Σε αυτό το μοτίβο και η συνέντευξή του στην κυριακάτικη «Αυγή», όπου ο Αλ. Τσίπρας, σε μια προσπάθεια να εμφανίσει το αστικό κράτος ως ...κακοποιημένο από την κυβέρνηση της ΝΔ, με αφορμή όσα έγιναν τις μέρες του χιονιά, παρουσίασε και πάλι το σχήμα «καλό και κακό» αστικό κράτος. «Το θέμα είναι πως όταν μιλούν για επιτελικό κράτος, εννοούν επιλεκτικό κράτος. Ενισχύουν τις δυνάμεις καταστολής, τους αρμούς του κράτους που εξασφαλίζουν την αναδιανομή του πλούτου υπέρ των λίγων, τις κρατικές δομές που στηρίζουν την καθεστωτική τους αντίληψη. Και εξαρθρώνουν, στραγγαλίζουν, εκποιούν κάθε κρατική δομή που έχει να κάνει με τον άνθρωπο, τον πολίτη, τον δημόσιο χώρο, την κοινωνία, τη στήριξη των πολλών». Με άλλα λόγια, το αστικό κράτος που οι δομές του είναι πάντοτε προσανατολισμένες στο να είναι εχθρικό για τον λαό, ο Αλ. Τσίπρας το εξωραΐζει, παρά το γεγονός ότι έχει αποδειχθεί ότι ανεξάρτητα από τον όποιο κυβερνητικό διαχειριστή, αυτό έχει συνέχεια σε βάρος του λαού.

Σε αυτήν τη λογική, επανέλαβε το αίτημά του για διενέργεια εκλογών, γιατί όπως είπε: «Οι εκλογές είναι η μόνη δημοκρατική διέξοδος από αυτή την κατάσταση πολιορκίας», την ίδια στιγμή που έχει κοινό αντιλαϊκό πρόγραμμα με τη ΝΔ τα προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης, ενώ ψηφίζει μαζί με την κυβέρνηση δεκάδες αντιλαϊκούς - αντεργατικούς νόμους. Δεν κρύβει βέβαια ότι σκοπός του αιτήματος για εκλογές είναι η χειραγώγηση της λαϊκής αγανάκτησης και το ξέσπασμά της σε μια ανώδυνη για το σύστημα επιλογή, όταν αναφέρει πως «θέλουμε και επιδιώκουμε το αίτημά μας αυτό να συναντηθεί με την κοινωνική αγανάκτηση σε ένα κίνημα απαλλαγής και αλλαγής, που θα επιβάλει την προσφυγή στις κάλπες».

Ερωτηθείς άλλωστε για τα σενάρια που διακινούνται και φέρουν την Κομισιόν να επιθυμεί στην Ελλάδα μια κυβέρνηση τεχνοκρατών, ο Αλ. Τσίπρας εκφράζει τη διαφωνία του, λέγοντας ότι αν και οι Βρυξέλλες δικαίως είναι δυσαρεστημένες απ' την αναποτελεσματικότητα της κυβέρνησης Μητσοτάκη - κλείνοντάς τους το μάτι - ο ΣΥΡΙΖΑ θα εγγυηθεί ό,τι έχει γίνει έως τώρα και θα «τρέξει» ταχύτερα και αποτελεσματικότητα τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης, ωστόσο «δεν μπορούν να διαμορφώνουν τις πολιτικές εξελίξεις σε οποιαδήποτε χώρα, ερήμην της λαϊκής ετυμηγορίας», δηλαδή χρειάζεται νομιμοποίηση η στρατηγική που τσακίζει τον λαό. Ακριβώς, δηλαδή, αυτό που έκανε και το 2015, αλλά και τα επόμενα χρόνια της διακυβέρνησής του.

«Κατανοώ τη δυσαρέσκεια των Βρυξελλών σε σχέση με την αναποτελεσματικότητα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, όταν διαφαίνεται ότι υπάρχει σοβαρός πλέον κίνδυνος ό,τι πετύχαμε τα προηγούμενα χρόνια, η δημοσιονομική σταθερότητα, η διαφάνεια στα δημόσια οικονομικά, η κοινωνική συνοχή, να πάνε στράφι», δηλώνει ο Αλ. Τσίπρας, δίνοντας έτσι και το πραγματικό περιεχόμενο του «ρεαλιστικού ριζοσπαστισμού», για τον οποίο μιλάει, διαμηνύοντας αφενός μεν ότι το σκληρό αντιλαϊκό πλαίσιο για το οποίο δούλεψε σκληρά θα παραμείνει και θα εμπλουτιστεί, αφετέρου πως ό,τι υπόσχεται ως ψίχουλα στον λαό, θα δοθούν υπό την προϋπόθεση της «δημοσιονομικής σταθερότητας», δηλαδή ακόμα και οι ψευτο-υποσχέσεις είναι κενό γράμμα.

Διαμηνύει στο κεφάλαιο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμος να αναλάβει τη διαχείριση και στο πλαίσιο της «ετοιμότητάς του» εντάσσονται και οι διαβεβαιώσεις του για την προώθηση της αντιλαϊκής στρατηγικής της «πράσινης ανάπτυξης» και για την αξιοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης, που παραδίδει 11 δισ. ευρώ στις μονοπωλιακές επιχειρήσεις.

Ερωτηθείς για τις προωθούμενες απ' τον ίδιο αλλαγές στη λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ, με την πρόταση για απευθείας εκλογή του προέδρου και της ΚΕ του κόμματος από τα μέλη, κατά τα πρότυπα άλλων σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων στην Ευρώπη, υπερασπίζεται την επιλογή του, παραδεχόμενος ότι αποτελεί προσπάθεια οργανωτικής προσαρμογής στον σοσιαλδημοκρατικό του χαρακτήρα και αναβάπτισης της ικανότητας χειραγώγησης λαϊκών δυνάμεων με το δόλωμα της τάχα «συμμετοχικής δημοκρατίας».