Το σχέδιο των συνδικάτων για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας είχε παρουσιάσει το ΠΑΜΕ στις αρχές Μάρτη, δίνοντας έτσι ένα ακόμα σημαντικό όπλο στην οργάνωση της πάλης, με διεκδικήσεις που κατοχυρώνουν σύγχρονα δικαιώματα για τους εργαζόμενους, σε σύγκρουση με το νομοθετικό πλαίσιο όλων των κυβερνήσεων που αξιοποιεί η εργοδοσία για να εντείνει την εκμετάλλευση στους χώρους δουλειάς.

Ο «Ριζοσπάστης» μπροστά στην πανεργατική απεργία στις 6 Απρίλη, η οποία ως ένα από τα ζητήματα αιχμής αναδεικνύει την υπογραφή ικανοποιητικών ΣΣΕ ως απάντηση στην ακρίβεια που καλπάζει και για τη γενικότερη βελτίωση των όρων εργασίας και ζωής των εργαζομένων, θυμίζει συνοπτικά το Εισαγωγικό του Σχεδίου και τους βασικούς άξονες πάλης.

Εισαγωγικά τονίζεται ότι πρόκειται για μια πρωτοβουλία που πραγματοποιείται σε συνθήκες ολομέτωπης επίθεσης στο εισόδημα των εργαζομένων, μια κατάσταση που «επιδεινώνει το γεγονός ότι ο κατώτερος μισθός παραμένει πετσοκομμένος εδώ και 15 χρόνια, στο ύψος δηλαδή του 2007». «Επιπλέον, την άσχημη κατάσταση επιδεινώνουν η μεγάλη επέκταση των "ελαστικών" μορφών απασχόλησης, η υποαπασχόληση, η υπονόμευση των κλαδικών συμβάσεων, που η πλειοψηφία τους δεν έχουν υπογραφεί για πάνω από 10 χρόνια, το πάγωμα των τριετιών, η κυριαρχία των ατομικών συμβάσεων. Ολα αυτά έχουν οδηγήσει σε μια δραματική μείωση του μέσου και διάμεσου μισθού την τελευταία δεκαετία, μείωση που ξεπερνά το 25%, λειτουργούν δηλαδή ως βασικό εργαλείο εσωτερικής υποτίμησης».

Σημειώνεται ότι όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ έχουν διαμορφώσει ένα μεγάλο αντιλαϊκό οπλοστάσιο, το οποίο αξιοποιούν στο έπακρο οι επιχειρηματικοί όμιλοι, για να βαθύνουν την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης με συνεχή μείωση μισθών και δικαιωμάτων. «Πρόκειται», σημειώνεται, «στην ουσία για την επιβολή της πολιτικής της ΕΕ που εφαρμόζεται για δεκαετίες σε όλες τις χώρες, προκειμένου να δημιουργηθούν ευνοϊκές συνθήκες για ευρωπαϊκά μονοπώλια, με σκοπό να ανταγωνιστούν σε ένα οξύ ανταγωνιστικό περιβάλλον, που γίνεται όλο και πιο επικίνδυνο όχι μόνο για τη διαβίωση αλλά ακόμη και για την ίδια τη ζωή των εργαζομένων». Τονίζεται πως «οι κυβερνήσεις είχαν σημαντική βοήθεια στην υλοποίηση των αντεργατικών σχεδιασμών από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ» που προωθεί σταθερά την πολιτική του κεφαλαίου.

Απέναντι σε αυτήν την πολιτική, τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ θέτουν για συζήτηση σε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις πλαίσιο διεκδικήσεων για την ΕΓΣΣΕ, που έχει ως μόνο κριτήριο τις ανάγκες των εργαζομένων και όχι τις «αντοχές της καπιταλιστικής οικονομίας» με βασικούς άξονες:

1. Την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων για τις ΣΣΕ και τους μισθούς.

2. Την επαναφορά της συλλογικής διαπραγμάτευσης της ΕΓΣΣΕ ως αφετηρίας για την αύξηση του κατώτερου μισθού. Προτείνεται ο κατώτερος μεικτός μισθός να διαμορφωθεί στα 825 ευρώ.

3. Τη γενική μείωση του χρόνου εργασίας, με 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο και σταθερή δουλειά με δικαιώματα.

4. Την επαναφορά κατακτήσεων όπως οι τριετίες, η αρχή ευνοϊκότερης σύμβασης, η κυριακάτικη αργία, η πληρωμή υπερωριών κ.ά.

5. Το επίδομα ανεργίας στο 80% του κατώτερου μισθού.

6. Την κατάργηση του απαράδεκτου διαχωρισμού στην καταγγελία σύμβασης (απόλυση) με ή χωρίς προειδοποίηση.

7. Την ουσιαστική προστασία των εργαζόμενων γυναικών και της μητρότητας.

(Ολόκληρο το Σχέδιο της ΕΓΣΣΕ έχει αναρτηθεί στο site του ΠΑΜΕ: pamehellas.gr)

Μπροστά στην απεργία μάλιστα τα εργατικά σωματεία και οι φορείς των αυτοαπασχολούμενων που συντονίζουν τη δράση τους έχουν εμπλουτίσει το πλαίσιο πάλης με διεκδικήσεις για την αντιμετώπιση της ακρίβειας, που εστιάζουν μεταξύ άλλων στα παρακάτω:

-- Γενναία μείωση και πλαφόν στις τιμές στα βασικά είδη πλατιάς κατανάλωσης, όπως διατροφής (π.χ. γάλα, άλευρα, έλαια, λίπη), ένδυσης κ.ο.κ., όπως και στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και αερίου.

-- Κατάργηση του ΦΠΑ στα βασικά είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.

-- Κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης και του ΦΠΑ σε πετρέλαιο, βενζίνη, φυσικό αέριο και ηλεκτρική ενέργεια.

-- Κατάργηση της Ρήτρας Αναπροσαρμογής και του χαρατσιού επιδότησης των ΑΠΕ (ΕΤΜΕΑΡ).

-- Κανένα εργατικό και λαϊκό σπίτι χωρίς ρεύμα, νερό, τηλέφωνο. Διαγραφή χρεών για τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά και τους επαγγελματίες.

-- Διεύρυνση των κριτηρίων ένταξης στο Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο και στο επίδομα θέρμανσης, αύξηση του οικογενειακού εισοδηματικού κριτηρίου στα 30.000 ευρώ.

-- Επαναφορά των δωρεάν δρομολογίων στις αστικές συγκοινωνίες για τους εργαζόμενους κατά την έναρξη και τη λήξη των βαρδιών, μείωση της τιμής του εισιτηρίου στα ΜΜΜ κατά 50%. Δωρεάν μετακινήσεις για μαθητές, φοιτητές, ανέργους, ΑμεΑ και συνταξιούχους.

-- Επιδότηση ενοικίου για εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά, φοιτητές και μικρές επιχειρήσεις, διεύρυνση των κριτηρίων ένταξης και αύξηση της επιδότησης.

-- Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά.

-- Κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος για τους επαγγελματίες.

-- Αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 3.000 ευρώ για κάθε παιδί.

-- Διαγραφή χρεών σε τράπεζες και εφορία.

-- Οχι στις απολύσεις. Προσλήψεις προσωπικού με σταθερή δουλειά και δικαιώματα στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην Εκπαίδευση, στην Τοπική Διοίκηση και στους τομείς Πολιτικής Προστασίας.