Κινηματογραφική βδομάδα χωρίς ιδιαίτερο παλμό όπως η προηγούμενη. Η επανέκδοση της βδομάδας είναι η ταινία «Η Μεγάλη Πόλη» (1963) του σπουδαίου Ινδού σκηνοθέτη Σατγιαζίτ Ράι, που πραγματεύεται την απόφαση μιας γυναίκας μεσοαστικής οικογένειας στην Καλκούτα της εποχής να εργαστεί σπάζοντας τα έως τότε δεδομένα.

Ξεκίνησε χτες και θα συνεχιστεί έως και τις 29 Οκτώβρη το 10ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων με προβολές μικρού και μεγάλου μήκους ταινιών, εκθέσεις, εκδόσεις, αφιερώματα και έναν πλούσιο κατάλογο ταινιών και εργαστηρίων για την εκπαιδευτική κοινότητα. Στα αφιερώματα του φεστιβάλ ξεχωρίζουν οι παράλληλες εκδηλώσεις που φέτος περιλαμβάνουν αφιερώματα στους Νίκο Κούνδουρο, Κώστα Γαβρά, Ροβήρο Μανθούλη και Μίκη Θεοδωράκη. Ενώ στο πλαίσιο του 35ου συνεδρίου της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας με θέμα «Ο Κινηματογράφος στην Εκπαίδευση», θα διεξαχθούν παράλληλες εκδηλώσεις. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στη σελίδα του φεστιβάλ https://chaniafilmfestival.com/.

Το 2ο αφιέρωμα Cinema Μade in Italy / Athens διεξάγεται από αυτό το Σάββατο έως τις 27 Οκτώβρη, στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Το φεστιβάλ περιλαμβάνει 9 ταινίες μυθοπλασίας και 3 ντοκιμαντέρ νέας παραγωγής, εκ των οποίων οι 7 παρουσιάζονται σε ελληνική πρεμιέρα. Πρόκειται για 12 ταινίες μεγάλου μήκους, που ξεχώρισαν στα σπουδαιότερα φεστιβάλ του κόσμου, όπως του Βερολίνου, των Καννών, του Λοκάρνο και βέβαια της Βενετίας. Επιπλέον, θα παιχτεί η κλασική «Περιπέτεια» του Αντονιόνι, μια προβολή - φόρος τιμής στην σπουδαία Μόνικα Βίτι, που «έφυγε» πρόσφατα από κοντά μας. Εκτός από τις ταινίες του «νέου αίματος» του ιταλικού κινηματογράφου το πρόγραμμα περιλαμβάνει τις νέες ταινίες του 91χρονου Πάολο Ταβιάνι και του Μάρκο Μπελόκιο. Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα της Ταινιοθήκης http://www.tainiothiki.gr.

Ενας άντρας πέφτει από μια βουνοκορφή και πεθαίνει. Ο ντετέκτιβ που αναλαμβάνει την υπόθεση, γνωρίζει τη γυναίκα του θύματος κατά τη διάρκεια των επίμονων ερευνών του. Σύντομα θα βρεθεί αντιμέτωπος με τις υποψίες του αλλά και την ερωτική του επιθυμία για εκείνη.

Ο Κορεάτης σκηνοθέτης του «Oldboy» επιστρέφει αυτήν τη φορά με μια πιο «συμβατική» ιστορία... Η απουσία σφιχτής αφηγηματικής δομής, η «ανισότητα» στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, οι λιγότερο δουλεμένοι χαρακτήρες στερούν από την ταινία την εκπληκτική σκοτεινή ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο Γουκ στις ταινίες του. Παρότι εκπλήσσει με τα κάδρα του, αυτό δεν είναι αρκετό για να αιχμαλωτίσει τον θεατή και να αναδείξει την ερωτική ιστορία στην ολότητά της. Δυστυχώς τα αδύναμα θραύσματα της αφήγησης υπερτερούν σε σχέση με το συγκλονιστικό τέλος, που είναι και το σημείο της ταινίας που ο Γουκ ξεδιπλώνει το ταλέντο του.

Η νεαρή Κιάρα μεγαλώνει όπως όλα τα κορίτσια της ηλικίας στον ιταλικό Νότο. Οταν ο πατέρας της γίνεται στόχος απειλών και κατόπιν εξαφανίζεται, η Κιάρα θα ανακαλύψει ότι γνωρίζει ελάχιστα για την οικογένειά της...

Νεορεαλιστική η προσέγγιση του Καρπινιάνο επάνω στο ζήτημα της μαφίας που μοιάζει ως πρωτεύον αλλά ουσιαστικά αποτελεί το όχημα για να αναδείξει τη σχέση παιδιού και γονιού και κατά πόσο μοιράζονται τον ίδιο αξιακό κώδικα. Αραγε, ένα παιδί ενός μέλους της μαφίας είναι «καταδικασμένο» να γίνει κι αυτό μέλος της ή μπορεί να ξεφύγει; Εδώ εστιάζει αυτή η ταινία με μια καταπληκτική Κιάρα (Σουάμι Ρότολο) που αναζητά την αλήθεια και τη θέση της στο οικογενειακό της περιβάλλον. Αυτό που «πετάει έξω» τον θεατή είναι ότι αναλώνεται σε ανούσιες λεπτομέρειες και σκηνές στην αρχή της ταινίας, μέχρι να μπει στο αληθινό ζουμί της...

Η ταινία ακολουθεί έναν γάιδαρο ο οποίος συναντάει στον δρόμο του καλούς και κακούς ανθρώπους, νιώθει χαρά και πόνο, και μας δίνει μία οπτική της μοντέρνας Ευρώπης μέσα από τα μάτια του.

Ο βετεράνος Πολωνός σκηνοθέτης φτιάχνει μια ταινία για να ευαισθητοποιήσει τους ανθρώπους σχετικά με τη στάση τους απέναντι στα ζώα και τη φύση. Καταφέρνει ένα πραγματικά εντυπωσιακό και δύσκολο κινηματογραφικό γύρισμα με το γαϊδουράκι στον πρωταγωνιστικό ρόλο, φτιάχνοντας κάδρα απίστευτης ομορφιάς. Ομως, η αφήγηση είναι αποσπασματική και οι επιμέρους ιστορίες δεν φτιάχνουν ουσιαστικά μια ολοκληρωμένη ιστορία. Με μικρές εξαιρέσεις ο άνθρωπος εμφανίζεται να φέρεται χυδαία στο γαϊδουράκι και ο σκηνοθέτης χρησιμοποιεί ακραίες προσωπικότητες - τέρατα για να τονίσει το διακύβευμά του. Αυτό που μένει είναι ότι ο άνθρωπος εκμεταλλεύεται τα δύστυχα ζώα μέχρι που τα θανατώνει γιατί αυτή είναι η μοίρα τους. Είναι όμως έτσι; Μια ακραία γενίκευση, που δεν βοηθά να ανοίξει ουσιαστικά τη συζήτηση.

Στο αρχαίο Κάντακ, ο σκλάβος Τεθ Ανταμ αποκτά θεϊκές δυνάμεις. Οταν, όμως, τις χρησιμοποιεί για εκδίκηση, καταλήγει αιχμάλωτος για 5.000 χρόνια. Οταν επιτέλους απελευθερώνεται στο σήμερα, αποδίδει δικαιοσύνη στον σύγχρονο κόσμο, όπως αυτός νομίζει...

Επιστροφή στο παλιό παραδοσιακό πρότυπο ταινιών της «Disney Company» (DC). Το παραμύθι των υπερηρώων συνεχίζεται μετά από ένα πολύ ενδιαφέρον «ανθρώπινο διάλειμμα» του «Τζόκερ» και του «Μπάτμαν». Τι θέλει να μας πει αυτήν τη φορά το Χόλιγουντ; Η ταινία διαπραγματεύεται αρκετά με την «ηθική» των ηρώων, ενώ προμηνύει αστάθεια και βία σε μια κοινωνία που βράζει. Αυτό, βέβαια, που σίγουρα μένει είναι ότι μια υπερδύναμη είναι απαραίτητη, για να προστατεύει τους «αδύναμους» από την εξουσία των σύγχρονων τυράννων... Ποιοι είναι οι νέοι τύραννοι; Ρητορικό ερώτημα. Εχουμε όμως τον πρώτο Αφροαμερικανό υπερήρωα της DC και όχι τυχαία τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, με ό,τι έχει προηγηθεί... Ειλικρινά η ταινία δεν είναι άξια λόγου ούτε ως παραμύθι, έχει παιδαριώδες και άνευ ουσίας σενάριο. Πόσο να τη «σώσουν» τα εφέ πια;