Το Σάββατο 9 Απρίλη έγινε η κηδεία του συγγραφέα Μπάμπη Ιωάννου, του λαϊκού αγωνιστή, μαρξιστή - λενινιστή, που «έφυγε» πρόσφατα από τη ζωή.

Ο Μπάμπης Ιωάννου είχε γεννηθεί το 1939 στην Πολυκάρπη Καστοριάς από οικογένεια αντιστασιακών, κομμουνιστών. Οργανώθηκε στη Νεολαία της ΕΔΑ το 1961. Αργότερα δούλεψε δραστήρια στους Λαμπράκηδες. Στη στρατιωτική του θητεία, μουλαράς, βασανίστηκε στον Κολινδρό Πιερίας, αλλά έμεινε όρθιος. Με την κήρυξη της δικτατορίας στις 21/4/67 διέφυγε τη σύλληψη και κατέφυγε στη Γερμανία. Αργότερα έφτασε στην Τασκένδη της ΕΣΣΔ, όπου σπούδασε σκηνοθεσία. Ηταν συνεργάτης της εφημερίδας «Νέος Δρόμος» της Κομματικής Οργάνωσης Τασκένδης του ΚΚΕ.

Ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο και έγραψε μυθιστορήματα. Το τελευταίο έργο του, «ΕΣΣΔ - Με το χέρι στην καρδιά, 1967 - 1993», κυκλοφόρησε από τη «Σύγχρονη Εποχή».

Τη βαθιά της θλίψη για τον χαμό του Μπάμπη Ιωάννου και τα συλλυπητήρια στους οικείους του εκφράζει η «Σύγχρονη Εποχή», σημειώνοντας:

«Το έργο του αποτελεί τεκμήριο των αγώνων της εργατικής τάξης της χώρας μας, συνδεδεμένο με τις ανησυχίες, τον προβληματισμό, τις αγωνιστικές παραδόσεις και την Ιστορία του λαού μας, αλλά και τεκμήριο των ανυπέρβλητων αξιών που μετουσιώθηκαν σε πραγματικότητα κατά τη διάρκεια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, μάρτυρας των οποίων έγινε με το έργο του ο Μπάμπης Ιωάννου.

Η "Σύγχρονη Εποχή" αποχαιρετά έναν σημαντικό δημιουργό και καλλιτέχνη με υψηλά ιδανικά που δε χαμήλωσαν ούτε στις πιο δύσκολες συνθήκες, αξιών που δεν αποστρατεύθηκαν από την αναγκαία κοινωνική υποχρέωση της ανθρωπότητας απέναντι στην Ιστορία, το νομοτελειακό πέρασμα σε μια ανώτερη κοινωνία, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό που δεν αναιρείται ως τάση παρά τις αντεπαναστατικές ανατροπές της περιόδου 1990.

Ο Μπάμπης Ιωάννου γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Τσιφλίκι της Καστοριάς στα δύσκολα χρόνια του εμφύλιου πολέμου.

Με τις τραγικές εικόνες των παιδικών του χρόνων θα σημαδεύονταν πολλοί από τους ήρωες στο λογοτεχνικό του έργο. Με τη λήξη του Εμφυλίου, ήδη κατά τα μαθητικά του χρόνια, υπέστη όλους τους διωγμούς της Ασφάλειας για τα πολιτικά του φρονήματα. Στην Αθήνα βρέθηκε κατά την προδικτατορική περίοδο, οπότε και έκανε την πρώτη του εμφάνιση στα Γράμματα μέσα από δημοσιεύματά του στον Τύπο. Ούτε τότε σταμάτησαν οι ενοχλήσεις της Ασφάλειας, όπως και κάθε είδους διωγμοί. Με την επιβολή του καθεστώτος της 21ης Απρίλη κατέφυγε στη Σοβιετική Ενωση. Εκεί σπούδασε Σκηνοθεσία και Καλές Τέχνες στο Ινστιτούτο "Α. Οστρόφσκι".

Εργάστηκε σε διάφορα θέατρα της Σοβιετικής Ενωσης ως σκηνοθέτης και ηθοποιός. Παράλληλα, δημοσίευσε τα πρώτα του διηγήματα στην καθημερινή ελληνική εφημερίδα των πολιτικών προσφύγων "Νέος Δρόμος". Πολλά απ' τα διηγήματά του δημοσιεύτηκαν και στο "Βήμα" του Λονδίνου.

Μέσα από τις σελίδες του "Νέου Δρόμου" δημοσιεύτηκαν διάφορες κριτικές μελέτες που αφορούσαν ευρύτερα ζητήματα της Τέχνης σε επιμέλεια του ίδιου. Για τη μελέτη του "Η στρατευμένη τέχνη στο έργο του Αισχύλου" έλαβε το μετάλλιο "Λένιν" από το υπουργείο Παιδείας της ΕΣΣΔ στην πόλη Βόλγα του Καζάν το 1974.

Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, δημοσιεύτηκαν διάφορα διηγήματά του, καθώς και εργασίες του σε διάφορα περιοδικά. Το πρώτο του βιβλίο, "Οι κραυγές των ηρώων", κυκλοφόρησε το 1998 από τις εκδόσεις "Αικ. Ρουμελιώτη". Το 2005 πραγματοποιήθηκε η πρώτη έκδοση από τη "Σύγχρονη Εποχή" του ιστορικού μυθιστορήματος "Η βαλίτσα του Γιώργη Πικρογιώργη" και το 2011 εκδόθηκε το βιβλίο του "ΕΣΣΔ. Με το χέρι στην καρδιά".

Ο Μπάμπης Ιωάννου με το έργο του πάντοτε επιδίωξε να απαντήσει στα κεντρικά πολιτικά ζητήματα που δεν μπορούν να αφήσουν ασυγκίνητη την Τέχνη. Στην ανάγκη ο απλός κόσμος να πληροφορηθεί από πρώτο χέρι ποια ήταν η πραγματικότητα στην ΕΣΣΔ, κόντρα στην αντισοβιετική προπαγάνδα που οργίαζε δύο δεκαετίες μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές, ο Ιωάννου "Με το χέρι στην καρδιά" προσέφερε τη δική του εμπειρία μέσα από ολοζώντανες πτυχές της ζωής και απαντήσεις σε ερωτήματα της επικαιρότητας επικαλούμενος την ίδια την καθημερινότητα στη Σοβιετική Ενωση».