Από τις εμβληματικές ρυθμίσεις του πολυνομοσχεδίου είναι η παραπέρα ιδιωτικοποίηση των Ανωνύμων Εταιρειών του Δημοσίου, των γνωστών ΔΕΚΟ (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΔΑΘ, ΕΛΤΑ, Διεθνής Αερολιμένας, ΔΕΘ κ.ά.) που περιλαμβάνονται στο χαρτοφυλάκιο του υπερταμείου, που δημιούργησε ο ΣΥΡΙΖΑ, και η νέα σφαγή των εργασιακών δικαιωμάτων που έχουν απομείνει όρθια, των εργαζομένων σε αυτές τις επιχειρήσεις.

Ειδικά για τις αστικές συγκοινωνίες, συνεχίζοντας τον νόμο του ΣΥΡΙΖΑ για την ένταξη σε αυτές των ιδιωτών, δίνει επιπλέον 25% του συγκοινωνιακού έργου στα ΚΤΕΛ.

Δίνει το δικαίωμα στους διευθυντές των ΔΕΚΟ για εκποίηση περιουσιακών στοιχείων και ένα σωρό μπόνους. Ενώ για πρώτη φορά προβλέπονται προσλήψεις εργαζομένων με σύμβαση ορισμένου χρόνου, με διευθυντικό δικαίωμα μέσω συνέντευξης και περιορισμό του ΑΣΕΠ. Δίνει το δικαίωμα στην πρόσληψη μέσω δουλεμπορικών γραφείων με σύμβαση δανεισμού εργαζομένων στις αστικές συγκοινωνίες, επιτρέπει τη μεταφορά εργαζομένων μεταξύ των εταιρειών που εντάσσονται στο υπερταμείο κ.ά.

Ο υπουργός Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρας έκανε σαφές ότι τα μέτρα που προωθεί είναι προσαρμοσμένα «στα σύγχρονα διεθνή και ευρωπαϊκά πρότυπα εταιρικής διακυβέρνησης του ΟΟΣΑ» για την «αποδοτική λειτουργία και διαχείριση των Ανωνύμων Εταιρειών του Δημοσίου». Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αυτό αναφέρθηκε από τον κοινοβουλευτικό του εκπρόσωπο Χρ. Παππά, ήταν το ποσοστό που δίνεται στους ιδιώτες, λέγοντας για παράδειγμα πως «η δική σας δέσμευση ήταν ιδιωτικοποίηση του 61% της ΕΥΔΑΠ. Ενώ στη δική μας θητεία, στο ΤΑΙΠΕΔ που έχει αποκλειστικό στόχο τις πωλήσεις, έμεινε μόνο το 11%» της ΕΥΔΑΠ. Ενώ πρότεινε την «"αποϊδιωτικοποίηση" στον τομέα της Ενέργειας» και δημόσια ΔΕΗ ως υποτιθέμενη «κοινωνική πολιτική», την ίδια ώρα που αυτή θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και μέσα στην «απελευθερωμένη» αγορά.

Ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ Μ. Συντυχάκης επισήμανε ότι αυτό που προωθεί η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο είναι «η προσαρμογή της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας, των οργανισμών της, των ΔΕΚΟ, στις επενδυτικές απαιτήσεις του κεφαλαίου, για να βρουν διέξοδο τα λιμνάζοντα κεφάλαια, εξασφαλίζοντας παράλληλα τη μέγιστη κερδοφορία και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων. Να λειτουργούν δηλαδή οι ΔΕΚΟ με αμιγώς ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, να υιοθετούν στη βάση της υποχρεωτικότητας τη "λογική" κόστους - κερδοφορίας κ.ο.κ.».

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλος, απαντώντας στον ΣΥΡΙΖΑ για τα περί δημόσιας ΔΕΗ, τόνισε πως «είναι ανέκδοτο ότι με αυτό τον τρόπο θα αντιμετωπιστεί η ενεργειακή φτώχεια. Η ΔΕΗ ήταν δημόσια και παραμένει υπό δημόσιο έλεγχο και όμως υπήρχε ενεργειακή φτώχεια και τη δεκαετία του 2000 και τη δεκαετία του 2010 πάνω από 30%». Εκανε σαφές ότι «σε συνθήκες απελευθέρωσης της αγοράς Ενέργειας, "πράσινης" μετάβασης και λειτουργίας της ΔΕΗ με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, που τα επέβαλε και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί η ακρίβεια στο ρεύμα».

Οσο για τις «επανακρατικοποιήσεις» που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, σημείωσε ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των επιχειρήσεων που επανακρατικοποιούνται στις χώρες της ΕΕ στον τομέα της Ενέργειας είναι επιχειρήσεις καταχρεωμένες με κίνδυνο να κλείσουν. «Ετσι, έρχονται οι κυβερνήσεις, τις μετατρέπουν σε δημόσιες, για να κοινωνικοποιήσουν τα χρέη και να τις ξαναδώσουν σε ιδιώτες. Τα κέρδη ανήκουν στους επιχειρηματίες, τα χρέη των επιχειρήσεων τα φορτώνονται οι λαοί. Πολύ έξυπνο αυτό και πολύ προοδευτικό, ως αντίληψη!» τόνισε ο Ν. Καραθανασόπουλος.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ Χρ. Κατσώτης ανέδειξε πως όλα τα αστικά κόμματα συνέβαλαν στις ιδιωτικοποιήσεις, μιλώντας για ένα «φιλικό επενδυτικό περιβάλλον», τα χαρακτηριστικά του οποίου είναι φθηνή εργατική δύναμη, ελαστικές μορφές εργασίας και ακριβές τιμές, ένα περιβάλλον δηλαδή εχθρικό για τους εργαζόμενους και τον λαό.