Η διαδικασία αυτή εξελίσσεται στο πλαίσιο του νέου εκλογικού νόμου, που είναι ένας ακόμα κρίκος μιας μακράς αλυσίδας αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων στην Τοπική Διοίκηση («Καποδίστριας», «Καλλικράτης», «Κλεισθένης Ι» κ.ά.), που στόχο έχουν να την ευθυγραμμίσουν ακόμα περισσότερο με τις στοχεύσεις της καπιταλιστικής ανάπτυξης, μακριά από τις ανάγκες των πολλών. Σε αυτήν την κατεύθυνση λαμβάνονται «πρόνοιες» για το όριο του 3% για την εκλογή δημοτικού ή περιφερειακού συμβούλου, για τη μείωση των εδρών των Δημοτικών και Περιφερειακών Συμβουλίων κ.ά. Εδώ εντάσσεται και η πρόσφατη τροπολογία της κυβέρνησης, που παρά τη «νομοτεχνική βελτίωση», κάτω από το βάρος των αντιδράσεων, υποβιβάζει τη συζήτηση των εκτός ημερήσιας διάταξης θεμάτων που θέτουν οι δημοτικές παρατάξεις στα Δημοτικά Συμβούλια, σε μια προσπάθεια να στεγανοποιηθούν αυτά ακόμα περισσότερο από τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις σωματείων και μαζικών φορέων. Και από τις εξελίξεις αυτές δικαιώνεται πλήρως η ανάλυση του ΚΚΕ για τον ρόλο της Τοπικής Διοίκησης, που ως κομμάτι του αστικού κράτους αποτελεί μοχλό εφαρμογής της αντιλαϊκής πολιτικής και εντάσσεται ενεργά στην προσπάθεια χειραγώγησης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Την ίδια στιγμή, η ακρίβεια και οι αυξήσεις σε όλα τα είδη δημιουργούν μια ασφυκτική καθημερινότητα για τα λαϊκά νοικοκυριά. Καθώς οι τσέπες του λαού αδειάζουν, τα ταμεία των επιχειρηματικών ομίλων γεμίζουν. Μεγάλο θέμα είναι αυτό της Ενέργειας. Φαίνεται ότι τον ερχόμενο χειμώνα δύσκολα θα βγει η «εξίσωση» των οικονομικών των δήμων, που θα κληθούν να πληρώσουν επιπλέον κόστος για την κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος, για τις καθαρίστριες, στην περίπτωση που προχωρήσουν στην επέκταση του ωραρίου τους, για το κόστος των τροφίμων στους παιδικούς σταθμούς κ.ά. Ο πρόεδρος της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) δήλωσε πρόσφατα ότι «...η λειτουργία των σχολείων και ενεργοβόρες εγκαταστάσεις έχουν φέρει τους ΟΤΑ στα ενεργειακά και οικονομικά τους όρια». Για την εκτόξευση του κόστους Ενέργειας δεν φταίει βέβαια ο κακός μας ο καιρός, όπως παρουσιάζεται, αλλά η πολιτική που ασκείται από τις κυβερνήσεις διαχρονικά και αντιμετωπίζει την Ενέργεια ως εμπόρευμα και όχι ως αγαθό για τα λαϊκά στρώματα. Ευθύνεται η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την «πράσινη μετάβαση» που προωθείται με οικολογικό φερετζέ, ενώ το ζητούμενο είναι η κερδοφορία των ομίλων που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό. Πολιτικές που αποδέχονται οι δημοτικοί «άρχοντες», όπως και τη μεταφορά αρμοδιοτήτων στους δήμους, μάλιστα χωρίς τους αντίστοιχους πόρους.

Παράλληλα, τα έργα που ιεραρχούνται και υλοποιούνται σε Περιφέρεια και δήμους (π.χ. αστικές αναπλάσεις, βιοκλιματικά κ.ά.) φωτίζουν τις επιλογές της αστικής τάξης και σε τοπικό επίπεδο, ενώ έργα που αφορούν σε ζωτικές ανάγκες μπαίνουν σε δεύτερη και τρίτη μοίρα γιατί δεν ενδιαφέρουν τα επιχειρηματικά συμφέροντα και κριτήρια.

Κρίσιμο ζήτημα είναι με ευθύνη των καθοδηγητικών οργάνων η δουλειά των Κομματικών Ομάδων των εκλεγμένων μας, που φυσικά δεν ξεκινάει από το μηδέν, να αποκτήσει νέο βηματισμό, μπροστά στις κρίσιμες εξελίξεις για τον λαό. Είναι προφανές ότι, ειδικά σε αυτήν τη φάση, δεν αρκεί η ενασχόληση μόνο με τα θέματα των συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου. Απαιτούνται τακτικές συνεδριάσεις των Κομματικών Ομάδων, όπου θα ελέγχεται το άνοιγμά μας, πώς έχουμε καλή εικόνα και προχωράει η παρέμβασή μας για ζητήματα που ιεραρχούμε και αφορούν στην εργατική - λαϊκή οικογένεια (ακρίβεια, ενεργειακή φτώχεια, τοπική φορολογία κ.ά.). Πώς μέσα από την ανάδειξη θεμάτων στα Δημοτικά Συμβούλια θα στηριχθεί η δράση σωματείων και φορέων, θέτοντας την «ατζέντα» των λαϊκών προβλημάτων και διεκδικήσεων, θα δυναμώσει παντού το αγωνιστικό κλίμα κόντρα στην αναμονή. Θα βοηθήσουν τη δουλειά μας και προγραμματίζονται με ευθύνη των Κομματικών Οργανώσεων συσκέψεις των υποψηφίων της «Λαϊκής Συσπείρωσης», όπου θα συζητήσουμε και θα οργανώσουμε την παρέμβασή μας για το επόμενο διάστημα.

Οι εκλεγμένοι μας διαμορφώνουν και δίνουν συνέχεια πιο αποφασιστικά με ένα σταθερό πρόγραμμα. Με τρόπο εκλαϊκευτικό και διεισδυτικό, αξιοποιώντας μάχιμες και εύστοχες ανακοινώσεις, περιοδείες, συναντήσεις με μαζικούς φορείς, συλλόγους κ.ά. απαιτείται να ενταθεί η αποκάλυψη της ασκούμενης πολιτικής από τις δημοτικές αρχές, που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για κυβερνητικές ευθύνες όταν τα πράγματα σφίγγουν, όπως συμβαίνει τώρα, ενώ έχουν βάλει πλάτη για να φτάσουμε μέχρι εδώ, όπως λέει ο λαός μας, «τα έχουν κάνει σαν τα ...μούτρα τους». Εκτός κάδρου δεν πρέπει να μένουν οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης που συχνά διαφοροποιούνται σε δευτερεύοντα θέματα, αλλά στους βασικούς άξονες της αντιλαϊκής πολιτικής στηρίζουν τις επιλογές των δημοτικών αρχών.

Χρειάζεται μέσα από τη διεκδίκηση να αποκαλυφθεί το γνωστό πλέον «παραμύθι» περί «ακομμάτιστων», «αυτοδιοικητικών» που είναι προκλητικό να εκστομίζεται από στελέχη και μέλη κομμάτων που στηρίζουν κεντρικές, περιφερειακές και τοπικές επιλογές με τις οποίες ο λογαριασμός πηγαίνει σταθερά στον λαό. Οι προσκείμενες στη ΝΔ δημοτικές αρχές και παρατάξεις προσπαθούν για τα μάτια του κόσμου να κρατήσουν «αποστάσεις» από την κυβέρνηση, οι δημοτικές αρχές και οι παρατάξεις ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ «αυτοσυστήνονται» ως «πολυσυλλεκτικές». Ιδιαίτερα οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ έχουν ...ευελιξία προσαρμογής σε σχέση με κεντρικές κομματικές επιλογές, παίρνοντας υπόψη και την κοινωνικοταξική σύνθεση περιοχών όπως αυτές της Δυτικής Αθήνας και της Β΄ Πειραιά.

Μπροστά στις εκλογές του 2023 εξελίσσονται διεργασίες για συγκρότηση παρατάξεων ή τη συνεργασία μεταξύ υπαρχουσών, άλλο ένα στοιχείο που καταδεικνύει ότι μεταξύ των παρατάξεων που στηρίζονται από τα αστικά κόμματα δεν υπάρχουν «σινικά τείχη», γεγονός που φάνηκε και από τις «ανεξαρτητοποιήσεις» - προσχωρήσεις στις νέες διοικήσεις που έλαβαν χώρα μετά τις εκλογές του 2019. Είναι απαραίτητο να παρακολουθούμε τέτοιες εξελίξεις, όπως επίσης και την εμπλοκή, άμεση ή έμμεση, επιχειρηματικών συμφερόντων που αποτυπώνονται και σε σχεδιασμούς που υπάρχουν για περιοχές (π.χ. Ελληνικό, παραλιακό μέτωπο).

Η εκλεκτή της κυβέρνησης διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής αποτελεί πυλώνα της ασκούμενης αντιλαϊκής πολιτικής στο Λεκανοπέδιο και είναι πρωτοπόρα στην υλοποίηση των στοχεύσεων της αστικής τάξης. Μια ματιά στις πιστώσεις του υλοποιούμενου προϋπολογισμού για το 2022 αρκεί για να δει κανείς ότι η μερίδα του λέοντος πηγαίνει στην Περιφερειακή Ενότητα του Κεντρικού Τομέα, εκεί δηλαδή που έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον επένδυσης από επιχειρηματικά συμφέροντα που δραστηριοποιούνται στον τομέα του Τουρισμού και άλλους «αναξιοπαθούντες» επενδυτές. Στο ίδιο έργο θεατές με την προηγούμενη διοίκηση που είχε δεσμεύσει 150 εκατομμύρια ευρώ για τον Φαληρικό Ορμο, για να γίνει η περίφημη «Αττική Ριβιέρα». Την ίδια στιγμή, τα ουσιαστικά αντιπλημμυρικά έργα είναι λίγο - πολύ στα αζήτητα, καθώς στη μεγάλη πλειοψηφία αυτής της κατηγορίας έργων υπάρχουν μηδενικά ποσά ή 1.000 ευρώ, που σημαίνει ότι πρακτικά σε μια περιοχή που βασανίζεται όπως η Αττική θα μείνουν στα χαρτιά ή θα φτιαχτούν μετά από πολλά χρόνια. Εμβληματική επίσης είναι η πολιτική της Περιφέρειας Αττικής και στον τομέα της διαχείρισης των απορριμμάτων, όπου, χωρίς να κρατούν ούτε τα προσχήματα, προωθούν το νέο περιφερειακό σχέδιο διαχείρισης απορριμμάτων, που παίρνοντας τη σκυτάλη από το ισχύον του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ως αφετηρία την προστασία της υγείας και του εισοδήματος του λαού, την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά την «προστασία» των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων που κάνουν μπίζνες στον τομέα αυτό. Αυτό το κριτήριο αποτυπώνεται σε όλα τα ζητήματα με αρνητικό αποτέλεσμα για τις λαϊκές ανάγκες.

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση βρέθηκαν οι δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι με τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης», που όλο το προηγούμενο διάστημα έκαναν παρεμβάσεις για τα οξυμένα προβλήματα που ταλανίζουν την εργατική - λαϊκή οικογένεια και υπάρχουν περιθώρια να βελτιωθεί η δουλειά τους. Για την ανεργία και τη φτώχεια, για τις ελλείψεις σε βασικές υποδομές Παιδείας και Υγείας, για τους λιγοστούς ελεύθερους χώρους και χώρους πρασίνου, για το δικαίωμα στον αθλητισμό και τον πολιτισμό. Υπογράμμισαν την ανάγκη να δυναμώσει η πάλη για να μην πληρώσει για μια ακόμα φορά το μάρμαρο ο λαός. Παράλληλα με την καταδίκη της απαράδεκτης ρωσικής εισβολής, ανέδειξαν την ανάγκη να καταδικαστούν από τον λαό μας ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος και η εμπλοκή της χώρας μας σε αυτόν, με ευθύνη των κυβερνήσεων διαχρονικά.

Οι εργαζόμενοι που ζουν και κατοικούν στους δήμους της Αττικής έχουν πλέον την πείρα για τα «έργα και τις ημέρες» τοπικών αρχόντων και παραγόντων της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ που το ...πρωί διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για τις ...αγαθές «τοπικοκεντρικές» και «υπερκομματικές» τους προθέσεις και το ...απόγευμα μαζί και αντάμα ψηφίζουν από κοινού προϋπολογισμούς, τεχνικά προγράμματα, ψηφίσματα για τον πόλεμο κ.ά., λαμβάνουν κρίσιμες αποφάσεις για την υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής που έχει στο επίκεντρο τα κέρδη των λίγων και όχι τις ανάγκες των πολλών.

Δεν μπορούμε να μπούμε σε μια λογική περιορισμού της κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος στις δημοτικές δομές (σχολεία, παιδικοί σταθμοί, ΚΑΠΗ, αθλητικοί χώροι κ.ά.). Δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με το να περνάμε ξανά και ξανά από το ταμείο των δήμων για υπηρεσίες που χρόνο με τον χρόνο υποβαθμίζονται. Δεν μπορούμε να εξοικειωθούμε με τα υπέρογκα δημοτικά τέλη και τα πρόστιμα στα μικρομάγαζα. Δεν μπορούμε να ανεχτούμε την υποχρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών, να θυσιάζεται η καθαριότητα των σχολείων, που αρκετά μετράνε πολλές δεκαετίες λειτουργίας. Δεν μπορούμε να συνηθίσουμε οι ανάγκες των παιδιών μας να ...καλύπτονται μόνο με voucher.

Είναι ανάγκη μαζί με τους εργαζόμενους, τους μικρούς αυτοαπασχολούμενους, τους ανέργους και τους συνταξιούχους που ζουν και εργάζονται στους δήμους της Αττικής να παλέψουμε για γενναία μείωση και πλαφόν στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, κατάργηση των ειδικών φόρων και του ΦΠΑ σε καύσιμα και Ενέργεια, ειδική πρόβλεψη σε αυτήν την κατεύθυνση για σχολεία, παιδικούς σταθμούς κ.λπ., καμία διακοπή ρεύματος σε όσους δεν μπορούν να ανταποκριθούν. Για επαρκή χρηματοδότηση των δήμων από τον κρατικό προϋπολογισμό προκειμένου να παρέχουν σύγχρονες υπηρεσίες και έκτακτη χρηματοδότηση για τις επείγουσες ανάγκες, για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη δικαιώματα, για να ζούμε σε ανθρώπινες πόλεις με χαρούμενους κατοίκους.