Στους δρόμους με τα τρακτέρ τους βγαίνουν οι βιοπαλαιστές αγρότες

Σε αυτό το πλαίσιο, είναι προγραμματισμένες νέες αγωνιστικές πρωτοβουλίες τις επόμενες μέρες, ενώ σημαντικός σταθμός αναμένεται να είναι το συλλαλητήριο το Σάββατο 22 Οκτώβρη στις 12 μ. στη Θεσσαλονίκη, στην έκθεση «Agrotica».

Οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι βγαίνουν για άλλη μια φορά στους δρόμους, γιατί βλέπουν το έτσι κι αλλιώς ισχνό εισόδημά τους να μειώνεται κι άλλο από το υπέρογκο κόστος παραγωγής.

Το ηλεκτροσόκ έχει γίνει πια μόνιμο με το άνοιγμα των λογαριασμών του ηλεκτρικού ρεύματος, αφού εδώ κι έναν χρόνο φορτώνονται για τα καλά τη ληστρική ρήτρα αναπροσαρμογής, που όχι μόνο δεν καταργήθηκε, αλλά «ζει και βασιλεύει», παραμένοντας ενσωματωμένη στους λογαριασμούς. Ενδεικτικά, η τιμή του αγροτικού ρεύματος από 0,07 ευρώ/KWh το καλοκαίρι του 2021 έχει σήμερα τριπλασιαστεί φτάνοντας τα 0,21 ευρώ/KWh.

Παρόμοια προβλήματα προκύπτουν από την αύξηση της τιμής του πετρελαίου, με την τιμή να βρίσκεται εδώ και μήνες κοντά στα 2 ευρώ, ενώ αυξημένες είναι και οι τιμές σε ζωοτροφές, αγροτικά μέσα και εφόδια, για να αυγαταίνουν τα κέρδη των μονοπωλίων που τα παράγουν και τα διακινούν.

Την ίδια ώρα, προϊόντα όπως φρούτα και οπωροκηπευτικά πουλιούνται σε εμπόρους και βιομηχάνους που κυριαρχούν στην αγορά, σε εξευτελιστικές τιμές, πολλές φορές κάτω από το κόστος παραγωγής, ή παραδίδονται με το αίσχος των ανοιχτών τιμών, χωρίς να ξέρουν οι παραγωγοί πόσο και πότε θα πληρωθούν.

Τα παραπάνω προβλήματα ούτε προσωρινά είναι, ούτε συγκυριακά, ούτε «εισαγόμενα». Αποτελούν μόνιμο βραχνά για τους αγρότες με όλες τις κυβερνήσεις, κάνοντας όλο και πιο δύσκολη την επιβίωσή τους.

Τα προβλήματα των βιοπαλαιστών αγροτών οξύνονται, αφού όλες οι κυβερνήσεις, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, διαχρονικά έχουν για πυξίδα τους τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και τις κατευθύνσεις της ΚΑΠ της ΕΕ.

Είναι ο μεγαλύτερος έλεγχος της αγροτικής παραγωγής από τους μεταποιητές, τους διάφορους μεσάζοντες και τις τράπεζες, που από τη μία εντείνει την καταλήστευση του μόχθου των αγροτοκτηνοτρόφων και από την άλλη έχει θύμα συνολικά τον λαό, που πληρώνει πανάκριβα τη διατροφή του.

Είναι ο ανταγωνισμός για το κέρδος εντός της ΚΑΠ της ΕΕ, που επιταχύνει τη συγκέντρωση και τη συγκεντροποίηση της παραγωγής, της γης προς όφελος των μεγαλοαγροτών και των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον αγροτοδιατροφικό τομέα και παράλληλα προωθεί το ξεκλήρισμα των πιο αδύναμων οικονομικά συναδέλφων τους, την ερήμωση των χωριών τους.

Αλλά και οι μεγάλες αυξήσεις στην Ενέργεια, που προϋπήρχαν του πολέμου στην Ουκρανία, είναι το αποτέλεσμα της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας και της «πράσινης μετάβασης».

Η κυβέρνηση - όπως και όλες οι προηγούμενες - πετάει ψίχουλα στους αγρότες και κτηνοτρόφους, επικαλούμενη τις «σφικτές δημοσιονομικές συνθήκες». Την ίδια ώρα όμως προσφέρει πακτωλό χρημάτων και προνομίων στους επιχειρηματικούς ομίλους, επιβεβαιώνοντας ότι οι δημοσιονομικές συνθήκες έχουν δύο μέτρα και σταθμά!

Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα με την επιστροφή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης (ΕΦΚ) στο πετρέλαιο κίνησης για αγροτική χρήση. Η κυβέρνηση, για μια και μόνο χρονιά και κάτω από την πίεση των μπλόκων, έδωσε 68 εκατομμύρια ευρώ στους αγρότες. Αυτό το ποσό δεν καλύπτει την αύξηση στην τιμή του πετρελαίου τους τελευταίους 10 μήνες, είναι πολύ μικρότερο από τα χρήματα που δίνονταν πριν καταργηθεί η επιστροφή φόρου το 2016 (με το 3ο μνημόνιο, που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ), με πολύ χαμηλότερη τη μέση τιμή του ντίζελ. Συγκεκριμένα, μέχρι το 2016 δίνονταν περίπου 180 εκατομμύρια και η τιμή του πετρελαίου ήταν περίπου 1 ευρώ/λίτρο. Την ίδια ώρα, κάθε χρόνο δίνονται 370 εκατομμύρια ευρώ σε εφοπλιστές, κλινικάρχες, ξενοδόχους για αφορολόγητο πετρέλαιο και επιστροφή ΕΦΚ στα καύσιμα.

Ψίχουλα μπορούν να χαρακτηριστούν και τα 60 εκατομμύρια ευρώ για ενίσχυση στα λιπάσματα, όταν φέτος η τιμή τους διπλασιάστηκε και αυτά τα χρήματα καλύπτουν 3 σακιά λίπασμα στον καθένα.

Η οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση, αντίσταση και σύγκρουση με αυτήν την πολιτική, η μαζικοποίηση των Αγροτικών Συλλόγων και η κοινή δράση των αγροτών με τους εργατοϋπαλλήλους και τα άλλα λαϊκά στρώματα μπορούν να στριμώξουν ακόμη περισσότερο την κυβέρνηση, ώστε να ικανοποιηθούν δίκαια αιτήματα.

Αυτός είναι ο δρόμος που δίνει διέξοδο και όχι οι λογικές της αναμονής και των «λύσεων από τα πάνω», μέσα από κυβερνητικές εναλλαγές.

Μέσα από αυτόν τον δρόμο κατάφεραν στο παρελθόν να αποσπάσουν συγκεκριμένα μέτρα, που τους έδωσαν «ανάσα ζωής», ή να καθυστερήσουν μέτρα που είχαν σχεδιαστεί και δρομολογηθεί σε βάρος τους. Αποτέλεσμα της αγωνιστικής τους πίεσης είναι, για παράδειγμα, η κατάκτηση του αφορολόγητου με τα μπλόκα το 2016.

Η πείρα από τις κινητοποιήσεις των προηγούμενων χρόνων, το πλαίσιο πάλης που επεξεργάστηκε η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων και η καθοριστική συμβολή Συλλόγων και Ομοσπονδιών στην οργάνωση της πάλης είναι τα «εφόδια» με τα οποία κλιμακώνουν τον αγώνα για τις ανάγκες τους.