας έγινε σε στενή συνεργασία με τον εργατοπατερισμό, μεταξύ άλλων με το εργοδοτικό συνδικάτο λιμενεργατών ILWU, την ηγεσία του συνδικάτου οδηγών «Teamsters», εργοδοτικά συνδικάτα στους σιδηροδρόμους κ.λπ.

Παράλληλα, καθώς το μέτρο δεν αφορά μόνο τα λιμάνια και τα αεροδρόμια αλλά και όλους τους κλάδους που σχετίζονται με τις χερσαίες μεταφορές προϊόντων και το εμπόριο, η κυβέρνηση Μπάιντεν συμφώνησε με μονοπώλια του λιανεμπορίου, όπως «Walmart», «Target», «Home Depot», «FedEx» και UPS, να λειτουργούν επίσης όλο το 24ωρο 7 μέρες τη βδομάδα.

Δεν πρόκειται βέβαια για ένα πρόσκαιρο μέτρο, αλλά για μια επίθεση που ήρθε για να μείνει, καθώς οι ΗΠΑ αισθάνονται την «καυτή ανάσα» του σφοδρού ανταγωνισμού με την Κίνα σε όλα τα επίπεδα.

Καθόλου τυχαία, η κυβέρνηση Μπάιντεν σκοπεύει να δώσει - μέσω του προωθούμενου μεγάλου πακέτου «Build Back Better» - πάνω από 50 δισ. δολάρια «ζεστό» κρατικό χρήμα για τον εκσυγχρονισμό λιμανιών, αεροδρομίων και τμημάτων της εφοδιαστικής αλυσίδας.

Την ίδια ώρα ωστόσο που μεγαλώνει ο χορός των δισ. για τα μονοπώλια, οι εντατικοί ρυθμοί δουλειάς στα μεγαλύτερα λιμάνια των ΗΠΑ, οι οποίοι επιβλήθηκαν λίγους μήνες μετά την έναρξη της πανδημίας, αυξάνονται περαιτέρω, δίχως να υπάρχει αντίστοιχη αύξηση στα πενιχρά μεροκάματα.

Οι υπερωρίες και τα 12ωρα διαδέχονται το ένα το άλλο, εξουθενώνοντας τους εργάτες, με ελάχιστη επιπλέον αμοιβή. Αντίθετα πολλαπλασιάζονται οι κίνδυνοι για την ασφάλεια και τη ζωή των εργαζομένων, καθώς η κόπωση και η εντατικοποίηση μειώνουν τα αντανακλαστικά, εκθέτοντας το εργατικό προσωπικό σε περισσότερους κινδύνους ενώ χειρίζονται τεράστιους γερανούς και διεκπεραιώνουν επίπονες εργασίες, που χρειάζονται καθαρό μυαλό και ξεκούραστο σώμα.

Παράλληλα, στους εργαζόμενους στην εφοδιαστική αλυσίδα φορτώνεται το επιπρόσθετο βάρος δουλειάς που καλούνται να διεκπεραιώσουν λόγω νόσησης συναδέλφων τους με COVID-19. Με τα κρούσματα να υπολογίζονται σε χιλιάδες και τους θανάτους σε εκατοντάδες, το προσωπικό λιγοστεύει, η δουλειά πολλαπλασιάζεται δυσανάλογα και οι μισθοί μένουν οι ίδιοι, ή δίνονται αυξήσεις - ψίχουλα, αφού η μεγαλοεργοδοσία «τσιγκουνεύεται» τις προσλήψεις ή «γκρινιάζει» ότι δεν βρίσκει κατάλληλο προσωπικό (εννοώντας ότι δεν βρίσκει ειδικευμένους εργαζόμενους που να υποχρεώνονται να δουλεύουν με αμοιβές - ψίχουλα και τέτοιες άσχημες συνθήκες εργασίας).

Οι πρόσφατες απεργίες σε λιμάνια των ΗΠΑ, με κεντρικά αιτήματα τις μισθολογικές αυξήσεις, καλύτερα επιδόματα, συνταξιοδοτικά προγράμματα και βελτίωση των συνθηκών εργασίας, αντανακλούν τα οξυμένα προβλήματα και μία κατάσταση που έχει φτάσει στο απροχώρητο. Γι' αυτό οι κινητοποιήσεις εκτείνονται σε ένα μεγάλο μέρος της εφοδιαστικής αλυσίδας και της παραγωγής.

Το ίδιο διάστημα που οι εργάτες παίζουν τη ζωή τους κορόνα - γράμματα στους χώρους δουλειάς, αυξάνονται γεωμετρικά τα κέρδη για τεράστια μονοπώλια στους χώρους της ναυτιλίας, της κατασκευής ή αποθήκευσης εμπορευματοκιβωτίων, των ιδιωτικών ασφαλίσεων, της εφοδιαστικής αλυσίδας και του εμπορίου, όπου κυριαρχούν μια χούφτα μονοπώλια, με πιο σημαντικά τις «Nestle», «Coca Cola», «Samsung», «Cisco», «Inditex» και H&M.

Στις 27 Οκτώβρη το πρακτορείο «Reuters» τόνιζε πως οι μεγαλύτερες βιομηχανίες στις ΗΠΑ, όπως οι «General Motors», «General Electric», 3M και «Boeing», αντιμετώπιζαν «πονοκεφάλους» με την εφοδιαστική αλυσίδα και υψηλότερα κόστη λόγω του διεθνούς «εμφράγματος» σε λιμάνια, αεροδρόμια, προβλήτες, αποθήκες και κέντρα διανομής, που «επιμένουν» και στις αρχές του 2022.

Παρά το αντεργατικό μπαράζ που προβλέπει το σχέδιο Μπάιντεν για 24ωρη λειτουργία των δύο μεγάλων λιμανιών σε Λος Αντζελες και Λονγκ Μπιτς, δεν φαίνεται να καταγράφονται άμεσα σημαντικά αποτελέσματα σε ό,τι αφορά την αποσυμφόρησή τους.

Πολλές δεκάδες εμπορικά πλοία παραμένουν στα ανοιχτά του λιμανιού του Λος Αντζελες, μέχρι να τους δοθεί σήμα να ελλιμενιστούν για να ξεφορτώσουν ή να παραλάβουν εμπορευματοκιβώτια. Από τα περίπου 100 που περίμεναν στα ανοιχτά του λιμανιού στις αρχές Οκτώβρη, είχαν μειωθεί μόλις κατά 20 γύρω στα τέλη Νοέμβρη. Αντίθετα, η απειλή της διεύθυνσης στο λιμάνι του Λος Αντζελες ότι από τις 29 Νοέμβρη θα επιβάλλεται ημερήσιο πρόστιμο 100 έως και 200 δολαρίων για κάθε εμπορευματοκιβώτιο που θα καθυστερεί στο λιμάνι μείωσε από τις 25 Οκτώβρη έως τα μέσα Νοέμβρη κατά 25% τον αριθμό εισαγωγής εμπορευματοκιβωτίων (από 95.000 σε 71.000).

Η εμφάνιση της ακόμα πιο μεταδοτικής παραλλαγής «Ομικρον» του κορονοϊού, σε συνδυασμό με την απουσία ουσιαστικών μέτρων προστασίας των εργαζομένων, είχε επιπτώσεις και στους λιμενεργάτες. Σύμφωνα με στοιχεία της «Pacific Maritime Association», που εκπροσωπεί εργοδότες της ναυτιλιακής βιομηχανίας στη δυτική ακτογραμμή των ΗΠΑ, στις αρχές Γενάρη 1 στους 10 λιμενεργάτες δεν ήταν διαθέσιμος για δουλειά λόγω κορονοϊού - είτε λόγω ασθένειας είτε λόγω καραντίνας. Η «Pacific Maritime Association» κατέγραψε σημαντική αύξηση των κρουσμάτων κορονοϊού σε λιμενεργάτες τις τελευταίες βδομάδες, αναφέροντας ότι από μερικές δεκάδες ανά 24ωρο έφτασαν την περασμένη βδομάδα (3 με 9 Γενάρη) να είναι πάνω από 150 κρούσματα τη μέρα.

Στο μεταξύ, η διοίκηση του λιμανιού στο Λος Αντζελες «διαμαρτύρεται» ότι η 24ωρη λειτουργία του λιμανιού δεν συμβαδίζει, για την ώρα, με τα υπόλοιπα τμήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας. Στα τέλη Νοέμβρη ο εκτελεστικός διευθυντής του λιμανιού του Λος Αντζελες, Τζιν Σερόκα, δήλωσε ότι το μέτρο της συνεχούς λειτουργίας δεν έχει μεγάλο νόημα όταν π.χ. οι αποθήκες στο λιμάνι κλείνουν στις 3 τα ξημερώματα, όταν δεν υπάρχουν αρκετοί επαγγελματίες οδηγοί φορτηγών, εργοδηγοί και αποθηκάριοι στις νυχτερινές βάρδιες ή όταν δεν υπάρχει κανένας συντονισμός με τις εκατοντάδες εταιρείες εισαγωγών - εξαγωγών. «Το συνεχές ωράριο δεν είναι λύση δίχως συντονισμό» με το σύνολο των τμημάτων της αλυσίδας εφοδιασμού, έλεγε. Ο ίδιος τον περασμένο Ιούλη είχε παραδεχτεί ότι οι λιμενεργάτες έβγαλαν 50% περισσότερη δουλειά σε σχέση με το ίδιο διάστημα της προηγούμενης χρονιάς, χωρίς ανάλογα οφέλη στους μισθούς τους...

Οι προκλήσεις για την εργατική τάξη, από τις εξόφθαλμες αδικίες που γεννά το σύστημα εκμετάλλευσης σε αυτές τις συνθήκες άγριου ανταγωνισμού μεταξύ ισχυρών μονοπωλίων, δεν μπορούν να μείνουν χωρίς απάντηση. Και αυτή μπορεί να δοθεί μόνο από ταξικά συνδικάτα. Τα άλλα συνδικάτα, τα εργοδοτικά του Δημοκρατικού Προέδρου Τζο Μπάιντεν, το μόνο που εγγυώνται είναι περισσότερη εκμετάλλευση για τους εργάτες και περισσότερα κέρδη για τα μονοπώλια...