Αναλύοντας τα δεδομένα που συνέλεξε το σκάφος «OSIRIS-REx», κατά τη διάρκεια της παρατήρησης και ιδιαίτερα της συλλογής δείγματος του αστεροειδούς Μπενού, τον Οκτώβρη του 2020, οι επιστήμονες της NASA έμαθαν κάτι εκπληκτικό: Το σκάφος θα είχε βυθιστεί ολόκληρο μέσα στον Μπενού, αν δεν είχε πυροδοτήσει τους προωθητήρες του, ώστε να απομακρυνθεί αμέσως μόλις πήρε δείγμα σκόνης και πετρωμάτων από την επιφάνεια του αστεροειδούς! Αποδείχτηκε ότι τα υλικά που σχηματίζουν το εξωτερικό του Μπενού είναι τόσο χαλαρά συνδεδεμένα μεταξύ τους, που αν ένας άνθρωπος πατούσε πάνω τους θα ένιωθε ελάχιστη αντίσταση, όπως όταν τα παιδιά πατάνε πάνω στις πλαστικές μπάλες σε ένα «μπαλονάδικο».

Αντί για την ομαλή χωμάτινη επιφάνεια που περίμεναν οι επιστήμονες με βάση τις παρατηρήσεις από επίγεια τηλεσκόπια, το «OSIRIS-REx» διαπίστωσε ότι η επιφάνεια του Μπενού καλυπτόταν από πέτρες και βράχους και μάλιστα κάποια πετραδάκια αποκολούνταν κατά διαστήματα και χάνονταν στο Διάστημα. Αλλά όταν ο βραχίονας του σκάφους ακούμπησε με ταχύτητα μόλις 10 εκατοστών το δευτερόλεπτο την επιφάνεια του Μπενού και απελευθέρωσε αέριο για να συλλέξει δείγμα, έγινε πραγματικά ο «χαμός» από τα πετραδάκια, που δημιούργησαν ένα νέφος γύρω του. Οταν το σύστημα συλλογής δείγματος είχε δοκιμαστεί στο γήινο έδαφος σχεδόν δεν άφησε σημάδι, αλλά στον Μπενού δημιουργήθηκε ένας κρατήρας διαμέτρου 8 μέτρων! Σε αυτό βεβαίως συνέβαλαν και τα αέρια από τους προωθητήρες του σκάφους.

Ο Μπενού είναι ένας σωρός από πέτρες και βράχια που απέμειναν από τη διαδικασία σχηματισμού του ηλιακού συστήματος, τα οποία συγκρατούνται ουσιαστικά μόνο από τη δύναμη της βαρύτητας, που είναι ελάχιστη, λόγω του μικρού μεγέθους του αστεροειδούς. Ισως στη συγκράτηση των υλικών να συμβάλλουν και ηλεκτροστατικές δυνάμεις. Ενας αστεροειδής με τέτοια σύνθεση θα διαλυόταν από την επαφή ήδη με τα ανώτερα τμήματα της γήινης ατμόσφαιρας και τα κομμάτια του θα έπεφταν στην επιφάνεια σαν πύρινη βροχή.