Με τις συμμετοχές σωματείων και μαζικών φορέων στα μεγάλα συλλαλητήρια στις 26 Φλεβάρη σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις να αγγίζουν τις 1.000, τώρα ο πήχης για την οργάνωση της πάλης, μπροστά στην πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 6 Απρίλη μπαίνει ακόμα ψηλότερα.

Τα ποιοτικά στοιχεία των συλλαλητηρίων ήδη συζητιούνται σε χώρους δουλειάς και κλάδους, με τον «αέρα» από τη μαζική συμμετοχή, το μαχητικό κλίμα και το χρώμα των κινητοποιήσεων. Ο στόχος να συντονιστούν σε κοινό βηματισμό εκατοντάδες σωματεία, να ενωθούν στους δρόμους οι εστίες αντίστασης που «καίνε» εδώ και μήνες σε σημαντικούς, στρατηγικούς κλάδους και χώρους δουλειάς επιτεύχθηκε, αφήνοντας πολύτιμη παρακαταθήκη.

Οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, των «Πετρελαίων Καβάλας», των «Λιπασμάτων Καβάλας», οι λιμενεργάτες της COSCO, οι μεταλλεργάτες, οι οικοδόμοι και μια σειρά άλλων κλάδων συνεχίζουν να βρίσκονται σε αναβρασμό, δείχνοντας τον δρόμο για την ανάπτυξη της πάλης, ενάντια στην ακρίβεια, για το εισόδημα, ενάντια στις απολύσεις και τα λουκέτα.

Οι εξελίξεις μάλιστα που πυροδοτεί η κλιμάκωση του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία και η συμμετοχή της Ελλάδας φέρνουν στην ημερήσια διάταξη και την πάλη ενάντια στην εμπλοκή, ενάντια στις επιπτώσεις που ετοιμάζεται και η ελληνική κυβέρνηση να φορτώσει στον λαό.

Στην κατεύθυνση της κλιμάκωσης της αναμέτρησης των σωματείων με την εργοδοσία, την κυβέρνηση, το κράτος, σημαντικό εργαλείο είναι η πρόταση πάλης που καταθέτει το ΠΑΜΕ για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (βλ. επόμενες σελίδες).

Μπροστά στις νέες μάχες και στον απόηχο του μεγάλου συλλαλητηρίου στην Αθήνα, ο «Ριζοσπάστης» συζητά με συνδικαλιστές από τους κλάδους και τους χώρους δουλειάς που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή και που σήμερα σχεδιάζουν τη συνέχιση και την κλιμάκωση.

Μια σημαντική μάχη είναι σε εξέλιξη στον κλάδο των κατασκευών, με τους οικοδόμους, μέσα από τα συνδικάτα και την Ομοσπονδία τους να παλεύουν για την κλαδική Συλλογική Σύμβαση, για αυξήσεις στα μεροκάματα, κατοχύρωση δικαιωμάτων κ.ο.κ. Τώρα ετοιμάζονται για την πανοικοδομική απεργία στις 16 Μάρτη, με στόχο να νεκρώσουν τα γιαπιά σε όλη τη χώρα.

Οπως μας λέει ο Παύλος Αλεξανδράκης, γραμματέας του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, «το συγκλονιστικό συλλαλητήριο στις 26 Φλεβάρη, που εκδηλώθηκε σε κάθε γωνιά της χώρας μας με τη συμμετοχή χιλιάδων εργαζομένων, Εργατικών Κέντρων, συνδικάτων και Ομοσπονδιών από όλους τους κλάδους, φωτίζει τη δυναμική της εργατικής τάξης, την αναγκαιότητα για ακόμα περισσότερη αγωνιστική ενότητα με βάση τα δικά μας συμφέροντα, την αλληλεγγύη ως βασικό όπλο στα χέρια μας ώστε να μπει φρένο στην ένταση της εκμετάλλευσης και την ασυδοσία των επιχειρηματικών ομίλων καθώς και στους πολιτικούς της εκπροσώπους, τόσο της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ όσο και των προηγούμενων ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ».

Ξεκαθαρίζοντας ότι είναι «μονόδρομος ο αγώνας και η διεκδίκηση για σύγχρονη ζωή με δικαιώματα, κόντρα στην ακρίβεια που τσακίζει εμάς και τις οικογένειές μας, για σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς Συμβάσεις και προστασία της υγείας», σημειώνει ότι «οι οικοδόμοι με την πείρα που έχουν αποκομίσει τα τελευταία δύο χρόνια από την έναρξη της πανδημίας καθώς και με την αισιοδοξία από το συλλαλητήριο στις 26 Φλεβάρη συνεχίζουμε με κλιμάκωση το επόμενο διάστημα, με πρώτο σταθμό την πανοικοδομική απεργία στις 16 Μάρτη. Προετοιμαζόμαστε για σκληρή σύγκρουση με την εργοδοσία μες στους χώρους δουλειάς. Είναι τουλάχιστον προκλητικό να μπουκώνουν με 10 δισ. "ζεστό" χρήμα τους μεγάλους κατασκευαστικούς ομίλους από το Ταμείο Ανάκαμψης και από την άλλη μεριά οι εργαζόμενοι να βιώνουν στο πετσί τους την ακρίβεια στα προϊόντα ευρείας κατανάλωσης, σε τιμολόγια φυσικού αερίου, ρεύματος και στα καύσιμα, ενώ πλέον και με τη βούλα του νόμου προσπαθούν να μας επιβάλουν να δουλεύουμε ήλιο με ήλιο και με την κατάργηση της Κυριακής αργίας, ενώ ο μισθός δεν φτάνει ούτε για τα βασικά».

«Να σημάνει συναγερμός παντού!», είναι το κάλεσμα του συνδικαλιστή, που αναφέρει ότι το Συνδικάτο επιδιώκει με ζωντανές συνελεύσεις σε όλα τα γιαπιά και τα εργοτάξια «να γίνει υπόθεση κάθε εργαζόμενου η επιτυχία της απεργίας για την υπογραφή Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης με ουσιαστικές αυξήσεις στα μεροκάματα, μέτρα οικονομικής στήριξης κατά της ακρίβειας, 5ήμερο - 7ωρο - 35ωρο και Ασφάλιση». Ενώ προσθέτει ότι μπροστά στην πανελλαδική πανεργατική απεργία, το Συνδικάτο θα πρωτοστατήσει στον συντονισμό με συνδικαλιστικές οργανώσεις από άλλους κλάδους και χώρους δουλειάς για την επιτυχία της.

«Η Αθήνα ήταν για εμάς κάτι μαγικό, κάτι πρωτόγνωρο δεδομένου ότι ο κόσμος μας βάλλεται εδώ και 4 μήνες με τον πόλεμο που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση. Πήραμε κουράγιο, είδαμε ότι είμαστε στον σωστό δρόμο και πραγματικά γεμίσαμε τις μπαταρίες μας, βλέπουμε ότι αξίζει να πάμε αυτόν τον αγώνα μέχρι τέλους δεδομένου ότι βρίσκονται δίπλα μας πολλοί και δεν είμαστε οι μόνοι που βαλλόμαστε», σημειώνει ο Μανώλης Κελαϊδάκης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στα «Πετρέλαια Καβάλας», αναδεικνύοντας επίσης ότι «ήταν επιτακτική ανάγκη να ενωθούν οι φωνές των εργαζομένων και μαζί με τις φωνές τους να ενωθούν τα προβλήματά τους, να γιγαντώσει η φωνή τους».

Θυμίζουμε ότι στα «Πετρέλαια Καβάλας» το πογκρόμ της εργοδοσίας συνεχίζεται, με τις απολύσεις να φτάνουν «αισίως» τις 122, οι οποίες είναι μάλιστα εκδικητικές από την εργοδοσία για την πάλη των εργαζομένων. Αναφερόμενος στα οξυμένα προβλήματα που βγάζουν στον δρόμο την εργατική τάξη, ο πρόεδρος του Σωματείου ξεχωρίζει την εργολαβοποίηση, τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, των Συλλογικών Συμβάσεων. Αυτό είναι «το νέο μοντέλο που μας πλασάρουν οι εργοδότες με τις ευλογίες της κυβέρνησης», σημειώνει, αναδεικνύοντας ότι «στοχεύουν στη διάλυση κάθε εργασιακού δικαιώματος και πόσο μάλλον σε χώρους βαριάς βιομηχανίας». Προσθέτει ότι αυτά, σε συνδυασμό με την ακρίβεια, φέρνουν φτωχοποίηση, επομένως «δεν μας μένει τίποτα άλλο από το να ενώσουμε τις φωνές μας. Μονόδρομος πλέον η αλληλεγγύη μας και η συνεχόμενη πάλη με πιο μαζικό τρόπο».

«Σφίγγουμε τα δόντια, μαζεύουμε τις δυνάμεις μας, ενωνόμαστε με όλους αυτούς που θέλουν να αγωνιστούν και δεν παρατάνε τα όπλα σε αυτήν τη μάχη και κλιμακώνουμε αυτόν τον αγώνα», ξεκαθαρίζει ο Μ. Κελαϊδάκης. «Συντονιζόμαστε με όλα τα σωματεία, όλους τους εργάτες της χώρας για να δυναμώσουμε τον αγώνα. Είναι αγώνας που οφείλουμε να δώσουμε ως εργατική τάξη απέναντι σε ένα πολιτικό σύστημα που μας μετράει μόνο σαν νούμερα. Ενωμένοι, λοιπόν, πάμε για τη νίκη. Αγώνας μέχρι τέλους, μέχρι να έρθει η νίκη!».

Το μήνυμα της μεγαλειώδους συγκέντρωσης στις 26 Φλεβάρη σπεύδει να αναλύσει ο Νίκος Βογιατζίδης, πρόεδρος του Σωματείου στα «Λιπάσματα Καβάλας» (ΒΦΛ), που μαζί με τους εργαζόμενους από τα «Πετρέλαια» είχαν κατέβει στην Αθήνα. Οπως λέει, ήταν ένα μήνυμα «διττό», αφού «έδειξε από τη μια πως οι εργαζόμενοι όταν θέλουμε μπορούμε ενωμένοι να καταφέρουμε τα πάντα, στέλνοντας ξεκάθαρο μήνυμα προς όλους τους εργαζόμενους της χώρας πως κανένας εργάτης που αδικείται και του επιτίθενται δεν είναι μόνος. Από την άλλη, ήταν μία ευκαιρία να εναντιωθούμε στο νομοσχέδιο - έκτρωμα του κ. Χατζηδάκη και να απαιτήσουμε από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης να πάρουν ξεκάθαρη θέση και να καταδικάσουν τις ομαδικές απολύσεις και την εργολαβοποίηση των εργαζομένων στις πιο βαριές βιομηχανίες της χώρας, στέλνοντας ξεκάθαρο μήνυμα στην κυβέρνηση πως τέτοιες πολιτικές σε βάρος των εργαζομένων δεν ανεχόμαστε. Θα παλέψουμε ενωμένοι για να τις ανατρέψουμε».

Με άλλον αέρα, με ακόμα μεγαλύτερη πίστη στη δύναμή τους, στη δύναμη της εργατικής τάξης, γύρισαν οι εργαζόμενοι της COSCO στη δουλειά μετά το μεγαλειώδες, συγκλονιστικό συλλαλητήριο του περασμένου Σαββάτου. Οπως λένε οι ίδιοι, αποτέλεσε γι' αυτούς έναν ακόμα μεγάλο σταθμό των αγώνων που δίνουν με σκληρές απεργιακές αναμετρήσεις με την εργοδοσία και συνολικά τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους που δραστηριοποιούνται στο λιμάνι, την κυβέρνηση, το αστικό κράτος, τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, από τότε που ξεχείλισε το ποτήρι με το προδιαγεγραμμένο έγκλημα σε βάρος του συναδέλφου τους Δημήτρη Δαγκλή. Εχουν ήδη καταγράψει τις πρώτες νίκες, όπως η δέσμευση της COSCO για τη λήψη μέτρων προστασίας στους χώρους δουλειάς και συνεχίζουν για την κατοχύρωση αυτών που απέσπασαν, για την υπογραφή ικανοποιητικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για όλους, για να μη μετατραπούν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους σε θύματα της δίνης των σκληρών ανταγωνισμών που «τρέχουν» και σε βάρος των λιμενικών υποδομών της χώρας.

«Μπορεί και πρέπει να υπάρξει κλιμάκωση της πάλης για την υπογραφή της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας σύμφωνα με τα αιτήματά μας και την εφαρμογή της, για την ένταξη στα Βαριά και Ανθυγιεινά», ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του σωματείου ΕΝΕΔΕΠ, των εργαζομένων της COSCO, Μάρκος Μπεκρής, και συνέχισε: «Μετά το συλλαλητήριο, με τη δύναμη που μας έδωσε, μπαίνει στην ημερήσια διάταξη πώς θα ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας. Δεν κάνουμε βήμα πίσω σε αυτό. Ταυτόχρονα, δίνουμε τη μάχη για την ακόμα μεγαλύτερη μαζικοποίηση του σωματείου».

Συμπληρώνει ότι τώρα «όλα τα σφυριά βαράνε» για την επιτυχία της πανεργατικής απεργίας. Οπως λέει, «όλη αυτή η δράση, η ακόμα πιο αποφασιστική οργάνωσή της, θα μπορέσει να μας θωρακίσει και από τις αρνητικές εξελίξεις που προμηνύονται και στο λιμάνι από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία. Το λιμάνι του Πειραιά είναι από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης, γεωστρατηγικό σημείο για τους δρόμους του εμπορίου, διαμετακομιστικός κόμβος και πεδίο ανταγωνισμών ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους και τα ιμπεριαλιστικά τους κέντρα. Το πρώτο που θα αντιμετωπίσουμε είναι οι εξελίξεις στην εφοδιαστική αλυσίδα. Αν έχει άνοδο αυτό θα σημαίνει για μας ακόμα μεγαλύτερη εντατικοποίηση. Αν έχει κάμψη σημαίνει απολύσεις.

Γι' αυτό δεν έχουμε περιθώριο για στάση αναμονής. Το συλλαλητήριο αποτελεί σταθμό και δείχνει τη συνέχεια για το επόμενο διάστημα. Η εργατική τάξη μπορεί και πρέπει με την οργάνωση της πάλης της να βγει επιθετικά μπροστά, να βάλει τη σφραγίδα της στις εξελίξεις, να διεκδικήσει μια ζωή με αξιοπρέπεια, μια ζωή όπως αξίζει στους παραγωγούς του πλούτου».

Εξοπλισμένοι από την τεράστια δύναμη της εργατικής αλληλεγγύης, όπως αυτή εκφράστηκε με το μεγαλειώδες συλλαλητήριο του Σαββάτου, οι μεταλλεργάτες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης συνεχίζουν τη μάχη για την υπεράσπιση του δικαιώματος στη δουλειά, την κατοχύρωση της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας τους. Τις αγωνιστικές τους διαθέσεις τις διατράνωσαν στην τελευταία 24ωρη απεργία τους την περασμένη Τρίτη, λίγες μέρες πριν από το συλλαλητήριο, όπου απέσπασαν δέσμευση από τον ΟΛΠ (δηλαδή, την COSCO) ότι δεν θα κλείσει τη Ζώνη, όπως σχεδίαζε, με αιτιολογία τον εκσυγχρονισμό των ναυπηγοεπισκευαστικών ντόκων.

«Η συμμετοχή στην απεργία της Τρίτης και των συναδέλφων στο συλλαλητήριο δείχνει τις δυνατότητες που υπάρχουν να εντείνουμε την πάλη για τη διεκδίκηση των αιτημάτων μας», ανέφερε ο πρόεδρος του Παραρτήματος Πειραιά του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Ελλάδας, Ακης Αντωνίου. Οπως σημείωσε, ειδικά η συμμετοχή των εργαζομένων στην απεργία της Τρίτης «ήταν η μεγαλύτερη των τελευταίων χρόνων» και ανάγκασε τον ΟΛΠ να αφήσει έστω και προσωρινά τα διαλυτικά του σχέδια για το κλείσιμο της Ζώνης.

Σε αυτήν τη θετική εξέλιξη έπαιξε μεγάλο ρόλο η καθημερινή σχεδόν ενημέρωση από το Συνδικάτο των εργαζομένων, με συγκεντρώσεις στους τόπους δουλειάς οι οποίες συνεχίζονται. Η ενημέρωση των εργαζομένων αφορά την προσπάθεια της COSCO να κλείσει τη Ζώνη, τις αιτίες για την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης που σιγοντάρουν και τα άλλα αστικά κόμματα, που τροφοδοτεί την ακρίβεια. Επίσης, το γεγονός ότι αυτά συνδέονται και με τους ανταγωνισμούς, για την Ενέργεια και τους δρόμους μεταφοράς, ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους και τα ιμπεριαλιστικά τους κέντρα που έχουν βάλει μπουρλότο στην Ουκρανία. Οπως σημείωσε ο Ακης Αντωνίου, «και η δουλειά στο λιμάνι επηρεάζεται από τους ανταγωνισμούς ανάμεσα σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ από τη μια και Ρωσία και Κίνα από την άλλη. Το μονοπώλιο της COSCO, στο οποίο παρέδωσαν το λιμάνι διαδοχικά οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, είναι κινεζικό, είμαστε στο επίκεντρο δηλαδή αυτής της κόντρας».

«Εμείς», συνέχισε, «έχουμε απευθύνει το κάλεσμα στους συναδέλφους να είναι σε αγωνιστική ετοιμότητα για κλιμάκωση του αγώνα, και τώρα με την απεργία στις 6 Απρίλη αυτό μπαίνει στο επίκεντρο. Το ποια θα είναι η ανταπόκριση στο κάλεσμα αυτό φάνηκε από τη συμμετοχή στην τελευταία απεργία, αλλά και στο συλλαλητήριο. Δείχνει ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο οι εργαζόμενοι της Ζώνης είμαστε αποφασισμένοι να παλέψουμε για τα δικά μας συμφέροντα που αυτήν τη στιγμή κωδικοποιούνται με τα αιτήματα για την εφαρμογή της ΣΣΕ μας παντού και να γίνει άμεσα υποχρεωτική και καθολική από την κυβέρνηση, να μπει φραγμός στις ανατιμήσεις και την ακρίβεια που μικραίνουν ακόμα περισσότερο το λιγοστό εισόδημά μας και φυσικά να μην αφήσουμε καμία κίνηση από την πλευρά του ΟΛΠ, δηλαδή της COSCO, να παίξει, στο πλαίσιο των ανταγωνισμών της, με το δικαίωμά μας να δουλεύουμε».