«

Μια συμφωνία που θωρακίζει την Ελλάδα ως πυλώνα σταθερότητας στην περιοχή και κατοχυρώνει τα εθνικά συμφέροντα, με την ανάδειξη, μεταξύ άλλων, της στρατηγικής σημασίας της Αλεξανδρούπολης». Αυτά έγραψε σε ανάρτησή του ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Δένδιας για τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την υπογραφή της «επικαιροποιημένης» Συμφωνίας για τις βάσεις, που μετατρέπει ολόκληρη την Ελλάδα - και μάλιστα επ' αόριστον - σε αμερικανοΝΑΤΟικό ορμητήριο. «Λες και δεν πέρασε μια μέρα» από πέρυσι, λες και στο ενδιάμεσο το ξέσπασμα του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία δεν ξεγύμνωσε με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο όλα αυτά τα ευρωατλαντικά παραμύθια. Λες και δεν είδε τίποτα ο λαός μας από το πώς οι «βάσεις που δεν στρέφονται εναντίον κανενός» έγιναν ορμητήρια για τα επιθετικά ελικόπτερα των ΗΠΑ που στάλθηκαν στον πόλεμο, για τα αμερικανικά κατασκοπευτικά που περιπολούν στη Μαύρη Θάλασσα, για τον 6ο Στόλο που βρίσκεται «πρόσωπο με πρόσωπο» με τον ρωσικό. Λες και η Αλεξανδρούπολη δεν έχει γίνει ο βασικός κόμβος για τη «διεκπεραίωση» 300.000 ΝΑΤΟικών στην Ανατ. Ευρώπη, κόμβος γενίκευσης του πολέμου δηλαδή.

Οι βάσεις που «άπλωναν ασπίδα προστασίας» αποδείχθηκαν πολύ γρήγορα «μαγνήτης κινδύνων». Αλήθεια, πόσο «ασφαλής» αισθάνεται έναν χρόνο μετά ο λαός της Αλεξανδρούπολης, της Λάρισας, του Βόλου, των Χανίων, βλέποντας τους μακελάρηδες να περιδιαβαίνουν στις πόλεις τους, διαβάζοντας μέχρι και για ασκήσεις «εικονικού βομβαρδισμού» των περιοχών τους από αντίπαλα ιμπεριαλιστικά κέντρα; Οι βάσεις και όλα τα υπόλοιπα που περιλαμβάνονται στη Συμφωνία, και τάχα «κατοχυρώνουν τα εθνικά συμφέροντα», αποδείχθηκαν «κερκόπορτα» νέων, πολύ μεγάλων κινδύνων για τα κυριαρχικά δικαιώματα, νέων αμφισβητήσεων, στο πλαίσιο και των διαγκωνισμών της ελληνικής αστικής τάξης με την τουρκική, η οποία παίρνει «αέρα στα πανιά» της από τα ίδια ακριβώς ΝΑΤΟικά σχέδια που οι βάσεις υπηρετούν. Αλήθεια, τα τουρκικά F-16 να πετάνε 2,5 μίλια από την Αλεξανδρούπολη, το «φούντωμα» των αξιώσεων για την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών και αυτών για την «τουρκική» μειονότητα στη Θράκη, η όξυνση του παζαριού και της επιθετικότητας της Τουρκίας, ήρθαν πριν ή μετά τη Συμφωνία; Αλήθεια, «κόπηκε ο βήχας» της Τουρκίας, όπως έλεγαν τότε, ή οι απαιτήσεις της εντάχθηκαν στο «μεγάλο παζάρι» με τις ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, με ολέθριους κινδύνους;

Τα μόνα «εθνικά» συμφέροντα που «κατοχύρωσαν» οι Συμφωνίες αυτές αποδείχθηκε ότι ήταν αυτά των επιχειρηματικών ομίλων, π.χ. των εφοπλιστών, που «κολυμπάνε» στα κέρδη από την εμπλοκή στον πόλεμο ενώ ο λαός από πέρυσι «έπιασε πάτο» στην ενεργειακή φτώχεια. Να λοιπόν τι είδε ο λαός μας σ' αυτόν τον έναν χρόνο από τις Συμφωνίες που ψήφισε η ΝΔ και είχε προετοιμάσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αποδείχθηκε όμως και κάτι ακόμα, με τις μεγάλες αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις: Ο λαός σε συμπόρευση με το ΚΚΕ μπορεί να βάλει εμπόδια στα ΝΑΤΟικά σχέδια και στην εμπλοκή, και η πάλη αυτή πρέπει τώρα να δυναμώσει.