Στην κανονικότητα της τεράστιας ευελιξίας, της υποαπασχόλησης και της προσωρινότητας επιστρέφει η αγορά εργασίας, μετά τις ειδικές συνθήκες που διαμορφώθηκαν το διάστημα της πανδημίας, σύμφωνα με τα στοιχεία για τις ροές απασχόλησης τον μήνα Ιούλη, του πληροφοριακού συστήματος «Εργάνη».

Και ενώ η κυβέρνηση επιχειρεί να παρουσιάσει τα στοιχεία με τα γνωστά προπαγανδιστικά κόλπα περί «αύξησης της μισθωτής απασχόλησης» η πραγματικότητα δείχνει άλλα. Συγκεκριμένα, στις νέες συμβάσεις εργασίας τον περασμένο Ιούλη, μόλις το 47,8% ήταν πλήρους απασχόλησης, ενώ το 41% ήταν με μερική και το 11,16% συμβάσεις με εκ περιτροπής εργασία. Σημειώνεται ότι και ένα σημαντικό μέρος των συμβάσεων με «πλήρη απασχόληση» είναι ορισμένου χρόνου και άρα έχουν ημερομηνία λήξης που οδηγούν τους εργαζόμενους και πάλι στις γραμμές των ανέργων.

Επιπλέον, οι διθυραμβικοί τόνοι του υπουργείου Εργασίας δεν έχουν ούτε τυπική βάση, καθώς το θετικό ισοζύγιο προσλήψεων/απολύσεων περιορίζεται μόλις στις 2.999 θέσεις (274.492 προσλήψεις και 271.430 απολύσεις), όταν τον ίδιο μήνα πέρυσι το θετικό ισοζύγιο ήταν 24.395, ενώ το 2020 ήταν 67.911!

Οσον αφορά στο επτάμηνο Ιανουάριος - Ιούλιος, ενώ το θετικό ισοζύγιο διαμορφώνεται στις 270.191 θέσεις, περίπου όσο και όλα τα προηγούμενα χρόνια, παράλληλα το ίδιο διάστημα οι απολύσεις έφτασαν το 1.449.798 στοιχείο που αποδεικνύει την τεράστια εργασιακή περιπλάνηση του εργατικού δυναμικού και την ευελιξία που έχει επιβληθεί σε βάρος των μισθωτών, προς όφελος των επιχειρήσεων που διαμορφώνουν τον αριθμό των εργαζομένων, έχοντας λυμένα τα χέρια τους από κάθε περιορισμό.