Το ένα τρίτο του πληθυσμού της χώρας είναι αναγκασμένο να διαθέτει σχεδόν το μισό εισόδημά του για να καλύψει έξοδα που σχετίζονται με τη στέγαση.

Η Ελλάδα κατατάσσεται στη χειρότερη θέση στον «δείκτη υπερβολικής επιβάρυνσης σε κόστος στέγασης» ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ. Ο συγκεκριμένος δείκτης αποτυπώνει το ποσοστό του πληθυσμού που είναι αναγκασμένο να διαθέτει πάνω από το 40% του διαθέσιμου εισοδήματός του για να καλύψει έξοδα που σχετίζονται με τη στέγασή του. Στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό άγγιζε το 33,3% του πληθυσμού το 2020, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat (EU-SILC).

Το δυσβάσταχτο κόστος της στέγασης, σε συνδυασμό με τους χαμηλούς μισθούς, την ανεργία, την υποαπασχόληση και την επίθεση στο λαϊκό εισόδημα, φέρνει χιλιάδες νοικοκυριά αντιμέτωπα με μια πολύ σκληρή πραγματικότητα: Το ενοίκιο ή η δόση του δανείου απορροφά το μεγαλύτερο μέρος του μισθού, αφήνοντας τους εργαζόμενους να πασχίζουν να βγάλουν τον κάθε μήνα και να καλύψουν τις άλλες στοιχειώδεις ανάγκες τους με ψίχουλα.

Η εικόνα είναι εφιαλτική για όσους ανήκουν στα χαμηλότερα εισοδήματα: Με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα, στο 20% του πληθυσμού με το χαμηλότερο εισόδημα ο δείκτης εκτινάσσεται στο 81,1% ενώ στο επόμενο 20% του πληθυσμού φτάνει το 42,4%. Οσον αφορά τα νοικοκυριά με εξαρτώμενα μέλη, ο «δείκτης υπερβολικής επιβάρυνσης σε κόστος στέγασης» αγγίζει το 38,1%. Δραματική είναι η κατάσταση για τις μονογονεϊκές οικογένειες, το 65,1% των οποίων καταβάλλουν πάνω από το 40% του διαθέσιμου εισοδήματός τους για τη στέγαση.

Εκτός από ακριβοπληρωμένη, η κατοικία στην Ελλάδα είναι και πολύ ...στριμωγμένη. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Eurostat, το 44,3% των νοικοκυριών με εξαρτώμενα μέλη ζουν σε υπερπλήρεις κατοικίες, με βάση τον αριθμό των δωματίων που διαθέτουν, τον αριθμό και τις ηλικίες των μελών τους. Με βάση τα δεδομένα της ΕΛΣΤΑΤ για τις συνθήκες διαβίωσης (Ιούλης 2022), το 57,3% των νοικοκυριών ζουν σε σπίτια με εμβαδό από 61 έως 100 τετραγωνικά μέτρα και το 46,2% σε κατοικίες με τρία δωμάτια.